A Study of Learning Achievement, Critical Thinking Ability, and Practical Skills Using Phenomenon-Based Learning with Simulation of Grade 10 Student

Main Article Content

Tontrakun Runmai
Wasana Keeratichamroen

Abstract

This research was to study the students’ learning achievement, critical thinking ability, and practical skills using phenomenon-based learning with simulation  It aimed to: 1) Compare learning achievement before and after learning and compare learning achievement after learning with the 70 percent criterion; 2) Compare critical thinking ability before and after learning; and 3) Compare practical skills before and after learning. The sample were the 34 students of grade 10 students at Huaithalaeng Pitthayakhom School. The research instruments were lesson plans of phenomenon-base learning with simulation, an achievement test, critical thinking ability test, and performance test.  Data were analyzed by percentage, mean, Standard Deviation and t-test


The research findings showed that: 1) Learning achievement after learning was significantly higher than before learning at .05 level, after learning, and learning achievement was significantly higher than 70% criterion at the .05 level. 2) The critical thinking ability after learning was significantly higher than before learning at .05 level, and 3) The students’ practical skills after learning was significantly higher before learning at .05 level.

Article Details

Section
บทความวิจัย (Research Articles)

References

กิติพงษ์ ลือนาม. (2564). วิธีวิทยาการวิจัยทางการศึกษา. นครราชสีมา: โคราชมาร์เก็ตติ้ง แอนด์ โปรดักชั่น.

กฤธยากาญจน์ โตพิทักษ์. (2563). การประเมินการปฏิบัติแนวคิดสู่การปฏิบัติ. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.

จงกล ทำสวน และศันสนีย์ เณรเทียน. (2564). แนวทางการออกแบบปัญหาคณิตศาสตร์และปัญหาในชีวิตจริงกับการพัฒนาการคิดอย่างมีวิจารณญาณ. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 49(4), น. 1-11.

ตะวัน ไชยวรรณ และกุลธิดา นุกูลธรรม. (2564). การจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน การเรียนรู้แบบบูรณาการเพื่อส่งเสริมความรู้ของผู้เรียนในโลกแห่งความจริง. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 15(2), น. 251-263.

ทิศนา แขมมณี. (2562). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 23). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทัณฑธร จุ้ยสวัสดิ, นพมณี เชื้อวัชรินทร์, และปริญญา ทองสอน. (2564). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณเป็นฐาน. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์, 22(1), น. 1-17.

พงศธร มหาวิจิตร. (2562). การประยุกต์ใช้แนวคดิการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับ การเรียนแบบเชิงรุกในรายวิชาการประถมศึกษา เพื่อเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 42(2), น. 73-90.

พัชราพร จามรี และลฎาภา ลดาชาติ. (2564). ความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ เรื่องปัญหาสิ่งแวดล้อมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. ศึกษาศาสตร์สาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 5(1), น. 28-43.

วาสนา กีรติจำเริญ และอิสรา พลนงค์. (2563). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการสื่อสารและการนำเสนอของนักศึกษาระดับปริญญาตรีโดยใช้วิธีการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ 5E กับวิธีการสอนโดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน. วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 14(1), น. 29-43. สืบค้นเมื่อ 30 ตุลาคม 2565, จากhttps://so04.tci-thaijo.org/index.php/NRRU/article/view/226777/163785

สมจิตต์ สินธุชัย และกันยารัตน์ อุบลวรรณ. (2560). การเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงการนำไปใช้ในการจัดการเรียนการสอน. วารสารพยาบาลทหารบก, 18(1), น. 29-38. สืบค้นเมื่อ 18 ตุลาคม 2565, จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/ JRTAN/ article/view/85254/67863

หัสวนัส เพ็งสันเทียะ, มนตา ตุลย์เมธาการ, และกุลธิดา นุกูลธรรม. (2564). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานที่มีต่อการคิดอย่างมีวิจารณญาณและการคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 13(2), น. 240-257.

อุรุพงษ์ วิทยาพูน และสุทธิกัญจน์ ทิพยเกษร. (2564). ผลการใช้สถานการณ์จำลองทางนิติวิทยาศาสตร์ที่มีต่อความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสาร มจร. มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 7(2), น. 23-40.

อรพรรณ บุตรกตัญญู. (2561). การเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานเพื่อการสร้างมุมมองแบบองค์รวมและการเข้าถึงโลกแห่งความจริงของผู้เรียน. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 46(2), น. 348-365.

Ennis, R. H. (1985). A logical basis for measuring critical thinking skills. Educational Leadership, 43(2), pp. 31-47.

Facione, A. P. (2015). Critical Thinking What It Is and Why It Counts. Hermosa Beach, CA: Measured Reasons LLC. Retrieved November 16, 2022, From https:// www.researchgate.net/publication/251303244

Lateef, F. (2010). Simulation-based learning: Just like the real thing. Journal of Emergencies, 3(4), pp. 348-352.

Lu, K. H. & Lin, C. P. (2017). A Study of the Impact of Collaborative Problem-Solving Strategies on Students’ Performance of Simulation-Based Learning A Case of Network Basic Concepts Course. International Journal of Information and Education Technology, 7(5), pp. 361-366.

Ogunleye, B. O. & Fasakin, A. O. (2011). Everyday phenomena in physics education: impact on male and female students’ achievement attitude and practical skills in urban and peri-urban settings in Nigeria. Pakistan Journal of Social Sciences, 8(6), pp. 316-324.

Watsan, G. & GlaZer, Z. E. M. (2002). Watson-Glazer critical thinking appraisal Manual. New York: Brace and World.