การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันทักษะดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี

ผู้แต่ง

  • สิริกุล มูลเมือง -
  • พิมลพรรณ เพชรสมบัติ

คำสำคัญ:

องค์ประกอบทักษะดิจิทัล, ผู้บริหารสถานศึกษา, ศตวรรษที่ 21

บทคัดย่อ

       บทความนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบทักษะดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี เป็นการวิจัยเอกสารดำเนินการ 2 ขั้นตอน คือ 1) ศึกษาเอกสารเกี่ยวกับองค์ประกอบทักษะดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 เพื่อสังเคราะห์องค์ประกอบทักษะดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 จากแนวคิดและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และ 2) ยืนยันองค์ประกอบทักษะดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 ตามกรอบที่ได้สังเคราะห์จากเอกสาร โดยมีผู้ให้ข้อมูลหลักเป็นผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ เอกสารการวิเคราะห์สังเคราะห์องค์ประกอบ แบบบันทึกการสนทนากลุ่มที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น แล้วนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า องค์ประกอบทักษะดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี
มี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ความสามารถ ประกอบด้วยองค์ประกอบย่อย 4 ตัว ได้แก่ การใช้เทคโนโลยีดิจิทัล
การควบคุมกำกับ ปฏิบัติตามมาตรฐานการจัดการด้านดิจิทัล การให้บริการและสร้างภาพลักษณ์ด้วยระบบดิจิทัล และการเป็นผู้นำด้านดิจิทัล 2) ความรู้ ประกอบด้วยองค์ประกอบย่อย 4 ตัว ได้แก่ พื้นฐานความรู้ การจัดการความรู้
การสร้างองค์ความรู้ และการถ่ายทอดความรู้ 3) ประสบการณ์ ประกอบด้วยองค์ประกอบย่อย 3 ตัว ได้แก่ ด้านการเรียนรู้ ด้านกายภาพ และด้านอารมณ์และจิตใจ 4) คุณลักษณะ ประกอบด้วยองค์ประกอบย่อย 4 ตัว ได้แก่ มีวิสัยทัศน์ มีภาวะผู้นำ มีมนุษย์สัมพันธ์และการสื่อสาร และมีความคิดริเริ่ม สร้างสรรค์  5) สมรรถนะ ประกอบด้วยองค์ประกอบย่อย 4 ตัว ได้แก่ ทักษะ บุคลิกลักษณะประจำตัว แรงจูงใจ และมโนทัศน์ในตน

ประวัติผู้แต่ง

สิริกุล มูลเมือง, -

นักศึกษาหลักสูตรศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบรี (2566)

 

พิมลพรรณ เพชรสมบัติ

รองศาสตราจารย์ คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบรี (อาจารย์ที่ปรึกษาหลัก)

 

เอกสารอ้างอิง

กิตติพงศ์ สมชอบ. (2563). การศึกษาองค์ประกอบของการเรียนรู้ดิจิทัลสำหรับบุคลากรสายสนับสนุนมหาวิทยาลัยขอนแก่นวิทยาเขตหนองคาย. การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาแห่งชาติ.21. (ออนไลน์): 706.

กานต์ อัมพานนท์. (2563). การจัดการศึกษา : บูรณาการแนวคิด PLC กับระบบพี่เลี้ยงนวัตกรวิชาชีพครู. เพชรบูรณ์ : มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์.

จิตรกร จันทร์สุข, และจีรนันท์ วัชรกุล. (2564). การศึกษาองค์ประกอบภาวะผู้นำดิจิทัลสำหรับผู้บริหารโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 15(2). 36 – 49.

ชนินาถ ชิงช่วง (2566). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้บริหารสถานศึกษา ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา ศรีสะเกษ ยโสธร. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 15(1). 60 – 69.

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2564). รูปแบบการพัฒนาความสามารถในการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของครู โดยใช้ชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพในการศึกษาชั้นเรียนและการชี้แนะโดยพี่เลี้ยงของมหาวิทยาลัย. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ. 11(2). 76 – 80.

ชื่นชม, สุทธินันท์. (2564). รูปแบบการพัฒนาทักษะการรู้ดิจิทัลของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่เพื่อพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่).

ชุติรัตน์ กาญจนธนชัย. (2562). ตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำดิจิตอลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย).

ดาวรุวรรณ ถวิลการ. (2564). การศึกษาองค์ประกอบภาวะผู้นำดิจิทัลสำหรับผู้บริหารโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 15(2). 36 – 48.

น้ำทิพย์ วิภาวิน. (2564). ความต้องการในการเสริมทักษะใหม่ของบุคลากรเครือข่ายห้องสมุดกรุงเทพมหานคร ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. วารสารการอ่านสมาคมการอ่านแห่งประเทศไทย. 25(2). 48 – 65.

พิมลพรรณ เพชรสมบัติ. (2565). รูปแบบการพัฒนาทักษะดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา เพื่อก้าวสู่ชีวิตวิถีถัดไป. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร. 43(2). 42 – 52.

___________________. (2566). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี ในยุคการเปลี่ยนแปลง. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 11(2).

– 530.

มารยาท แซ่อึ้ง. (2562). การศึกษาการบริหารงานวัฒนธรรมคุณภาพของสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑล. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิชัย วงษ์ใหญ่. (2562). การจัดการเรียนรู้ที่เสริมสร้างจิตนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ศรัญญา น้อยพิมาย. (2562). ทักษะการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี).

ศิริรัตน์ ทองมีศร. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างทักษะผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 กับการบริหารงานวิชาการโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปราจีนบุรี เขต 2. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 7(4). 1155 – 1168.

สร้อยทิพย์ แก้วตา. (2565). คุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษายุคใหม่ที่ส่งผลต่อสมรรถนะครูในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเพชรบูรณ์. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร).

สัญญา พันพิลา. (2562). ความสามารถด้านดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช).

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). แนวทางการดำเนินงานขององค์คณะบุคคลและ

การมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ : สำนักงานฯ.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2560). ทักษะด้านดิจิทัลของข้าราชการและบุคลากรภาครัฐเพื่อ

การปรับเปลี่ยนเป็นรัฐบาลดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักงาน ก.พ.

สำนักสถิติแรงงานสหรัฐอเมริกา. (2565). นิยามการแบ่งเขตภาค : แบ่งตามการแบ่งภาคของข้อมูลการสำรวจภาวการณ์ทำงานของประชากร. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุกัญญา รัศมีธรรมโชติ. (2561). แนวทางการพัฒนาศักยภาพมนุษย์ ด้วย Competency based learning. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

สุชาดา ทวีสิทธิ์. (2560). ประชากรและสังคม. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2551). สมรรถนะสำคัญของผู้เรียน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

อันธิกา ปริญญานิลกุล และคณะ. (2563). ทักษะดิจิทัลที่จําเป็นต่อการปฏิบัติงานของผู้ประกอบวิชาชีพในธุรกิจโรงแรมไทย : กรณีศึกษาโรงแรมในเครือดุสิตอินเตอร์เนชั่นแนลในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร. วิทยาลัยดุสิตธานี.

อลงกต สุทธการ. (2565). แนวทางการส่งเสริมการรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาน่าน. วารสารการบริหารและนวัตกรรมการศึกษา. 5(3). 70 – 86.

เอกรัตน์ เชื้อวังคำ. (2560). องค์ประกอบของภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 4. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น).

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-08-04

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย