รูปแบบการจัดกิจกรรมนันทนาการเพื่อพัฒนาความสามารถในการปรับตัว ของผู้สูงอายุในอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมนันทนาการเพื่อพัฒนาความสามารถในการปรับตัวของผู้สูงอายุ 2) ศึกษาผลการใช้รูปแบบการจัดกิจกรรมนันทนาการเพื่อพัฒนาความสามารถในการปรับตัวของผู้สูงอายุ และ 3) ศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับรูปแบบการจัดกิจกรรมนันทนาการเพื่อพัฒนาความสามารถในการปรับตัวของผู้สูงอายุ การวิจัยแบ่งเป็น 2 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมนันทนาการ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี จำนวน 285 คน ได้มาโดยใช้วิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แบบสอบถามความต้องการจัดกิจกรรมนันทนาการ มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.88 2) รูปแบบการจัดกิจกรรมนันทนาการผู้สูงอายุมีค่าความสอดคล้องภายในอยู่ระหว่าง 0.67-1.00 3) แบบประเมินคุณภาพรูปแบบ และระยะที่ 2 การศึกษาผลการใช้รูปแบบการจัดกิจกรรมนันทนาการ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี จำนวน 30 คน ได้มาโดยใช้วิธีการสุ่มอย่างง่ายและสอบถามความสมัครใจ และผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 11 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบวัดความสามารถในการปรับตัวของผู้สูงอายุ มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.93 และ 2) แนวทางการสนทนากลุ่ม การวิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบการจัดกิจกรรมนันทนาการเพื่อพัฒนาความสามารถในการปรับตัวของผู้สูงอายุ ประกอบด้วย วัตถุประสงค์ กลุ่มเป้าหมาย เนื้อหา แผนกิจกรรม สื่อและอุปกรณ์ และการประเมินผล 2) ผู้สูงอายุมีความสามารถในการปรับตัวหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) ข้อเสนอแนะ คือ ด้านการประเมินผลกิจกรรมนันทนาการควรใช้วิธีการประเมินตามสภาพจริง และด้านระยะเวลาในการจัดกิจกรรมนันทนาการ ควรกำหนดเวลาในการทำกิจกรรมแบบยืดหยุ่นและคำนึงถึงความสามารถในการทำกิจกรรมนันทนาการของผู้สูงอายุแต่ละคน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงมหาดไทย. (2560). สถิติผู้สูงอายุของประเทศไทย 77 จังหวัด. สืบค้นจาก http://stat.dopa.go.th/stat/ statnew/upstat_age.php
จิตรา ดุษฎีเมธา, สุเมษย์ หนกหลัง และวณัฐพงศ์ เบญจพงศ์. (2560). การพัฒนาโปรแกรมนันทนาการบำบัดที่มีต่อความสุขของผู้สูงอายุ. วารสารพยาบาลตำรวจ, 9(2), 109-112.
จิณณ์ณิชา พงษ์ดี. (2560) ปัญหาและความต้องการด้านสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตพื้นที่รับผิดชอบของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ตำบลบ้านเมืองแบ่ง ตำบลหนองหญ้าปล้อง อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย. วารสารการพัฒนาสุขภาพชุมชน มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 3(4), 561-576.
ณัฏฐ์ฐิตตา เทวาเลิศสกุล. (2559). แนวทางการพัฒนาผู้สูงอายุจากภาระให้เป็นพลัง: กรณีศึกษาเทศบาลนครรังสิต. Veridian E-Journal, 9(1), 529-545.
ปราโมทย์ ประสาทกุล. (2557). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2556. กรุงเทพ: มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย.
พรทิพย์ เกยุรานนท์. (2559). การสร้างความสุขในผู้สูงอายุ. สืบค้นจาก http://www.stou.ac.th/ stoukc/elder/main1
ฤทธี เทพไทยอำนวย.(2560). ผลการเข้าร่วมโปรแกรมกิจกรรมนันทนาการและการบันเทิงที่มีต่อระดับความเครียดของผู้สูงอายุในสถานสงเคราะห์คนชรา บ้านธรรมปกรณ์วัดม่วง อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารชุมชนวิจัย, 11(2), 142-155.
วัชรินทร์ เสมามอญ. (2556). การมีส่วนร่วมในการพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมนันทนาการสำหรับผู้สูงอายุในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา และจังหวัดอ่างทอง. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา, พระนครศรีอยุธยา.
สุพิชชา ชุมภาณี. ( 2551). ผลของโปรแกรมนันทนาการที่มีต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
เสริมศักดิ์ นาริน. (2559). ผลการใช้กิจกรรมนันทนาการด้านกีฬาภูมิปัญญาไทยที่มีผลต่อการจัดการความเครียดของผู้สูงอายุในจังหวัดชลบุรี.(วิทยานิพนธ์หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). สถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตชลบุรี,ชลบุรี.
หมัดเฟาซี รูบามา และกฤษดา มงคลศรี. (2562). ความต้องการสวัสดิการสังคมของผู้สุงอายุในเขตเทศบาลเมืองควนลัง อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. ใน การประชุมทางวิชาการหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 10. (น. 906-920). สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.