การศึกษาผลของการใช้แผนการช่วยเหลือทางการเรียนและพฤติกรรมในโรงเรียนเรียนรวม

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

                ในต่างประเทศ งานวิจัยที่มีหลักฐานเชิงประจักษ์ยืนยันว่าการช่วยเหลือทางการเรียนและพฤติกรรมตามแนวทางการรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์หน้าที่ของพฤติกรรมเป็นหนึ่งในแนวทางการช่วยเหลือผู้เรียนที่สามารถช่วยลดพฤติกรรมที่เป็นปัญหาและเพิ่มพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของผู้เรียนมีภาวะเสี่ยงต่อปัญหาการเรียนรู้ได้จริง ทั้งนี้การศึกษาผลของแนวทางการช่วยเหลือดังกล่าวในประเทศไทยค่อนข้างมีความซับซ้อน เนื่องจากปัญหาอุปสรรคหลายประการในระดับการปฏิบัติ จึงจำเป็นต้องมีการศึกษาผลของการช่วยเหลือดังกล่าวที่มีต่อพฤติกรรมในชั้นเรียนและผลกระทบในการนำไปปฏิบัติ การศึกษาครั้งนี้ใช้รูปแบบ combined single-subject design เพื่อศึกษาพฤติกรรมของผู้เรียนที่มีภาวะเสี่ยงต่อปัญหาการเรียนรู้  จำนวน 3 คน ในระดับชั้นประถมศึกษาในสถานศึกษาต้นแบบการเรียนรวม สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน วัตถุประสงค์ของการวิจัย ได้แก่ 1) ศึกษาผลของการใช้แผนการช่วยเหลือทางการเรียนและพฤติกรรมที่มีต่อพฤติกรรมที่เป็นปัญหาและพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของผู้เรียนที่มีภาวะเสี่ยงต่อปัญหาการเรียนรู้  2)  ศึกษาความคงทนของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม และ 3) การยอมรับของทีมช่วยเหลือประกอบด้วยผู้บริหาร ครูประจำชั้น ครูการศึกษาพิเศษ ผู้ปกครอง และที่ปรึกษาด้านพฤติกรรม ในด้านเป้าหมาย กระบวนการ และผลของการช่วยเหลือ เครื่องมือวิจัยใช้กระบวนการรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์หน้าที่ของพฤติกรรม มีการตัดสินใจวางแผนช่วยเหลือเป็นทีม และบูรณาการเทคนิควิธีการหลายรูปแบบสำหรับผู้เรียนแต่ละคน ผลของการวิจัยพบว่า 1) แผนการช่วยเหลือมีแนวโน้มที่จะใช้ลดปัญหาพฤติกรรมที่เป็นปัญหาและเพิ่มพฤติกรรมที่พึงประสงค์ได้ 2) การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมมีแนวโน้มที่ค่อนข้างคงทน และ 3) การประเมินการยอมรับของทีมช่วยเหลือพบว่าทีมมีความเห็นว่าแผนการช่วยเหลือเป็นที่ยอมรับได้ในระดับสูง บทความนี้ยังได้นำเสนอข้อเสนอแนะในการนำผลไปใช้และในการวิจัยครั้งต่อไป และอภิปรายผลที่เกี่ยวข้องกับการนำแผนการช่วยเหลือทางการเรียนและพฤติกรรมไปใช้เพื่อเป็นแนวทางจุดประกายความหวังในการส่งเสริมการจัดการศึกษาแบบเรียนรวมอย่างแท้จริง