การศึกษาผลการเรียนรู้ เรื่อง ไฟฟ้ากระแสตรงและทักษะชีวิตและอาชีพในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบโครงงาน

บทคัดย่อ

     การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง ไฟฟ้ากระแสตรง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ก่อนกับหลังการจัดการเรียนรู้แบบโครงงาน2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนกับเกณฑ์ร้อยละ 60  3) ศึกษาคุณภาพของชิ้นงานหลังการจัดการเรียนรู้แบบโครงงาน และ 4) เปรียบเทียบทักษะชีวิตและอาชีพในศตวรรษที่ 21 ก่อนกับหลังการจัดการเรียนรู้แบบโครงงาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/3 โรงเรียนปากช่อง 2 ตำบลหนองสาหร่าย อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา จำนวน 40 คน ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2560โดยได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่มเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบโครงงาน 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 3) แบบประเมินคุณภาพชิ้นงานและ 4) แบบวัดทักษะชีวิตและอาชีพในศตวรรษที่ 21 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบค่าทีแบบไม่เป็นอิสระ ผลการศึกษาพบว่า 1)ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองมีการพัฒนาด้านความรู้ส่งผลให้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน 2)ผู้เรียนมีผลผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ ร้อยละ 60  3)หลังเรียนผู้เรียนเกิดการสะสมความรู้และประสบการณ์สามารถสร้างสรรค์ชิ้นงานออกมาเป็นรูปธรรมการประเมินคุณภาพชิ้นงานรวมทั้งห้อง อยู่ในระดับ ดีเยี่ยม  4) ทักษะชีวิตและอาชีพในศตวรรษที่ 21 หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน
      จากการวิจัยนี้ผู้เรียนเกิดการกระตือรือร้นศึกษาหาความรู้ในสิ่งที่ตนเองต้องการมีการทำงานเป็นกลุ่มก่อให้เกิดทักษะการใช้ชีวิตร่วมกัน ปรับตัวเข้าหากัน ส่งผลเกิดการพัฒนาทักษะด้านความรู้และทักษะชีวิตและอาชีพจากผลงานเชิงประจักษ์ส่งผลให้ผู้เรียนสามารถนำความรู้ไปใช้ในการประกอบอาชีพต่อไป