A Study of Relationship between Digital Leadership and School Effectiveness under the Phitsanulok Primary Educational Service Area Office 2
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study: 1) The leadership in the digital age of school administrators; 2) The school effectiveness; 3) The relationship between digital leadership of school administrators and school effectiveness; and 4) Guidelines for the development of leadership in the digital age of school administrators in enhancing school effectiveness. The population of this study were 123 schools under Phitsanulok Primary Educational Service Area Office 2. The samples was 97 schools which were taken by stratified sampling method using the table of Krejcie & Morgan’s tab, Identify groups of informants by namely school 97 administrators and 97 teachers. The research tools were questionnaire evaluated at 5 levels and interview form. The data analysis were mean, standard deviation and the Pearson correlation coefficient.
The results showed that the overview of leadership in the digital age of school administrators and school effectiveness were at a high level, and the relationship between school administrators' digital leadership and school effectiveness is mainly highly relevant. It has significant statistically significance at the .01 level, the guidelines for developing digital leadership are administrators to see the importance and necessity of digital, promote and develop educational institution administrators and personnel in the use of digital technology, develop communication knowledge, public relations through various digital media.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จันทิมา รุ่งเรือง. (2563). โมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล. วารสารสังคมศาสตร์วิจัย, 11(1), น. 55-75. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565, จาก http://dept.npru.ac.th/jssr/data/files/11.1jssr4.pdf
จิติมา วรรณศรี. (2564). การบริหารจัดการศึกษายุคดิจิทัล. พิษณุโลก: รัตนสุวรรณการพิมพ์.
ชูชาติ พุทธมาลา. (2561). องค์ประกอบภาวะผู้นำทางดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจังหวัดหนองบัวลำภู (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น).
ฐาปนันท์ กันยา และพรทิพย์ สุริยาชัยวัฒนะ. (2558). การบริหารงานวิชาการกับประสิทธิผลของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุพรรณบุรี เขต 3. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 10(2), น. 101-110. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2565, จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EdAd/article/view/58377
ณัฏฐิตา สงค์แก้ว. (2565). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 1. วารสารสมาคมนักวิจัย, 27(3), น. 49-64.
ดาวรุวรรณ ถวิลการ. (2564). ภาวะผู้นำดิจิทัล. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ธิดารัตน์ ธิศาลา. (2562). ภาวะผู้นำแบบดิจิทัลของสถานศึกษามัธยมศึกษาในกลุ่มจังหวัดร้อยแก่นสารสินธุ์ (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น).
ภานุมาศ จันทร์ศรี. (2562). โมเดลการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา: การวิจัยแบบผสมผสานวิธี (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น).
ลลิตา สมใจ. (2565). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 1 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยพะเยา).
วรรณดี นาคสุขปาน. (2557). การพัฒนารูปแบบความร่วมมือด้านการศึกษาของโรงเรียนมัธยมศึกษาของประเทศไทยกับโรงเรียนมัธยมศึกษาในกลุ่มประชาคมอาเซียน (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต).
ศิริพงษ์ กลั่นไพฑูรย์. (2564). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาการในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร).
สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุชญา โกมลวานิช, สิทธิชัย สอนสุภี, บุญฤทธิ์ เพ็ชรวิศิษฐ์, และเกื้อจิตต์ ฉิมทิม. (2563). องค์ประกอบของภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23. ใน การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาแห่งชาติปีที่ 21 (น. 700-708). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). สรุปผลการสำรวจข้อมูลสถานภาพการรู้เท่าทันสื่อและสารสนเทศของประเทศไทย ปี พ.ศ. 2562. กรุงเทพฯ: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2565, จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/nakboot/article/view/104142
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 2. (2564). รายงานผลการดำเนินงานปีงบประมาณ พ.ศ. 2564. พิษณุโลก: ผู้แต่ง.
โสมวลี ชยามฤต. (2564). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับยุคดิจิทัลขององค์การภาครัฐและเอกชน. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(1), น. 38-50. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2565, จาก https://so02.tci-thaijo.org›article›download
ออระญา ปะภาวะเต และบุญชม ศรีสะอาด. (2564). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 2. Journal of Modern Learning Development, 6(4), น. 191-200. สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2565, จาก https://so02.tci-thaijo.org›article›download
เอกรัตน์ เชื้อวังคำ และวัลลภา อารีรัตน์. (2564). องค์ประกอบของภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 4. ใน การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาแห่งชาติปีที่ 22 (น. 886-889). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Hoy, W. K. & Miskel, C. G. (2013). Educational administrations: Theory research and Practice (9th ed.). New York: McGraw Hill.