การพัฒนาการจัดแสดงนิทรรศการมีชีวิตที่ส่งเสริมความฉลาดทางดิจิทัล ด้านการรักษาความปลอดภัยทางดิจิทัล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีเป็นการวิจัยรูปแบบเชิงปริมาณโดยมีจุดประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาการออกแบบ การจัดนิทรรศการมีชีวิตที่ส่งเสริมความฉลาดทางดิจิทัลด้านการรักษาความปลอดภัยทางดิจิทัล 2) เพื่อประเมินคุณภาพนิทรรศการมีชีวิต และ 3) เพื่อศึกษาความฉลาดทางดิจิทัลด้านการรักษาความปลอดภัยทางดิจิทัล ประชากรที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ นิสิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชา ศษ381 สื่อและเทคโนโลยีเพื่อการศึกษาและการเรียนรู้ เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ รูปแบบการจัดนิทรรศการมีชีวิต แบบประเมินคุณภาพของการจัดแสดงนิทรรศการมีชีวิต แบบวัด ความฉลาดทางดิจิทัลของผู้เข้าชมนิทรรศการมีชีวิต วิเคราะห์ข้อมูลด้วยความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า 1) รูปแบบการจัดนิทรรศการตามแบบแผนผังเว็บไซต์ประกอบด้วยเนื้อหาของความฉลาดทางดิจิทัล 5 ด้าน โดยใช้สื่อ การบรรยาย วิดีโอ เกม AR เข้ามาใช้ จัดแสดงในนิทรรศการทุกด้าน 2) คุณภาพของนิทรรศการ 4 ด้านด้วยผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีการศึกษาพบว่า มีคะแนนเฉลี่ย 0.67 และ 1.00 และ 3) ความฉลาดทางดิจิทัลมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 5.32 10.00 10.32 9.00 และ 8.81 ตามลำดับ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จิราพร ตั้งพูลเจริญ. (2562). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2561. สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2562, จาก https://digital.library.tu.ac.th/tu_dc/frontend /Info/item/dc:145655
ประชาชาติธุรกิจ. (2562). 8 เดือนคดีไซเบอร์แซงปี 61 ปอท. เฟ้นหาไวต์แฮกเกอร์. สืบค้นเมื่อ 14 ธันวาคม 2562, จาก https://www.prachachat.net/ict/news-370708/
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. (2562). GEN 352 เทคโนโลยีและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน. สืบค้นเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2562, จาก https://gened.kmutt.ac.th/gen352/
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. (2562). SWU141 ชีวิตในโลกดิจิทัล (SWU 141 Life in a Digital World). สืบค้นเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2562, จากhttps://sites.google.com/g.swu.ac.th/ilcswu141?pli=1
วาสนา ฬาวิน. (2560). ตาล้าและความเข้มของแสงสว่างสําหรับผู้ใช้สมาร์ทโฟนในเด็กวัยรุ่นตอนต้น (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
สรานนท์ อินทนนท์. (2561). การรักษาความปลอดภัยบนโลกไซเบอร์ (Cybersecurity). สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2563, จาก http://cclickthailand.com/fact-sheet-การรักษาความปลอดภัย/
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2564). นิทรรศการออนไลน์ "สืบ สร้าง สุข". สืบค้นเมื่อ 2 กรกฎาคม 2564, จาก https://hd360.thaihealth.or.th/
สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). นโยบายและแผนระดับชาติว่าด้วยการพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. สืบค้นเมื่อ 24 ธันวาคม 2562, จาก http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/A/047/T_0001.PDF
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). รายงานการคาดประมาณประชากรของประเทศไทย พ.ศ. 2553-2583. สืบค้นเมื่อ 24 กันยายน 2562, จาก http://social.nesdc.go.th/social/Portals/0/Documents/รายงานการคาดประมาณประชากรของประเทศไทย%20พศ%202553%20-%202583%20(ฉบับ_2315.pdf
เสาวลักษณ์ พันธบุตร. (2556). สนุทรียศาสตร์ในงาน Interactive Media Design. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 1(1), น. 6-14.
อริย์ธัช สมโชค และวิษณุ สุทธิวรรณ. (2564). การศึกษาสภาพการจัดการเรียนรู้ออนไลน์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดดอนเมือง (ทหารอากาศอุทิศ). Journal of Modern Learning Development, 6(5), น. 194-207.
Ahlamo, E. K. (2013). Interactive Exhibitions: The Use of Interactivity in Educational Exhibitions (Unpublished Bachelor’s Thesis). Tampere University of Applied Sciences, Finland.
Broman, L. (2014). Interactive Exhibition Design. Retrieved April 14, 2021, from http://www.diva-portal.org/smash/get/diva2:705093/fulltext01.pdf
DQ Institute. (2019). DQ Global Standards Report 2019. Retrieved March 2, 2020, from https://www.dqinstitute.org/wp-content/uploads/2019/03/DQGlobalStandardsReport2019.pdf
DQ LAB PTE. (2015). DQ World. Retrieved March 2, 2020, from https://www.dqworld.net/lang:th/#!/landing
Live-interactive. (2019). Live exhibitions. Retrieved January 2, 2020, from http://liveinteractive.com/en/live-exhibition.html
