การเปรียบเทียบสมรรถนะครูของนักศึกษาครูหลักสูตร 4 ปี และหลักสูตร 5 ปี คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา

บทคัดย่อ

     การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สำรวจสมรรถนะครูของนักศึกษาครูหลักสูตร 4 ปี และหลักสูตร 5 ปี และ2) เปรียบเทียบสมรรถนะครูของนักศึกษาครูหลักสูตร 4 ปี และหลักสูตร 5 ปี กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ อาจารย์พี่เลี้ยงของนักศึกษาครู โดยทำการเลือกตัวอย่างตามสัดส่วนของนักศึกษา 12 สาขาวิชา แล้วสุ่มอย่างง่าย ได้อาจารย์พี่เลี้ยงหลักสูตร 4 ปี จำนวน 210 คน และหลักสูตร 5 ปี จำนวน 204 คน  เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบประเมินสมรรถนะครู มีค่าความตรงเชิงเนื้อหา ตั้งแต่ 0.67-1.00 และค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.83 และ 0.93  สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการวิจัยปรากฏว่า 1) สมรรถนะครูของนักศึกษาหลักสูตร 4 ปี และหลักสูตร 5 ปี พบว่า (1) สมรรถนะทางวิชาชีพครูที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ จริยธรรม และจรรยาบรรณวิชาชีพครู รองลงมา คือ หลักสูตร/ศาสตร์การสอน และค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ การออกแบบและการดำเนินการเกี่ยวกับงานประกันคุณภาพการศึกษา และ (2) สมรรถนะแกนกลางของการศึกษายุค 4.0 ที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ความเป็นผู้เรียนรู้ตลอดชีวิต รองลงมา คือ การสื่อสารข้ามวัฒนธรรม และค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ การคิดแบบมีวิจารณญาณ และ 2) สมรรถนะทางวิชาชีพครูและสมรรถนะแกนกลางของการศึกษายุค  4.0 พบว่าสมรรถนะทุกด้านของนักศึกษาครูหลักสูตร 4 ปี สูงกว่านักศึกษาครูหลักสูตร 5 ปี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05