Society, Politics and Theory
Keywords:
Social, Political, TheoryAbstract
Thai political society (or any other political society In third-world countries, which still have a politically undeveloped, non-democratic definition, in this definition of Pye), to lead to the purpose of eventual political development, in addition to political reform. Regarding the structure of government, there must also be a cultural or democratic lifestyle reform of citizens at the same time.Well, however When considering the structure of a democratic political system, it is found that it consists of three parts: First, the upper structure. It consists of important political institutions (Political Institutions), namely the constitution, political parties, elections, parliament and government. Second, the central structure. Which serves to connect the lower and upper structures together Including political parties, various pushing groups (Or interest group)And third, the lower structure, which is the majority of the citizens of the country, must have political awareness, a democratic political culture, be responsible. Discipline Recognize one's rights and duties, and respect the rights of others, be interested in participating in politics by expressing opinions or criticizing in politics, government or administration.
References
กนลา ขันทปราบ. (2527). แนวทางที่ใช้ในการศึกษาการเมืองเปรียบเทียบในระบบการเมืองเปรียบเทียบ. นนทบุรี: คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
กระมล ทองธรรมชาติ. (2560). ความสำคัญของพรรคการเมือง. (ออนไลน์). สืบค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2562. จาก http://baanjomyut.com
ขอนแก่น, มหาวิทยาลัย. “ทฤษฎีโครงสร้าง – หน้าที่”. (ออนไลน์). สืบค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2562. จาก http://hataipatnammon.wixsite.com, .
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2519). ประชาธิปไตยสังคมนิยม คอมมิวนิสต์กับการเมืองไทย. กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์พิฆเณศ.
ประดิษฐ์ ยมานันท์. (2559). การปฏิรูปพรรคการเมือง. ปทุมธานี: โรงพิมพ์อาสารักษาดินแดน .
ลิขิต ธีรเวคิน. (2549). แผนแม่บทพัฒนาการเมือง. บทความเสนอต่อคณะอนุกรรมการ
ยกร่าง
__________. (2535). ขอบข่ายและวิธีการศึกษารัฐศาสตร์. กรุงเทพฯ: คณะรัฐศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิวัฒน์ เอียมไพรวัน. (2544). การเมืองการปกครองไทยตามรัฐธรรมนูญฉบับประชาชน. กรุงเทพฯ : VJ Printing.
วิสุทธิ โพธิแท่น. (2526). พรรคการเมืองไทย : ทารกทีไม่มีโอกาสเติบโต. วารสารนิติศาสตร์.
สิทธิพันธ์ พุทธหุน. (2544). ทฤษฎีพัฒนาการเมือง. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุนัย เศรษฐ์บุญสร้าง. (2555). ทางสู่ความปรองดองของชาติ. กรุงเทพฯ: แสงดาว.
Adunkasem, U. and Ngamwittayaphong, A. (1997). Educational System and Community: Concepts and Proposals for Research. Bangkok: the Research Fund Office.
Almond, G., &, Powell, B. (1966). Comparative Politics: A Development Approach. Boston: Little, Brown and Company.
Almond, G., &, Powell, B. (1966). Comparative Politics: A Development Approach. Boston: Little, Brown and Company
Dawson, R., & Prewitt, K. (1969). Political Socialization. Boston: Little, Brown and Company.
Dodd, C. (1972). Political Development. London: The Mac Millan Press.
Huntington, S. (1968). Political Order in Changing Societies. New Haven: Yale University Press.
Pye, L. (1966). Aspects of Political Development. Boston: Little, Brown and Company.
Riggs, F. (1967). “The Theory of PoliticalDevelopment” in ContemporaryPolitical Analysis. New York: The Free Press.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Journal of Education Academic Chiang Rai Rajabhat University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.