Confirmatory Factor Analysis of Digital Skills of Educational Administrators in the 21st Century Under The Secondary Education Service Area Office Pathum Thani
Keywords:
Digital Skills Components, Educational Administrators, The 21st CenturyAbstract
The objective of this article is to study the digital skills components of educational administrators in
the 21st century under The Secondary Education Service Area Office Pathum Thani. The research was conducted in two steps: 1) studying documents related to the digital skills components of educational administrators in the 21st century to synthesize the digital skills components from related concepts and research, and 2) validating the synthesized digital skills components of educational administrators in the 21st century according to the framework synthesized from the documents. The main informants for the validation were five experts. The tools used for data collection included document analysis and synthesis, and a focus group discussion record developed by the researcher. The collected data were then analyzed using content analysis. The research findings revealed that the digital skills components of educational administrators in the 21st century under The Secondary Education Service Area Office Pathum Thani consist of five components: 1) Competence, which includes four sub-components: digital technology usage, regulatory compliance, adherence to digital management standards, digital service and image creation, and digital leadership. 2) Knowledge, which includes four sub-components: fundamental knowledge, knowledge management, knowledge creation, and knowledge dissemination. 3) Experience, which includes three sub-components: learning, physical aspects, and emotional and mental aspects. 4) Attributes, which includes four sub-components: vision, leadership, interpersonal relations and communication, and creativity. 5) Competency, which includes four sub-components: skills, personal characteristics, motivation, and self-concept.
References
กิตติพงศ์ สมชอบ. (2563). การศึกษาองค์ประกอบของการเรียนรู้ดิจิทัลสำหรับบุคลากรสายสนับสนุนมหาวิทยาลัยขอนแก่นวิทยาเขตหนองคาย. การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาแห่งชาติ.21. (ออนไลน์): 706.
กานต์ อัมพานนท์. (2563). การจัดการศึกษา : บูรณาการแนวคิด PLC กับระบบพี่เลี้ยงนวัตกรวิชาชีพครู. เพชรบูรณ์ : มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์.
จิตรกร จันทร์สุข, และจีรนันท์ วัชรกุล. (2564). การศึกษาองค์ประกอบภาวะผู้นำดิจิทัลสำหรับผู้บริหารโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 15(2). 36 – 49.
ชนินาถ ชิงช่วง (2566). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้บริหารสถานศึกษา ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา ศรีสะเกษ ยโสธร. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 15(1). 60 – 69.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2564). รูปแบบการพัฒนาความสามารถในการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของครู โดยใช้ชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพในการศึกษาชั้นเรียนและการชี้แนะโดยพี่เลี้ยงของมหาวิทยาลัย. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ. 11(2). 76 – 80.
ชื่นชม, สุทธินันท์. (2564). รูปแบบการพัฒนาทักษะการรู้ดิจิทัลของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่เพื่อพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่).
ชุติรัตน์ กาญจนธนชัย. (2562). ตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำดิจิตอลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย).
ดาวรุวรรณ ถวิลการ. (2564). การศึกษาองค์ประกอบภาวะผู้นำดิจิทัลสำหรับผู้บริหารโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 15(2). 36 – 48.
น้ำทิพย์ วิภาวิน. (2564). ความต้องการในการเสริมทักษะใหม่ของบุคลากรเครือข่ายห้องสมุดกรุงเทพมหานคร ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. วารสารการอ่านสมาคมการอ่านแห่งประเทศไทย. 25(2). 48 – 65.
พิมลพรรณ เพชรสมบัติ. (2565). รูปแบบการพัฒนาทักษะดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา เพื่อก้าวสู่ชีวิตวิถีถัดไป. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร. 43(2). 42 – 52.
___________________. (2566). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี ในยุคการเปลี่ยนแปลง. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 11(2).
– 530.
มารยาท แซ่อึ้ง. (2562). การศึกษาการบริหารงานวัฒนธรรมคุณภาพของสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑล. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2562). การจัดการเรียนรู้ที่เสริมสร้างจิตนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศรัญญา น้อยพิมาย. (2562). ทักษะการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี).
ศิริรัตน์ ทองมีศร. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างทักษะผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 กับการบริหารงานวิชาการโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปราจีนบุรี เขต 2. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 7(4). 1155 – 1168.
สร้อยทิพย์ แก้วตา. (2565). คุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษายุคใหม่ที่ส่งผลต่อสมรรถนะครูในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเพชรบูรณ์. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร).
สัญญา พันพิลา. (2562). ความสามารถด้านดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช).
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). แนวทางการดำเนินงานขององค์คณะบุคคลและ
การมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ : สำนักงานฯ.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2560). ทักษะด้านดิจิทัลของข้าราชการและบุคลากรภาครัฐเพื่อ
การปรับเปลี่ยนเป็นรัฐบาลดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักงาน ก.พ.
สำนักสถิติแรงงานสหรัฐอเมริกา. (2565). นิยามการแบ่งเขตภาค : แบ่งตามการแบ่งภาคของข้อมูลการสำรวจภาวการณ์ทำงานของประชากร. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุกัญญา รัศมีธรรมโชติ. (2561). แนวทางการพัฒนาศักยภาพมนุษย์ ด้วย Competency based learning. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
สุชาดา ทวีสิทธิ์. (2560). ประชากรและสังคม. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2551). สมรรถนะสำคัญของผู้เรียน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
อันธิกา ปริญญานิลกุล และคณะ. (2563). ทักษะดิจิทัลที่จําเป็นต่อการปฏิบัติงานของผู้ประกอบวิชาชีพในธุรกิจโรงแรมไทย : กรณีศึกษาโรงแรมในเครือดุสิตอินเตอร์เนชั่นแนลในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร. วิทยาลัยดุสิตธานี.
อลงกต สุทธการ. (2565). แนวทางการส่งเสริมการรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาน่าน. วารสารการบริหารและนวัตกรรมการศึกษา. 5(3). 70 – 86.
เอกรัตน์ เชื้อวังคำ. (2560). องค์ประกอบของภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 4. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น).
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Education Academic Chiang Rai Rajabhat University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
