การพัฒนาแบบประเมินสมรรถนะวิชาชีพครูสำหรับนักศึกษา ฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู มหาวิทยาลัยราชภัฏ
DOI:
https://doi.org/10.53848/irdssru.v9i2.214177คำสำคัญ:
ฝึกประสบการณ์ , วิชาชีพครู, มหาวิทยาลัยราชภัฏบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแบบประเมินสมรรถนะวิชาชีพครูของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู มหาวิทยาลัยราชภัฏ การดำเนินการวิจัยประกอบด้วยขั้นตอนย่อย 4 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การสังเคราะห์เอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับสมรรถนะวิชาชีพครู 2) การประเมินความต้องการจำเป็น 3) การพัฒนาตัวบ่งชี้ 4) การสร้างเครื่องมือการประเมินสมรรถนะวิชาชีพครู สำหรับนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู มหาวิทยาลัยราชภัฏ
ผลการวิจัย พบว่า ควรมีการพัฒนาแบบประเมินสมรรถนะวิชาชีพครู สำหรับนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู มหาวิทยาลัยราชภัฏ ให้สอดคล้องกับมาตรฐานวิชาทางการศึกษา กรอบมาตรฐานคุณวุฒิปริญญาตรีสาขาครุศาสตร์/ศึกษาศาสตร์(หลักสูตร 5 ปี) โดยการพัฒนาเป็นแบบตรวจสอบรายการ ประกอบด้วยตัวบ่งชี้สมรรถนะหลัก 2 ตัวบ่งชี้ ได้แก่ ตัวบ่งชี้สมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ ประกอบด้วยตัวบ่งชี้สมรรถนะย่อย ดังนี้ 1) การเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ 2) การเตรียมสิ่งที่เกี่ยวข้องเพื่อการจัดการเรียนรู้ 3) การนำเข้าสู่บทเรียน 4) บทบาทของผู้อำนวยความสะดวกในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ 5) การสร้างบรรยากาศในชั้นเรียน 6) การใช้สื่อ / นวัตกรรม/ แหล่งเรียนรู้ 7) การวัดและประเมินการเรียนรู้นักเรียน 8) การวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ 9)ความรู้ที่จะนำมาใช้ในวิชาชีพครู และตัวบ่งชี้สมรรถนะด้านคุณธรรม จริยธรรม การปฏิบัติงานครู โดยประกอบด้วยตัวบ่งชี้สมรรถนะย่อยดังนี้ 1) การแสดงพฤติกรรมที่บ่งบอกได้ถึงความศรัทธาในวิชาชีพครูและเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับนักเรียน 2) ปฏิบัติตนได้เหมาะสมกับการประกอบวิชาชีพครู 3) ความรับผิดชอบและความมีวินัย 4) การทำงานร่วมกับผู้อื่น 5) ปฏิบัติตนตามวิถีความเป็นไทยและปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง 6) การใช้ทักษะการคิดในการปฏิบัติงานในหน้าที่ ครู 7) ทักษะการสื่อสาร และการใช้เทคโนโลยี
References
work placements on the
development of transferable
skills in engineering. Dissertations
(Doctor of Philosophy). Loughborough
University.
Bobbitt, Franklin. (1981). The Curriculum.
Boston: Houghton Mifflin
Chowdhury, Subir. (2003). Organization
21C : someday all organizations
will lead this way. New Jersey:
Pearson Education, Inc.
Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A First
Course in Factor Analysis (2nd
ed.). New Jersey:Lawrence Erlbaum
Associates.
Daft, Richard L. (1992). Organization
Theory and Design (4th ed).
Singapore: West Publishing.
Dick, Walter; & Carey, Lou. (2001). The
Systematic Design of Instruction.
4 th ed.new york: longman.
Dessler, Gary. (1998). Management. New
Jersey: Prentice – Hall.
Gabriel diaz maggioli. (2004). Teacher-
Centered Professional Development.
UK : Bertrams
Harold Koontz and O´Donnell. 1968.
Principle of Management. New
york : Macgraw-Hill
Joyce,B.R. and Well, M. (2000). Model of
Teaching. (6th ed.). Massachusetts:
Allyn & Bacon.
Koontz, Harold, Cyril O’Donnell and
Heinz Weihrich. (1982). Essentials
of Management. (3rd ed.). New
Delhi: TATA McGraw-Hill.
Kennedy, Evelyn Patricia. (2013). The
Nursing Competence Self-Efficacy
Scale : An Instrument Development
and Psychometric. Dissertations
(Doctor of Philosophy) Dalhousie
University.
Lunenburg, F. C. & Ornstein, A. C. (2012).
Educational administration. (6th
ed.) Wadsworth, Cengage Learning.
Ray, J. and Davis, L. (2001). Computers in
Educational Administration. New
York: McGraw Hill.
Richard L. Daft. (2006). The new Era of
management. Ohio: Thomson
south-western.
Rinehart, Michelle A. (2010). Expanding
the responsibility of architectural
education: Civic professionalism
in two schools of architecture.
Dissertations of Educational University
of Pennsylvania.
Ronald C. Doll. (1996). Curriculum
Improvement : Decision Making
and Process. (9th ed.). Boston:
Allyn and Bacon.
Schoderbeck, P.P. (1990). Management
D. Boston, U.A.: Richard. D Irwin.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
