มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองสิทธิในความเป็นส่วนตัวจากการโฆษณา โดยมิได้เรียกร้องทางสื่อสังคมออนไลน์ : ศึกษาเปรียบเทียบกฎหมาย สหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร และ ไทย

บทคัดย่อ

ในปัจจุบันการใช้สื่อสังคมออนไลน์ (Social Media) ในลักษณะของการสื่อสารส่วนบุคคล ระหว่างบุคคลทั่วไปเกิดขึ้นอย่างแพร่หลาย นอกจากนี้ภาคธุรกิจก็มีการนำสื่อดังกล่าวมาใช้ในการประกอบธุรกิจ เช่น การโฆษณาขายสินค้าหรือบริการต่าง ๆ ในการโฆษณานั้นอาจประกอบด้วยรูปแบบหลากหลายเช่น ตัวอักษร ภาพถ่าย ภาพกราฟฟิก ซึ่งข้อมูลดังกล่าวสามารถส่งไปยังผู้บริโภคได้อย่างง่ายดายและรวดเร็วทางสื่อสังคมออนไลน์ที่สามารถเข้าถึงได้จากโทรศัพท์เคลื่อนที่ของผู้บริโภค อย่างไรก็ตาม ในอีกแง่หนึ่งการโฆษณาดังกล่าวส่งผลกระทบต่อสิทธิส่วนบุคคลของผู้รับการโฆษณาซึ่งอาจมิได้มีความประสงค์และความยินยอมที่จะรับโฆษณาดังกล่าว ดังนั้น บทความวิจัยนี้จึงมุ่งศึกษาการปรับใช้กฎหมายไทยที่เกี่ยวข้องกับการรบกวนความเป็นส่วนตัวของผู้ใช้งานสื่อสังคมออนไลน์จากการโฆษณาที่เกิดขึ้นโดยผู้รับการติดต่อมิได้เรียกร้อง (Unsolicited Advertisement) สำหรับวิธีการศึกษาวิจัยนั้นใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เนื้อหาข้อมูลอันประกอบด้วยกฎหมายที่เกี่ยวข้องทั้งของสหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร และไทย โดยมีการวิเคราะห์เปรียบเทียบกฎหมายของประเทศดังกล่าว ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าในปัจจุบันไทยยังไม่มีกฎหมายเฉพาะในการคุ้มครองสิทธิของผู้ถูกรบกวนจากการติดต่อโฆษณาทางสื่อสังคมออนไลน์ อย่างไรก็ตาม มีกฎหมายหลายฉบับที่อาจนำมาปรับใช้ได้ แต่จากการศึกษาพบว่ากฎหมายดังกล่าวนั้นยังมีปัญหาและข้อจำกัดอีกหลายประการ ทำให้ไม่สามารถนำมาปรับใช้คุ้มครองสิทธิในความเป็นส่วนตัวจากการโฆษณาโดยมิได้เรียกร้องทางสื่อสังคมออนไลน์ดังกล่าวได้อย่างเหมาะสม ดังนั้น ผู้เขียนจึงได้นำเสนอข้อเสนอแนะ เช่น การปรับปรุงแก้ไขกฎหมายเดิมที่มีอยู่ และการตรากฎหมายใหม่เพื่อคุ้มครองสิทธิส่วนบุคคลของผู้ถูกรบกวนต่อไป