Identity Using in Public Relations for Wat Lam Phaya Floating Market Tourism Lam Phaya Sub-district, Bang Len District, Nakhon Pathom Province

Main Article Content

Kesinee Pratumsuwan
Natcha Sirinthnathorn
Marisa Sujittavanich
Tivaporn Sarbmuangpak
Vinai Boonkong
Virasak Nachaidee
Nuchjaree Namoonmong

Abstract

            The objectives of this quantitative research were to study 1) media exposure behavior and tourism behavior of tourists, 2) motivation level due to identity, and 3) relationship between personal factors and motivation level due to identity of Wat Lam Phaya floating market. The samples were 400 tourists visiting Wat Lam Phaya floating market, chosen by convenience sampling during January and February 2020.The research instrument used for data collection was questionnaire. Statistics used in data analysis were percentage, mean, standard deviation, t-test, one- way ANOVA, and content analysis.


            The findings showed that most tourists were female, 31-40 years old, Bachelor degree holders, company employees, income 10,001-20,000 baht/month.  They mostly received the floating market information from their friends or folks. Its content was about food, natural place and gift or souvenir. Most of them travelled there 2-3 times a year, with their families or relatives, by their own cars, on the weekends, duration 1-3 hours, and spent500-1,000 baht for a trip. Obviously, main purposes to visit the floating market were for food, relaxation and spending. Motivation level due to identity of the floating market as overall was at a high level. The relationship between personal factors and motivation level found that tourists with different gender, level of education, occupation and income, motivation level due to identity of the floating market was different statistically significant at .05.

Article Details

Section
บทความวิจัย (Research Articles)

References

กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). สรุปขีดความสามารถในการแข่งขันด้านการท่องเที่ยวของไทย ปี 2562, สืบค้นเมื่อ 3 ธันวาคม 2562, จาก https://www.bot.or.th/Thai/ResearchAnd Publications/articles/Pages/ Article_29Oct
ณรงค์ โพธิ์พฤกษานันท์. (2561). การมีส่วนร่วมของชุมชนตลาดน้ำลำพญาจังหวัดนครปฐมในการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
ณิชาภัทร สุวัฒนานนท์. (2562). การท่องเที่ยวกับบทบาทขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทย ฮีโร่จำเป็นหรือฮีโร่ตัวจริง?, สืบค้นเมื่อ 3 ธันวาคม 2562, จาก https://www.mots.go.th/old/ewt_dl_link.php?nid=12032
ตลาดน้ำลำพญา ตลาดต้องชม. (2561). สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2562, จากhttp://gis.dit.go.th/gis56/market/ThongChomDetail.aspx?id=14613
นิภา บัวงาม, รัตนากร จุฑามณี, สุดาพร ดอนม่วง, สุธิดา บุญมาก และสุบงกช ครุฑทะยาน. (2546). การศึกษาการจัดการท่องเที่ยวตลาดน้ำวัดลำพญา อ.บางเลน จ.นครปฐม. (รายงานผลการวิจัย). นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
บุษกร นุ่มพญา. (2554). ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวต่อการจัดการท่องเที่ยวตลาดน้ำวัดลำพญา จังหวัดนครปฐม (การศึกษาอิสระมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์).
ประวัติตลาดน้ำลำพญา. (2562). สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2562, จากhttp://www.lumphaya.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=539209460
ประสาร คชาทอง. (2556). ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวตลาดน้ำวัดลำพญา อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี).
ปาจรีย์ ผลประเสริฐ. (2551). แนวทางการพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยวเพื่อสะท้อนอัตลักษณ์จังหวัดกำแพงเพชร. (รายงานผลการวิจัย). กำแพงเพชร: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
วิคิเนีย มายอร์. (2555). การศึกษาแรงจูงใจการท่องเที่ยวและความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวบ่อน้ำร้อนรักษะวารินและบ่อน้ำร้อนพรรั้ง จังหวัดระนอง (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์).
วิไลวรรณ ทวิชศรี. (2560). อัตลักษณ์ชุมชน: แนวคิดและการจัดการเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน โดยหลักพุทธสันติวิธีของเทศบาลตำบลเชียงคาน จังหวัดเลย. วารสารศิลปการจัดการ, 1(2), น. 63-74.
อัศว์ศิริ ลาปีอี. (2562). การพัฒนายุทธศาสตร์การจัดการท่องเที่ยวเชิงนโยบายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นพื้นที่ลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา. วารสารราชพฤกษ์, 11(1), น. 11-18.