Development of a Low-Carbon Hotel Innovation Course for Thai Entrepreneurs in Kanchanaburi Province's Sai Yok District
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This Participatory Action Research (PAR) aimed to assess needs and develop a self-learning course in low-carbon hotel innovation for Thai entrepreneurs in Kanchanaburi province's Sai Yok district. Using). Sample were 20 Thai hotel entrepreneurs in Sai Yok District, 15 course design experts, and 5 course evaluation experts. The instruments employed in this research consist of interview guidelines for curriculum development and critique. Data were analyzed by descriptive statistics and content analysis. The findings revealed that entrepreneurs demonstrated a high level of overall demand for course development (mean = 4.09), particularly in course content (mean = 4.27). Following expert evaluation, the resulting course consisted of three modules: 1) low-carbon concepts and local natural material utilization, 2) innovative business management for carbon reduction, and 3) competitive advantage enhancement. Each module required a minimum of one hour of study time. The course was designed to integrate both theoretical knowledge and practical application, focusing on sustainable hotel management practices and environmental conservation strategies.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2568). สถานการณ์การท่องเที่ยวภายในประเทศปี 2568 (เดือนมกราคม 2568). กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กิรฐากร บุญรอด, สุณิสา ผลโชติ, และรุษยา คำนวณ. (2565). แนวทางในการบริหารจัดการธุรกิจโรงแรมในช่วงวิกฤต โควิด-19. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 15(1), น. 139-148.
กุณฑลี รื่นรม. (2559). Marketing research (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฉัตรชัย ตวงรัตนพันธ์. (2565). จาก VUCA world สู่ BANI world. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2565, จาก https://www.bangkokbiznews.com/blogs/business/business/1033959
เทศบาลตำบลไทรโยค. (2567). แผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ. 2566-2570) ฉบับทบทวน ฉบับที่ 2 ครั้งที่ 1/2567. กาญจนบุรี: ผู้แต่ง.
ธนาคารกรุงเทพ. (2565). แม้ราคาสูงขึ้นก็ยอม! เจาะลึกพฤติกรรม ‘ผู้บริโภค’ พร้อมจ่ายเพื่อสินค้ารักษ์โลก SME ปรับตัวอย่างไรไม่ตกเทรนด์. สืบค้นเมื่อ 31 ตุลาคม 2566, จาก https://www.bangkokbanksme.com/en/expensive-and-willing-to-pay-for-environmentally-friendly-products
รัญชิดา ดาวเรือง และวัชรพจน์ ทรัพย์สงวนบุญ. (2565). การศึกษาภาวะผู้นำสำหรับผู้ประกอบการและการสร้างสรรค์นวัตกรรม ที่ส่งผลต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารบริหารธุรกิจนิด้า, 30(1), น. 105-122.
รัฐทิตยา หิรัณยหาด และกนกกานต์ แก้วนุช. (2562). ศักยภาพและปัญหาการท่องเที่ยวของจังหวัดกาญจนบุรีในฐานะเมืองชายแดน. วารสารชุมชนวิจัย, 13(3), น. 101-112.
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2567). โรงแรมในไทยปล่อยก๊าซเรือนกระจก (GHG) สูง เมื่อเทียบกับหลายประเทศในเอเชีย. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
Boonrod, K., Phonchot, S., & Kamnuan, R. (2022). Guidelines for Hotel Business Management during COVID-19 Crisis. Journal of Southern Technology, 15(1), pp. 139-148.
Gao, Y., Khan, A. A., Khan, S. U., Ali , M. A., & Huai, J. (2023). Investigating the rationale for low-carbon production techniques in agriculture for climate change mitigation and fostering sustainable development via achieving low carbon targets. Environmental Science and Pollution Research, 30(15), pp. 1-19.
Jordan, T. (2021). Inner development goals: Background, method, and the IDG framework. Stockholm: Growth that Matters AB.
Likert, R. (1967). “The Method of Constructing and Attitude Scale” Reading in Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.
Norton, J. (2024). Role of sustainable practices on hotel brand loyalty in the United States. Journal of Hospitality and Tourism, 4(2), pp. 45-53.
Ramadani, I. R., Firman, F., & Ahmad, R. (2021). Basic concepts and curriculum theory in education. SCHOULID: Indonesian Journal of School Counseling, 6(1), pp. 9-21.
