Love of Siam: Semiotic, Myth and Queer in Thai Society
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Currently, there are a great deal of movies, series and music videos that expressively show homosexual contents. However, there are not so many studies in semiotic terms with the meaning of the movies with homosexual content or not so many performers who play a role in such media. Objectives of this research are to study the content and message of movies with homosexual matters through the Movie “Love of Siam” which consists of creative theoretical concepts, semiology and mythology. Furthermore, the concepts about Queer matter are the framework of study by analyzing the content, semiotic terms in movie and in-depth interview to study and accumulate the information. The result was found that the semiotic contents inserted by the director in such movie reflected love in various dimensions available in Thai society including self-love, family love, friendship or even love of homosexual people. The perspectives and contents through semiotic terms and mythological interpretation made “Love of Siam” the movie with homosexual contents that was substantially accepted in Thai Society. Even at present, this movie has been mentioned and widely known of remarkable contents and original soundtracks and in 2015, “Love of Siam” was eventually registered as “national heritage film” by Film Archive.
Article Details
References
กนกวรรณ ธราวรรณ. (2555). รัฐไทยกับชีวิตคู่แบบเพศวิถีนอกขนบ. สืบค้นจากhttp://www2.ipsr.mahidol.ac.th/ConferenceVIII/ShowAbstract.php?article_id=7
กรัณย์ จิตธารารักษ์. (2559, 28 มกราคม). Senior Creative EFM และ พิธีกรรายการ Movie Seat GMM GRAMMY [บทสัมภาษณ์].
กาญจนา แก้วเทพ. (2542). การวิเคราะห์สื่อ: แนวคิดและเทคนิค (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: เอดิสัน เพรส โพรดักส์.
กาญจนา แก้วเทพ, กิตติ กันภัย, และปาริชาติ สถาปติ านนท ์ สโรบล. (2543). มองสือ่ ใหม่ มองสงั คมใหม่. กรงุ เทพฯ:เอดิสัน เพรส โพรดักส์.
กาญจนา แก้วเทพ และสมสุข หินวิมาน. (2553). สายธารแห่งนักคิดเศรษฐศาสตร์การเมืองกับสื่อสารศึกษา.กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
กิ่งรัก อิงคะวัต. (2542). รูปแบบการดำเนินชีวิต พฤติกรรมการบริโภค และพฤติกรรมการเปิดรับสื่อของกลุ่มชาย
รักชาย (เกย์) ในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ไกรวุฒิ จุลพงศธร. (2550). รักแห่งสยาม: ภาพยนตร์โดย ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล. สารคดี, 23(273), 141-145.
ฉลองรัตน์ ทิพย์พิมาน. (2539). วิเคราะห์โครงสร้างการเล่าเรื่องในภาพยนตร์อเมริกันที่มีตัวเอกเป็นสตรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ. (2556). พื้นที่ของเพศนอกกรอบในสังคมไทย ในมิติการเมืองและวัฒนธรรม. สืบค้นจาก http://www.sac.or.th/main/content_detail.php?content_id=733
นัทธนัย ประสานนาม. (2559, 19 มกราคม). นักวิชาการด้านภาพยนตร์และอาจารย์ประจำภาควิชาวรรณคดี คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ [บทสัมภาษณ์].
นิสิตา อยู่อำไพ และอรชา ตุลานันท์. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านครูกับการคิด สร้างสรรค์ของเด็กอนุบาลในโรงเรียนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน กรุงเทพมหานคร. วารสารคณะ ครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2(1), 378-387.
บริษัท Zocial inc. (2556). The Gayest Countries in The world ประเทศไทยขึ้นแท่น เกย์เยอะ มาก ที่สุดอันดับ 10 ของโลก. สืบค้นจาก http://www.zocialinc.com/?s=%E0%B9%80%E0%
B8%81%E0%B8%A2%E0%B9%8C
ปณิธี บราวน์. (2557). ความหลากหลายทางเพศกับพหุวัฒนธรรมใน สังคมไทย: การสำ?รวจองค์ความรู้. วารสารสังคมศาสตร์คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 44(2), 51-70.
ปาณิสรา มงคลวาที. (2550). การนำเสนอภาพกลุ่มชายรักชายในภาพยนตร์ไทยปี พ.ศ. 2550 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ผลวิจัย เผย คู่รักเกย์เเบ่งภาระงานบ้าน ได้ดีกว่าคู่รักต่างเพศ. (2558, มิถุนายน 18). ประชาชาติธุรกิจออนไลน์.สืบค้นจาก http://www.prachachat.net/news_detail.php?newsid=1434607316
พิสณฑ์ สุวรรณภักดี. (2555). ความเป็นประพันธกรในภาพยนตร์ของ อังเดร ทาร์คอฟสกี้ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
รณภพ นพสุวรรณ. (2555). มุมมองของนักประชาสัมพันธ์ที่มีต่อเพศที่สามในงานประชาสัมพันธ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, กรุงเทพฯ.
วันวิสาข์ เจริญนาน. (2555). เมโทรเซ็กส์ชวล (Metrosexual): สำรวจการดูแลบำรุงสุขภาพและความรักสวยรักงามของตนเอง ในกลุ่มชายไทยแห่งมหานคร: กรณีศึกษาตัวอย่างประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร. สืบค้นจาก http://www.isranews.org/about-us/72-2012-08-12-13-59-01/5239
วิเชียร ลัทธิพงศ์พันธ์. (2557). The Common Ground: Create, Innovate and Communicate. (เอกสารประกอบคำสอน). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. (อัดสำเนา)
ไศลทิพย์ จารุภูมิ. (2558, 25 ธันวาคม). อาจารย์ประจำ?ภาควิชาภาควิชาภาพยนตร์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย [บทสัมภาษณ์].
สุทธิพงษ์ นุกูลเอื้ออำ?รุง. (2559, 24 มกราคม). นักวิจารณ์ภาพยนตร์ในฉายา A-Bellamy และนักวิจารณ์ภาพยนตร์ ประจำนิตยสาร Starpic [บทสัมภาษณ์].
เสาวรินทร์ สายรังษี. (2548, มกราคม 14). เมโทรเซ็กช่วล: ผู้บริโภคน้องใหม่ในตลาดเครื่องสำอาง. มติชนรายวัน, 28(9806).
อภิรดา มีเดช. (2557). “มะเดี่ยว” ชูเกียรติ: Coming-of-age for all. สืบค้นจาก http://waymagazine.org/chukiat/
ภาษาอังกฤษ
Chandler, D. (1994). Semiotics for beginners. Csikszentmihalyi and Csikszentmihalyi. 1988 cited in Carr, Alan. (2004: 63-70). Positive psychology. NY: Brunner-Routledge.
Mcquillan, M. (2000). The Narrative Reader. London: Pearson.
Torrance, E. P., and Myers, R. E. (1962). Creative learning and teaching. NY: Good.
Vialle, W., Lysaght, P., and Verenikina, I. (2002). Handbook on child development. Katoomba, NSW: Social Science Press.