The Effects of Group Activities on Social Adjustment of Secondary Education Grade 4 Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This experimental research was a study of the effect of group discussion on the social adjustment. The purposes of this study were to: 1) Compare the students’ social adjustment of the experimental group before and after; and 2) Compare the social adjustment between the experimental group and the control group both before and after. Fifty-six students from Rajprajanugroh 29 School were randomly from 114 students by cluster sampling as the sample of this study, 31 students for the experimental group and 25 students for the control group. The 12 activity plans (50 minute each) were used for the research instruments. Data were analyzed by t-test.
The results were found that after the experiment, the students in the experimental group showed a statistically significant at the .01 level. With the comparison between the experimental and the control groups, the scores of the experimental group were higher statistically significant than the control group students at the .01 level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ, ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564). สืบค้นเมื่อ 8 กันยายน 2563, จาก http://www.reo2.moe.go.th/home/images/pdf/EducationPlanBook12MOE-2560-2564.pdf
จันทร์เพ็ญ แสงอรุณ. (2557). การให้การปรึกษาแบบกลุ่ม Group Counseling. นครราชสีมา: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ชัชวาลย์ เรืองประพันธ์. (2539). สถิติพื้นฐาน (พิมพ์ครั้งที่ 2). ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.
ทิศนา แขมมณี. (2545). กลุ่มสัมพันธ์เพื่อการทำงานและการจัดการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ: นิชินแอดเวอร์ไทซิ่งกรุ๊ฟ.
นันท์ชัตสัณห์ สกุลพงศ์, ขวัญใจ ฤทธิ์คำรพ และไพลิน ลิ้มวัฒนชัย. (2562). ผลของกิจกรรมกลุ่มด้านจิตวิทยาเชิงบวกต่อความสุขและการปรับตัวทางสังคมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาในโรงเรียนประจำ: การวิจัยแบบผสานวิธี. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์,มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 11(1), น. 35-52.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปัทมา เวียงวุธ. (2556). ผลของการใช้กิจกรรมกลุ่มเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมทางสังคมของนักเรียนออทิสติก (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
พรพิมล พลครบุรี. (2554). ผลของกิจกรรมกลุ่มเพื่อพัฒนาความสามารถในการปรับตัวทางสังคม ของนักเรียนที่มาจากครอบครัวหย่าร้าง โรงเรียนไทยรัฐวิทยา ๕๕ (วัดโบสถ์ดอนพรหม) นนทบุรี (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
พระจีรศักดิ์ บุญฤทธิ์. (2554). ผลการใช้กิจกรรมกลุ่มด้วยหลักอิทธิบาท 4 ที่มีต่อพฤติกรรม ความรับผิดชอบในการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 (สารนิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 29. (2560). แผนพัฒนาการศึกษาของโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 29 จังหวัดศรีสะเกษ ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2561 (พ.ศ. 2560-2564). ศรีสะเกษ: ผู้แต่ง.
Button, L. (1974). Developmental Group Work with Adolescent. London: University of London.
Erikson, E. H. (1968). Identity and the life cycle. New York: W. W. Norton.
Roy, S. C. (1999). The Roy’s Adaptation Model (2nd ed.). Stamford: Appleton & Lange.