แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพฤติกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในการบริหารงานวิชาการ ภายใต้สถานการณ์โควิด 19 ของโรงเรียนกลุ่มเครือข่ายพัฒนาการศึกษาแม่สายเวียงพางคำ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3
คำสำคัญ:
แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพฤติกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา การบริหารงานวิชาการภายใต้สถานการณ์โควิด-19 โรงเรียนกลุ่มเครือข่ายพัฒนาการศึกษาแม่สายเวียงพางคำ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาสภาพของภาวะผู้นำเชิงพฤติกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในการบริหารงานวิชาการภายใต้สถานการณ์โควิด-19 2) เพื่อศึกษาปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาภายใต้สถานการณ์โควิด-19 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพฤติกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในการบริหารงานวิชาการภายใต้สถานการณ์โควิด-19 เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ได้แก่ แบบสอบถามเกี่ยวกับภาวะผู้นำเชิงพฤติกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในการบริหารงานวิชาการภายใต้สถานการณ์โควิด-19 แบบสอบถามปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อภาวะผู้นำเชิงพฤติกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในการบริหารงานวิชาการภายใต้สถานการณ์โควิด-19 และแบบสัมภาษณ์เกี่ยวกับแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพฤติกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในการบริหารงานวิชาการภายใต้สถานการณ์โควิด-19 โดยเก็บจากแหล่งข้อมูล ประชากรเป็นครู จำนวน 253 คน ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 8 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาสำคัญ ค่าเฉลี่ยและค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า
1. สภาพของภาวะผู้นำเชิงพฤติกรรมของผู้บริหาร เมื่อพิจารณาโดยภาพรวม พบว่าอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายข้อ พบว่า มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ พฤติกรรมผู้นำแบบทีมและค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ พฤติกรรมผู้นำแบบตามสบาย
2. ปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อภาวะผู้นำเชิงพฤติกรรมของผู้บริหาร โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านครูผู้สอนและมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านงบประมาณ
3. แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพฤติกรรมของผู้บริหาร มีแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพฤติกรรม อยู่ 7 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านการมีความคิดริเริ่ม 2) ด้านการรู้จักปรับปรุงแก้ไข 3) ด้านการยอมรับนับถือ 4) ด้านการให้ความช่วยเหลือ 5) ด้านการโน้มน้าวจิตใจ 6) ด้านการประสานงาน และ 7) ด้านการเข้าสังคม
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). คู่มือการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นนิติบุคคล. กรุงเทพฯ:
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ.
ซอฟี ราเซะ. (2560). ภาวะผู้นำของผู้บริหารโรงเรียนในอำเภอทุ่งยางแดง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 3. ยะลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
ธีระ รุญเจริญ. (2546). การบริหารโรงเรียนยุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แอลเพรส
______. (2550). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริการการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ.
นราลักษณ์ ขันธรุจี. (2548). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการบริหารวิชาการของโรงเรียนพระราชทานระดับประถมศึกษา เขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น อุดรธานี เลยและหนองคาย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, เลย.
ธร สุนทรายุทธ. (2551). การบริหารจัดการเชิงปฏิรูป ทฏษฎี วิจัย และปฏิบัติทางการศึกษา. กรุงเทพฯ.
เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2550). ภาวะผู้นำและผู้นำเชิงกลยุทธ์. พิมพ์ครั้งที่ 3: กรุงเทพมหานคร: เซ็นต์ทรัลเอ็กซ์เพลส.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). จิตวิทยาการบริหารบุคคล. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริม.
ภารดี อนันต์นาวี. (2555). หลักการ แนวคิด ทฤษฎี ทางการบริหารการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. ชลบุรี.
Cronbach, L.J. (1974). Essentials of Psychological Testing. 3rd ed. New York : Harper and Row.
Likert, R. and Likert, J. (1976). New Way of Managing Conflict. New York : McGraw- Hill.
Davis, G. A. (1989). Effective schools and effective teachers. Boston: Allyn & Bacon.
Hallinger, P., & Murphy, M. (1985). Assessing the instructional management behavior of principals.
The Elementary School Journal, 8(6), 221-224.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารครุศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.