ลักษณะครอบครัวและความรุนแรงในการอบรมเลี้ยงดูบุตร ของบิดาและมารดาในประเทศไทย
DOI:
https://doi.org/10.53848/irdssru.v14i1.254547คำสำคัญ:
ความรุนแรง, การอบรมเลี้ยงดูบุตร, บิดาและมารดา, ประเทศไทยบทคัดย่อ
การศึกษาพฤติกรรมความรุนแรงในการอบรมเลี้ยงดูบุตรของบิดาและมารดา พร้อมกับวิเคราะห์ปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ลักษณะส่วนบุคคลของเด็ก-ผู้เลี้ยงดู โครงสร้างและสถานะทางเศรษฐกิจ
ของครัวเรือน และการอบรมเลี้ยงดูที่มีต่อพฤติกรรมความรุนแรงในการอบรมเลี้ยงดูบุตร เป็นการศึกษาข้อมูลทุติยภูมิจากโครงการการสำรวจสถานการณ์เด็กและสตรีในประเทศไทย พ.ศ.2558-2559 ของสำนักงานสถิติแห่งชาติ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณตัวอย่างที่ศึกษาส่วนใหญ่อาศัยอยู่นอกเขตเทศบาลมากกว่าในเขตเทศบาล ส่วนใหญ่อาศัย อยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคใต้ ลักษณะส่วนบุคคลของเด็ก-ผู้เลี้ยงดู พบว่า เด็กในครัวเรือนเป็นเพศชายมากกว่าเพศหญิง เด็กส่วนมากอายุระหว่าง 1 -10 ปี อายุของผู้ดูแลส่วนใหญ่อยู่ระหว่าง 21- 40 ปี และระดับการศึกษาของผู้เลี้ยงดูส่วนใหญ่อยู่ในระดับประถมศึกษาหรือต่ำกว่า และระดับมัธยมศึกษา โครงสร้างและสถานะทางเศรษฐกิจของครัวเรือน พบว่า สถานะทางเศรษฐกิจ
ของครอบครัวไม่แตกต่างกัน จำนวนสมาชิกในครัวเรือนส่วนใหญ่มีประมาณ 3-6 คน รูปแบบบิดามารดาส่วนใหญ่เป็นรูปแบบเลี้ยงคู่ และรูปแบบการสมรสของบิดามารดาส่วนใหญ่เป็นลักษณะการมีคู่ครองคนเดียว การอบรมเลี้ยงดู พบว่า ครอบครัวส่วนใหญ่มีรูปแบบการเลี้ยงดูบุตรแบบเอาใจใส่มาก และผู้เลี้ยงดูส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วยกับการทำร้ายร่างกายในครอบครัว ผลการศึกษาตัวแปรที่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงโดยรวม ด้านร่างกาย และด้านจิตใจ ส่วนใหญ่มีความคล้ายคลึงกัน คือ เพศของเด็ก อายุของผู้เลี้ยงดู ระดับการศึกษาของผู้เลี้ยงดู สถานะทางเศรษฐกิจ และรูปแบบการเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่มาก ตัวแปรที่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงโดยรวมมากที่สุดคือ รูปแบบการเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่มาก และส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูด้วยความรุนแรงด้านร่างกายมากที่สุดเช่นกัน ในขณะที่ตัวแปรที่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงด้านจิตใจมากที่สุดคือ อายุของเด็ก แต่ไม่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงด้านร่างกาย ทั้งนี้ จำนวนสมาชิกในครัวเรือน เป็นตัวแปรที่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงทางด้านร่างกายเพียงด้านเดียว ในขณะเดียวกันรูปแบบการเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่น้อยเป็นตัวแปรที่ส่งผลต่อการอบรมเลี้ยงดูบุตรด้วยความรุนแรงทางด้านจิตใจเพียงด้านเดียวเช่นกัน
References
Baumrind, D. (1971). Types of adolescent life-styles. Developmental Psychology Monographs.
Bograd, M. (1998). Feminist Perspective on Wife Abuse.
chanhom, S. (1993). The relationship between Selected factors and mother's behaviors of a mother in Child-rearing of construction Labour in Bangkok. 45-46.
Chuykamchu, A. (2012). Family Violence: Causes, Effects, and Help Guides.
Eshleman, J. R. (1994). Feminist Perspective on Wife Abuse. California: SAGE.
Thai Health Promotion Foundation (2008). One Stop Crisis Center's data analysis report 2004-2007.
Kittipornchai, R. (1972). The relationship between parenting in austerity Punishment of child's creativity.
MacMillan, H. L., Fleming, J. E., Trocmé, N., Boyle, M. H., Wong, M., Racine, Y. A., . . . Offord, D. R. (1997). Prevalence of child physical and sexual abuse in the community: results from the Ontario Health Supplement. Jama, 278(2), 131-135.
Ninphet, T. (2018). Domestic Violence in Thai Society: Causes, Preventive and Corrective Actions.
World Health Organization. (2002). World report on violence and health.
Phetsuksiri, P. (1988). The situation of domestic violence from newspapers. 21-27.
Phetsuksiri, P. (1990). survey research report on the situation of domestic violence in Bangkok. 38-45.
Pongpan-anoosorn, W. (2013). Critical Problem Resolution of Family Violence Throughout The Protection of The Victim of Family Violence Act B.E. 2550. (Master's Thesis). Mahidol University.
Saisuwan, W. (2003). Mother's punishment from own parents , Mother' s aggression, and Child's aggession in the prediction of mother's use of ponishment on the child. Silpakorn University.
Straus, M. A., Gelles, R. J., & Asplund, L. M. (1990). Physical violence in American families: Risk factors and adaptations to violence in 8,145 families. In: Springer.
Sutatsanee, S. (1987). Factors with causal relationship with students' aggressive behavior in Bangkok.
Tangsakultam, C. (2001). The comparative study of patterns of parenting and interpersonal relationships among adolescents in Bangkok. Ramkhamhaeng University.
Wongsanga, T. (2000). Social and cultural motivations promoting parental violence in Bangkok. Chulalongkorn University.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
Versions
- 30-06-2022 (2)
- 01-07-2022 (1)
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
