การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมระยะสั้นเพื่อพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยแบบบูรณาการอัตลักษณ์ท้องถิ่น สำหรับนักศึกษาครู สาขาวิชาภาษาไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนามีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและศึกษาประสิทธิผลของหลักสูตรฝึกอบรมระยะสั้น เพื่อพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยแบบบูรณาการอัตลักษณ์ท้องถิ่นสำหรับนักศึกษาครู สาขาวิชาภาษาไทย เก็บรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีการแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช ที่ฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา 1 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 28 คน ได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม โดยใช้มหาวิทยาลัยเป็นหน่วยสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) หลักสูตรฝึกอบรมระยะสั้นและเอกสารประกอบการใช้หลักสูตร เครื่องมือที่ใช้ในการประเมินประสิทธิผลของหลักสูตร ได้แก่ 1) แบบประเมินสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยแบบบูรณาการอัตลักษณ์ท้องถิ่น2) แบบบันทึกการสังเกตชั้นเรียน และ 3) แบบประเมินตนเองแบบสะท้อนคิด วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ โดยใช้สถิติ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการวิจัย พบว่า 1) หลักสูตรฝึกอบรม มี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) หลักการและแนวคิด (2) ผลการพัฒนาที่คาดหวัง (3) กิจกรรมการฝึก อบรม (4) สื่อเทคโนโลยีแบบผสมผสาน และ (5) การประเมินผลและปรับปรุงหลักสูตร การจัดกิจกรรมการฝึกอบรม แบ่งออกเป็น 3 หน่วยการเรียนรู้ ได้แก่ การวิเคราะห์บริบทการเรียนรู้และอัตลักษณ์ท้องถิ่น การบูรณาการการเรียนรู้เชิงสร้างสรรค์ และการปฏิบัติการจัดการเรียนรู้อย่างเชี่ยวชาญ 2) ผลการศึกษาประสิทธิผลของหลักสูตร พบว่า นักศึกษาครู สาขาวิชาภาษาไทยมีสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยแบบบูรณาการอัตลักษณ์ท้องถิ่น หลังการใช้หลักสูตรสูงกว่าก่อนการใช้หลักสูตรที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการมาตรฐานการอุดมศึกษา. (2565). ประกาศคณะกรรมการมาตรฐานการอุดมศึกษา เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับปริญญาตรี พ.ศ. 2565. https://www.ops.go.th/
คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. (2565). เอกสารประกอบโครงการอบรมการพัฒนาระบบการผลิตครูสู่ความเป็นเลิศ. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
คุรุสภา. (2562). ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. https://www.ksp.or.th/laws/
จุฬารัตน์ ธรรมประทีป. (2566). การพัฒนาสมรรถนะการออกแบบการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูวิทยาศาสตร์โดยใช้กระบวนการเรียนรู้แบบนำตนเอง. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ., 16(2), 123-140.
ชวน เพชรแก้ว. (2558). สืบโยดสาวย่าน งานวิจัยวัฒนธรรมภาคใต้ หนังสือชุดการประเมินและสังเคราะห์สถานภาพองค์ความรู้จากการวิจัยวัฒนธรรม. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ฐิติพร ไขแสง, จักรกฤษณ์ จันทะคุณ และวิเชียร ธำรงโสตถิสกุล. (2566). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม เพื่อเสริมสร้างความสามารถในการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยตามทฤษฎีเชื่อมโอนภาษาสำหรับครูที่สอน นักเรียนกลุ่มชาติพันธุ์. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 18(2), 169-184.
ทิศนา แขมมณี. (2565). ความมีอิสระในการใช้หลักสูตรและการปรับหลักสูตร (ไฟล์เสียงและเอกสารประกอบ)แนวทางการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาของสถานศึกษานำร่องในพื้นที่นวัตกรรมการศึกษา.
ประชา สุวีรานนท์. (2558). อัตลักษณ์ไทย: จากไทยสู่ไทย ๆ. ฟ้าเดียวกัน.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วรรณดี สุทธินรากร, ภูวเรศ อับดุลสตา และสมเกียรติ สุทธินรากร. (2564). การพัฒนาหลักสูตรฐานสมรรถนะและการจัดการเรียนรู้อย่างมีความหมาย. สยามปริทัศน์.
วัชราภรณ์ จันทนุกูล. (2561). มรดกทางภูมิปัญญา: อัตลักษณ์ร่วมทางสังคมและวัฒนธรรมของอาเซียนภาคพื้นไทย ลาว และกัมพูชา. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 6(3), 953-969.
วิชัย วงษ์ใหญ่ และ มารุต พัฒผล. (2563). การเรียนรู้เชิงสร้างสรรค์ (Creative Learning). จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
สรินฏา ปุติ, วรรณนะ หนูหมื่น และวิฑูรย์ เมตตาจิตร. (2561). การวิเคราะห์การสื่อถึงวัฒนธรรม ชุมชน 3 จังหวัดชายแดนใต้จากแบบฝึกอ่านภาษาไทยชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัย ราชภัฏเลย, 14(50), 1-10.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). การประเมินระบบการผลิตครูในประเทศไทย. เซ็นจูรี่.
Benjakul, S. (2023). Instructional design based on constructionism for enhancing higher-order thinking skills of learners in an online learning context. Journal of Educators Online, 20(3), n3.
Casey, K., & Sturgis, C. (2018). Levers and logic models: A framework to guide research and design of high-quality competency-based education systems. Competency Works Report. iNACOL.
Emerson, L. C., & Berge, Z. L. (2018). Microlearning: Knowledge management applications and competency-based training in the workplace. Knowledge Management & E-Learning, 10(2), 125-132.
González-Pérez, L. I., Ramírez-Montoya, M. S. (2022). Components of education 4.0 in 21st century skills frameworks: Systematic review. Sustainability, 14(3), 1493.
Hammond, L. D., Oakes, J., Wojcikiewicz, S. K., Hyler, M. E., Guha, R., Podolsky, A., Kini, T., Cook-Harvey, C. M., Jackson Mercer, C. N. & Harrell, A. (2019). Preparing teachers for deeper learning. Harvard Education Press.
Hsu, Y. Y., & Lin, C. H. (2020). Evaluating the effectiveness of a preservice teacher technology training module incorporating SQD strategies. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 17(1), 1-17.
Jackson, K. L., Martin, F., & Ritzhaupt, A. D. (2023). Instructor competencies: The standards. IAP.
Kaewchote, N., & Wattanathum, C. (2022). Model of developing teachers competencies in the Bangkok Metropolitan Administration base on active learning design for students to Thailand 4.0. Creative Education, 13, 1564-1576.
Kilgore, W., & Weaver, D. (2020). Fundamentals of exceptional instructional design: Essentials of mindset and approach. Connecting the dots: Improving student outcomes and experiences with exceptional instructional design. https://opentextbooks.uregina.ca/
Levine, E., & Patrick, S. (2019). What is competency-based education? An updated definition vienna. Aurora Institute.
Martínez, M., McGrath, D., & Foster, E. (2016). How deeper learning can create a new vision for teaching. Consulted Strategists.
Melnyk, N., Maksymchuk, B., Gurevych, R., Kalenskyi, A., Dovbnya, S., Groshovenko, O., & Filonenko, L. (2021). The establishment and development of professional training for preschool teachers in Western European Countries. Revista Romaneasca pentru Educatie Multidimensionala, 13(1), 208-233.
Mintrop, R., Zumpe, E., Jackson, K., Nucci, D., & Norman, J. (2022). Designing for deeper learning as an equity approach: Schools and school districts serving communities disadvantaged by the Educational System Benefiting from Deeper Learning. The Carnegie Foundation for the Advancement of Teaching.
Murrell, A., & Visco, M. (2023). Aligning competency frameworks and co-curricular experiences: an interactive experience with the suitable technology platform. Developments in Business Simulation and Experiential Learning, 50, 222-225.
Quebec Ministry of Education. (2021). Reference framework for professional competencies. https://www.education.gouv.qc.ca/en/home/
Rojprasert, S., Neanchaleay, J., Boonlue, S., & Silarat, P. (2020). Designing and implementing constructionist learning in a blended advertising photography course. Technology Enhanced Learning, 12(1), 20-37.
Stefaniak, J., & Reese, R. (2022). The instructional design trainer’s guide: Authentic practices and considerations for mentoring ID and Ed tech professionals. Routledge.
Van Werven, I. M., Coelen, R. J., Jansen, E., & Hofman, W. H. A. (2023). Global teaching competencies in primary education. Compare: A journal of comparative and international education, 53(1), 37-54.
Williams, P. (2018). Does competency-based education with blockchain signal a new mission for universities?. Journal of Higher Education Policy and Management, 41(1), 1-14.
Zhang, J., & West, R. E. (2019). Designing microlearning instruction for professional development through a competency based approach. Tech Trends, 64, 310-318.
