Learning achievement, Science process skills and scientific mind of matthayomsuksa 5 students by inquirycle learning management (7E)

Main Article Content

Ruedeerat Sarabut
Sittisak Julsiripong
Wasana Keeratichamroen

Abstract

The purposes of this research were 1) to study learning achievement on light unit using Inquiry Cycle Learning Management (7E), 2) to compare learning achievement on light unit before and after using Inquiry Cycle Learning Management (7E), 3) to compare learning achievement on light unit after using Inquiry Cycle Learning Management (7E) against the 70% criterion, 4) to study science process skills by Inquiry Cycle Learning Management (7E), 5) to compare science process skills before and after using Inquiry Cycle Learning Management (7E), 6) to study scientific mind by Inquiry Cycle Learning Management (7E) and 7) to compare scientific mind before and after using Inquiry Cycle Learning Management (7E).


The samples were 22 students of Matthayomsuksa 5/1 of Nongbunmakprasongwittaya School who studied in the first semester of academic year 2012. The research tools were inquiry cycle lesson plans, achievement test, science process skills assessment and scientific mind assessment. Data was analyzed with statistical methods to find the percentage, mean, standard deviation and t-test.


The results revealed that learning achievement on light unit, science process skills and scientific mindafter using Inquiry Cycle Learning Management were statistically significant higher than before using Inquiry Cycle Learning Management in all aspects at the .05 level. Learning achievement on light unit after learning by Inquiry Cycle Learning management was statistically significant lower than 70% criteria at the .05 level.

Article Details

Section
บทความวิจัย (Research Articles)

References

ณรงค์ โสภิณ. (2547). ผลการใช้วิธีสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ตามแนววงจรการเรียนรู้ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์และความคงทนในการเรียนรู้วิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
ทิศนา แขมมณี. (2553). ศาสตร์การสอนองค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พจนา ทรัพย์สมาน. (2549). การจัดการเรียนรู้โดยให้ผู้เรียนแสวงหาและค้นพบความรู้ด้วยตนเอง. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พันธ์ ทองชุมนุม. (2547). การสอนวิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษา. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
เรวัต ศุภมั่งมี. (2542). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์และทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ได้รับการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ตามแนววงจรการเรียนรู้. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วาชินี บุญญพาพงศ์. (2552). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องพืชและสัตว์ ทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์และจิตวิทยาศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จากการจัดการเรียนรู้แบบวัฏจักรการสืบเสาะหาความรู้. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
สุทธภา บุญแซม. (2553). การศึกษาความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ หน่วยการเรียนรู้ เรื่อง คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้การสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ (7E). วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
อรธณัท ไชยนนท์. (2551). การศึกษาจิตวิทยาศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หน่วยการเรียนรู้เรื่องอาหารและสารอาหารของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครราชสีมา เขต 3 โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
Abraharm, M. R. and J. W. Renner. (1986, February). “The Sequence of learning cycle activities in high schoolchemistry.” Journal of Research in Science Teaching. 23 : 121-143.
Eisenkraft, A. (2003). “Expanding the 5E model : A proposed 7E emphasizes “Transfering of Learning” and the importance of eliciting prior understanding”. The Science Teacher. 70(6) : 56-59.