การพัฒนาโมเดลการวัดสมรรถนะวิชาชีพครู สำหรับนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโมเดลการวัดและศึกษาแนวทางการพัฒนาสมรรถนะวิชาชีพครูของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา การดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอน คือ ขั้นตอนที่ 1 พัฒนาโมเดลการวัดสมรรถนะวิชาชีพครู กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย คือ นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา จำนวน 400 คน ได้มาจากการสุ่มแบ่งชั้นแบบสัดส่วน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวัดสมรรถนะวิชาชีพครู และขั้นตอนที่ 2 การศึกษาแนวทางการพัฒนาสมรรถนะวิชาชีพครู กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย คือ ประธานหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต จำนวน 14 คน ในการประชุมกลุ่มสนทนา ได้จากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสัมภาษณ์การสนทนากลุ่ม การวิเคราะห์ข้อมูลโดย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัย พบว่า

1. โมเดลการวัดสมรรถนะวิชาชีพครู สำหรับนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่า = 2.45, df = 3, p = 0.64, / df = 0.81, RMSER = 0.00, RMR = 0.00, GFI = 0.99, AGFI = 0.99  

2. แนวทางการพัฒนาสมรรถนะวิชาชีพครู มี 4 ด้าน คือ การพัฒนาสมรรถนะด้านการปฏิบัติหน้าที่ของครู การพัฒนาสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ การพัฒนาสมรรถนะด้านความสัมพันธ์กับผู้ปกครองและชุมชน และการพัฒนาสมรรถนะด้านการปฏิบัติตนตามจรรยาบรรณวิชาชีพครู