ความสัมพันธ์รูป U คว่ำระหว่างความวิตกกังวล และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสถิติ ของนักศึกษามหาวิทยาลัยกรุงเทพ

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบความเป็นไปได้ของความสัมพันธ์แบบสมการกำลังสองรูป U คว่ำระหว่างความวิตกกังวลและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสถิติของนักศึกษามหาวิทยาลัยกรุงเทพ ตลอดภาคการศึกษาที่ 2 ปีการศึกษา 2556 นักศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ที่ลงทะเบียนเรียนวิชาสถิติเพื่อสังคมศาสตร์ทั้งหมด 197 คน ต้องทำแบบทดสอบเพื่อวัดผลสัมฤทธิ์การเรียนวิชาสถิติรวม 6 ครั้งควบคู่กับแบบวัดความวิตกกังวลในการเรียนวิชาสถิติของ Cruise และ Wilkins (1980) และแบบวัดแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ของ Schwartz ทุกคน ผลการศึกษาด้วยการวิเคราะห์ความผันแปรหลายตัวแบบวัดซ้ำ การวิเคราะห์สหสัมพันธ์ และการวิเคราะห์การถดถอยแบบเชิงชั้นพบว่า ในแต่ละครั้งของการทดสอบ นักศึกษามีความวิตกกังวลลดลงและความวิตกกังวลที่เกิดขึ้นมีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในระดับสูงโดยความสัมพันธ์รูป U คว่ำสามารถทำนายผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสถิติของนักศึกษาได้ดีกว่าความสัมพันธ์แบบเส้นตรง ซึ่งแสดงให้เห็นว่านักศึกษาที่มีความวิตกกังวลในระดับที่เหมาะสมไม่มากหรือไม่น้อยเกินไปจะมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสถิติสูงสุด นอกจากนี้ยังพบว่าแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ไม่ได้เป็นปัจจัยเกื้อหนุนให้เกิดความสัมพันธ์รูป U คว่ำระหว่างความวิตกกังวลและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสถิติของนักศึกษา