การสนทนากลุ่ม: เทคนิคการเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพที่มีประสิทธิภาพ

Main Article Content

เก็จกนก เอื้อวงศ์

บทคัดย่อ

        การสนทนากลุ่มเป็นวิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลเชิงคุณภาพที่ได้รับความนิยมซึ่งเน้นการสนทนา ถกเถียงอภิปรายของบุคคลที่มีความรู้ หรือมีประสบการณ์ในประเด็นใดประเด็นหนึ่ง องค์ประกอบที่สำคัญคือ ประเด็นหรือแนวคำถามในการสนทนาที่มีความชัดเจนและการเรียบเรียงลำดับเป็นอย่างดีซึ่งต้องมีคำถามนำ คำถามหลักและคำถามเพื่อการสรุป ผู้เข้าร่วมสนทนากลุ่มที่ต้องมีความรู้และประสบการณ์ในเรื่องที่สนทนา ผู้ดำเนินการสนทนากลุ่มที่มีความรู้และมีประสบการณ์ในการเป็นผู้ดำเนินการสนทนากลุ่ม นอกจากนั้นต้องมีเจ้าหน้าที่อื่นๆ ได้แก่ ผู้จดบันทึก และเจ้าหน้าที่บริการทั่วไป  ตลอดจนมีอุปกรณ์ สถานที่และการกำหนดระยะเวลาที่เหมาะสม  คุณลักษณะของผู้ดำเนินการสนทนากลุ่มที่ดี ต้องมีความสุภาพ จริงใจ ยืดหยุ่น เคารพในผู้เข้าร่วมสนทนา และแสดงบทบาทเป็นผู้เอื้ออำนวยให้การสนทนามีความราบรื่น  สำหรับข้อจำกัดในสนทนากลุ่มพบว่า การสนทนากลุ่มอาจใช้ไม่ได้กับประเด็นที่มีความอ่อนไหวหรือประเด็นที่เป็นเรื่องที่มีความเป็นส่วนตัวสูง รวมทั้งยังมีข้อจำกัดหลายประการในการดำเนินการ ซึ่งหากดำเนินการไม่เหมาะสม ก็จะส่งผลกระทบต่อการสนทนาและผลการวิจัยที่ไม่น่าเชื่อถือหรือไม่สามารถตอบคำถามการวิจัยได้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เอื้อวงศ์ เ. (2019). การสนทนากลุ่ม: เทคนิคการเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพที่มีประสิทธิภาพ. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ., 12(1), 17–30. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/edjour_stou/article/view/182081
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

เก็จกนก เอื้อวงศ์ และพิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2556). หน่วยที่ 2 วิธีวิจัยทางการบริหารการศึกษา. ในประมวลสาระชุดวิชา 23721 การวิจัยทางการบริหารการศึกษา (หน่วยที่ 1-5. น. 2-15 ถึง 2-118). นนทบุรี: สาขาวิชา ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ทวีศักดิ์ นพเกสร. (2548). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ เล่ม 1. ชมรมพยาบาลชุมชนแห่งประเทศไทย: กรุงเทพมหานคร.

วีรสิทธิ์ สิทธิไตรย์ และโยธิน แสวงดี. (2536). การสนทนากลุ่ม: เทคนิคการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 2). สมาคมวิจัยเชิงคุณภาพแห่งประเทศไทย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Baral, S., Uprety, S. & Lamichhane, B. (2016). Focus group discussion. Retrieved from https://www.herd.org.np/uploads/frontend/Publications/PublicationsAttachments1/1485497050-Focus%20Group%20Discussion_0.pdf.

Bloor, M., Frankland, F.,Thomas, M. & Robson, K.(2001).Focus groups in social research.Thousand Oask : SAGE Publications.

Eisner, Ellot W. (1976). Educational connoisseurship and criticism: their form and functions

in educational evaluation. Journal of Aesthetic Education,10 (3/4) Bicentennial Issue. pp.135-150.

Escalada, M. & Heng, K.L. (2014). Focus group diseussion. Retrieved from https://www.researchgate.net/plublication/242589494.

Krueger, R. A. (2002). “Designing and Conducting Focus Group Interview” Retrieved from http://www.eiu.edu/~ihec/Krueger-FocusGroupInterviews.pdf.

Liamputtong, P. (2011). Focus group methodology: Principle and practice. Thousand Oask: SAGE Publications.

Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation. San Francisco: Jossey-Bass.

Morgan, D. L. (1998) The focus group guidebook. California: Sage Publications.

Nyumba,T.O., Wilson K.,Derrick, C. J. & Mukherjee N. (2018). The use of focus group discussion methodology: Insights from two decades of application in conservation. Methods in Ecology and Evolution, 9: 20-32. DOI: 10.1111/2041-210X.12860.

Puchta, C. and Potter, J. (2004) Focus group practice. Thousand Oask : SAGE Publications.