ลักษณะครอบครัวและความรุนแรงในการอบรมเลี้ยงดูบุตร ของบิดาและมารดาในประเทศไทย

บทคัดย่อ

การศึกษาพฤติกรรมความรุนแรงในการอบรมเลี้ยงดูบุตรของบิดาและมารดา พร้อมกับวิเคราะห์ปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ลักษณะส่วนบุคคลของเด็ก-ผู้เลี้ยงดู โครงสร้างและสถานะทางเศรษฐกิจ
ของครัวเรือน และการอบรมเลี้ยงดูที่มีต่อพฤติกรรมความรุนแรงในการอบรมเลี้ยงดูบุตร เป็นการศึกษาข้อมูลทุติยภูมิจากโครงการการสำรวจสถานการณ์เด็กและสตรีในประเทศไทย พ.ศ.2558-2559 ของสำนักงานสถิติแห่งชาติ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณตัวอย่างที่ศึกษาส่วนใหญ่อาศัยอยู่นอกเขตเทศบาลมากกว่าในเขตเทศบาล ส่วนใหญ่อาศัย อยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคใต้ ลักษณะส่วนบุคคลของเด็ก-ผู้เลี้ยงดู พบว่า เด็กในครัวเรือนเป็นเพศชายมากกว่าเพศหญิง เด็กส่วนมากอายุระหว่าง 1 -10 ปี อายุของผู้ดูแลส่วนใหญ่อยู่ระหว่าง 21- 40 ปี และระดับการศึกษาของผู้เลี้ยงดูส่วนใหญ่อยู่ในระดับประถมศึกษาหรือต่ำกว่า และระดับมัธยมศึกษา โครงสร้างและสถานะทางเศรษฐกิจของครัวเรือน พบว่า สถานะทางเศรษฐกิจ
ของครอบครัวไม่แตกต่างกัน จำนวนสมาชิกในครัวเรือนส่วนใหญ่มีประมาณ 3-6 คน รูปแบบบิดามารดาส่วนใหญ่เป็นรูปแบบเลี้ยงคู่ และรูปแบบการสมรสของบิดามารดาส่วนใหญ่เป็นลักษณะการมีคู่ครองคนเดียว การอบรมเลี้ยงดู พบว่า ครอบครัวส่วนใหญ่มีรูปแบบการเลี้ยงดูบุตรแบบเอาใจใส่มาก และผู้เลี้ยงดูส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วยกับการทำร้ายร่างกายในครอบครัว ผลการศึกษาตัวแปรที่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงโดยรวม ด้านร่างกาย และด้านจิตใจ ส่วนใหญ่มีความคล้ายคลึงกัน คือ เพศของเด็ก อายุของผู้เลี้ยงดู ระดับการศึกษาของผู้เลี้ยงดู สถานะทางเศรษฐกิจ และรูปแบบการเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่มาก ตัวแปรที่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงโดยรวมมากที่สุดคือ รูปแบบการเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่มาก และส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูด้วยความรุนแรงด้านร่างกายมากที่สุดเช่นกัน ในขณะที่ตัวแปรที่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงด้านจิตใจมากที่สุดคือ อายุของเด็ก แต่ไม่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงด้านร่างกาย ทั้งนี้ จำนวนสมาชิกในครัวเรือน เป็นตัวแปรที่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงทางด้านร่างกายเพียงด้านเดียว ในขณะเดียวกันรูปแบบการเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่น้อยเป็นตัวแปรที่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงทางด้านจิตใจเพียงด้านเดียวเช่นกัน