ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยกับความรู้ความเข้าใจในการปฏิบัติงานของ พยาบาลวิชาชีพในการเก็บพยานหลักฐาน

บทคัดย่อ

วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับของปัจจัยนำ ปัจจัยเสริม ความรู้ความเข้าใจและปัญหาที่มีผลต่อการปฏิบัติ งานของพยาบาลวิชาชีพในการเก็บพยานหลักฐานผู้ป่วยคดีและหาความสัมพันธ์ของปัจจัยดังกล่าวเพื่อหาแนวทางส่งเสริม โดยกลุ่มตัวอย่างคือ พยาบาลวิชาชีพหน่วยตรวจผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลภูมิพลอดุลเดช จำนวน 82 คน โดยใช้แบบสอบถามและพนักงานสอบสวน สถานีตำรวจนครบาลบางเขน จำนวน 4 นาย โดยใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึก ใช้สถิติเชิงพรรณนาคือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน หาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยต่าง ๆ กับความรู้ความเข้าใจในการปฏิบัติงานของพยาบาลวิชาชีพในการเก็บพยานหลักฐานผู้ป่วยคดีวิเคราะห์ด้วยสถิติสหสัมพันธ์แบบ Peason

พบว่าพยาบาลวิชาชีพมีความคิดเห็น ประสบการณ์ด้านการเก็บพยานหลักฐานผู้ป่วยคดีในระดับมากและน้อย ตามลำดับ มีความรู้ความเข้าใจเรื่องแนวทางปฏิบัติต่อผู้ป่วยคดีในระดับมากที่สุด เรื่องการเก็บรวบรวมพยานวัตถุผู้ป่วยคดีและ แนวทางการปฏิบัติด้านกฎหมายในระดับมาก รวมถึงโรงพยาบาลกำหนดนโยบายในระดับปานกลาง ด้านความสัมพันธ์พบว่าปัจจัยต่าง ๆ ไม่มีความสัมพันธ์กับความรู้ความเข้าใจด้านการเก็บพยานหลักฐานผู้ป่วยคดี ยกเว้นปัจจัยนำส่วนประสบการณ์ในการเก็บพยานหลักฐานผู้ป่วยคดีมีความสัมพันธ์ทางลบระดับต่ำกับความรู้ความเข้าใจเรื่องแนวทางการปฏิบัติด้านกฎหมาย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = -.247, p-value < 0.05) สอดคล้องกับผลสัมภาษณ์เชิงลึกพบว่าควรมีพยาบาลนิติเวชเนื่องจากช่วยส่งต่อพยานหลักฐานกับตำรวจ โดยมีแนวทางส่งเสริมความรู้ความเข้าใจ ประสบการณ์และความคิดเห็นเกี่ยวกับการปฏิบัติต่อผู้ป่วยคดีคือ ควรจัดอบรมเรื่องการดูแลผู้ป่วยคดีและการเก็บพยานหลักฐาน รวมถึงผู้บริหารควรมีการศึกษาดูงานและอาศัยความร่วมมือระดับองค์กรที่มีความเชี่ยวชาญ