ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้ออาหารผ่านเฟซบุ๊กกลุ่มเชียงรายร้านอร่อยเดลิเวอรี่ จังหวัดเชียงราย
คำสำคัญ:
ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจ, การซื้ออาหารผ่านเฟซบุ๊ก , กลุ่มเชียงรายร้านอร่อยเดลิเวอรี่บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับส่วนประสมการตลาดในการซื้ออาหารผ่านเฟซบุ๊กกลุ่มเชียงรายร้านอร่อย เดลิเวอรี่ 2) ระดับการรับรู้เทคโนโลยีในการซื้ออาหารผ่านเฟซบุ๊กกลุ่มเชียงรายร้านอร่อยเดลิเวอรี่
3) ระดับการตัดสินใจซื้ออาหารผ่านเฟซบุ๊กกลุ่มเชียงรายร้านอร่อยเดลิเวอรี่ และ 4) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้ออาหารผ่านเฟซบุ๊กกลุ่มเชียงรายร้านอร่อยเดลิเวอรี่ การศึกษานี้ใช้การวิจัยเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง ซึ่งเป็นสมาชิกที่ใช้บริการซื้ออาหารจากเฟซบุ๊กกลุ่มเชียงรายร้านอร่อยเดลิเวอรี่ จำนวน 401 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ
การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ เป็นเพศหญิง การศึกษาระดับปริญญาตรี ประกอบธุรกิจส่วนตัว / ค้าชาย และมีรายได้ระหว่าง 10,001 – 20,000 บาท
1) ระดับส่วนประสมการตลาดในซื้ออาหารผ่านเฟซบุ๊กกลุ่มเชียงรายร้านอร่อยเดลิเวอรี่ จังหวัดเชียงราย ภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยด้านที่ให้ค่าเฉลี่ยสูงสุดได้แก่ ด้านการให้บริการส่วนบุคคล รองลงมาได้แก่ ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านการรักษาความเป็นส่วนตัว ด้านราคา และด้านการส่งเสริมการตลาด
2) ระดับการรับรู้เทคโนโลยีในการซื้ออาหารผ่านเฟซบุ๊กกลุ่มเชียงรายร้านอร่อยเดลิเวอรี่ จังหวัดเชียงราย ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด โดยด้านที่ให้ค่าเฉลี่ยสูงสุดได้แก่ ด้านการรับรู้ประโยชน์ รองลงมาได้แก่ ด้านการรับรู้ความง่ายในการใช้งาน และด้านทัศนคติต่อการใช้งาน
3) ระดับการตัดสินใจในการซื้ออาหารผ่านเฟซบุ๊กกลุ่มเชียงรายร้านอร่อยเดลิเวอรี่ จังหวัดเชียงราย ภาพรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดได้แก่ ด้านการตัดสินใจ รองลงมา ได้แก่ ด้านการแสวงหาข้อมูลและด้านการประเมินทางเลือก ด้านพฤติกรรมภายหลังซื้อ และด้านการรับรู้ปัญหา
4) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้ออาหารผ่านเฟซบุ๊กกลุ่มเชียงรายร้านอร่อยเดลิเวอรี่ พบว่า ปัจจัยส่วนประสมการตลาดส่งผลทางบวกต่อการตัดสินใจซื้อที่ .419 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยปัจจัยส่งผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ ปัจจัยด้านผลิตภัณฑ์ ปัจจัยด้านการส่งเสริมการตลาด ปัจจัยด้านการให้บริการส่วนบุคคล และปัจจัยด้านการรักษาความเป็นส่วนตัว ปัจจัยการรับรู้เทคโนโลยีจะส่งผลทางบวกต่อการตัดสินใจซื้อ
ที่ .535 มีนัยสำคัญทางสถิติ ปัจจัยส่งผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ ปัจจัยด้านการรับรู้ประโยชน์ และปัจจัยด้านทัศนคติต่อการใช้งาน
เอกสารอ้างอิง
กนกวรรณ กลับวงศ์. (2560). พฤติกรรมผู้บริโภคออนไลน์ การยอมรับเทคโนโลยี และส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้ออัญมณีเครื่องประดับผ่านสื่อออนไลน์. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
กัลยา วานิชยบัญชา. (2546). การใช้ SPSS for Window ในการวิเคราะห์ข้อมูล. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : บริษัทธรรมสาร.
ขวัญศิริ สุนทรธรรมกุล. (2564). การยอมรับเทคโนโลยีทัศนคติที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการตั้งใจซื้อสินค้า (ผัก และผลไม้) ผ่านช่องทางออนไลน์ในเขตกรุงเทพมหานคร. (สารนิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ.
คุณัญญา เนียมฤทธิ์. (2565). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (สารนิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ.
จิราภรณ์ ตะเภา. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อหุ่นยนต์ดูดฝุ่นของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
จุฑามาศ เฟื่องโชติการ. (2562). ส่วนประสมทางการตลาดส่งผลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อสินค้าบนสื่อออนไลน์เฟซบุค ของประชาชนในจังหวัดพิษณุโลก. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
ฉัตยาพร เสมอใจ. (2556). การบริหารการตลาด. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ณัชชา วงค์นากลาง และสโรชินี ศิริวัฒนา. (2566). กระบวนการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านแอพพลิเคชั่น Shopee ของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานคร. (บทความบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ณัฐกุล วงศ์กา. (2566). กลยุทธ์การตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้ออาหารเพื่อสุขภาพผ่านแพลตฟอร์ม Facebook ในประเทศไทย. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ทิพย์เกสร เพชรโสภา. (2564). ส่วนประสมการตลาดที่ส่งผลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์เฟซบุ๊คของผู้บริโภคชาวลาวในแขวงสะหวันนะเขต สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว.(วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ธนภรณ์ แป้นจันทร์. (2564). การยอมรับเทคโนโลยีที่ส่งผลต่อกระบวนการตัดสินใจสั่งซื้ออาหารแบบเดลิเวอรี่ผ่านทางแอปพลิเคชันบนมือถือของผู้บริโภคในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.
ธมลวรรณ สมพงศ์. (2564). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าทางออนไลน์ของผู้บริโภคในจังหวัดนครปฐม. (วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตร์ มหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธรรมรัตน์ ธารีรัตน์. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าออนไลน์ผ่านแอปพลิเคชันในประเทศไทย. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยสยาม.
นครินทร์ ศักดิ์สูง. (2565). ส่วนประสมทางการตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าจากช้อปปี้ของผู้บริโภคในเขตอำเภอเมือง จังหวัดพะเยา. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
นารีรัตน์ รัตนพันธุ์. (2558). ส่วนประสมการตลาด (Marketing Mix). สืบค้นเมื่อ 10 มกราคม / 2566. เข้าถึงได้จากhttp://ithesis-ir.su.ac.th/dspace/bitstream/123456789/3609/620920042.pdf
ประพล เปรมทองสุข. (2559). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อโฟมล้างหน้าแบบโคลนของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพฯ. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร. 9(3), 1027-1039.
เปรมกมล ปรีชาภรณ์. (2562). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้ออาหารสุนัขสำเร็จรูปผ่านช่องทางออนไลน์. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
เปรมกมล หงส์ยนต์. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านทางแอพพลิเคชั่นออนไลน์ (ลาซาด้า) ของผู้บริโภคดิจิทัลในกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยสยาม.
พัชรี บุตรฉ่ำ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านระบบออนไลน์ของผู้สูงอายุ กรณีศึกษากลุ่มผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในเขตบางแค. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ.
พีรวัฒน์ คงเป็นไทย. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับเทคโนโลยีการซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาลดิจิทัลผ่านแอปพลิเคชั่นเป๋าตังของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและ ปริมณฑล. ( การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต ). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พีระนัฐ โล่วันทา. (2564). การตัดสินใจใช้บริการ Food Delivery ของผู้บริโภคในจังหวัดเชียงใหม่. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ภานุพงศ์ เสกทวีลาภ. (2557). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจด้านพฤติกรรมใช้ Cloud Storage ในระดับ Sofrware-as-a-Service (SaaS) ของพนักงานองค์กรเอกชน ในเขตพื้นที่เศรษฐกิจของกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระมหาบัณฑิต). กรุงเทพ.
มัสลิน ใจคุณ. (2561). การยอมรับเทคโนโลยี ความไว้วางใจ และการตลาดผ่านสังคมออนไลน์ที่มีผลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าผ่านช่องทางเฟซบุ๊ก ไลฟ์ (Facebook LIVE) ของกลุ่มผู้บริโภค Generations X, Y, Z. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ
วนัสนันท์ เกลื่อนเมฆ. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้ออาหารผ่านสื่อสังคมออนไลน์บนเฟซบุ๊ก : กรณีศึกษากลุ่มเฟซบุ๊ก“ของกินพร้อมส่ง พระราม 2-บางขันเทียน-ท่าข้าม”. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.
วรัญญา สันติบุตร. (2563). ส่วนประสมทางการตลาดและการยอมรับเทคโนโลยีที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าแฟชั่นผ่านทางแอปพลิเคชันออนไลน์ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (สารนิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2541). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2566). ทิศทาง Food Delivery ปี 66? หลังผู้บริโภคกลับมาใช้ชีวิตปกติ. สืบค้นเมื่อ
มกราคม 2566. เข้าถึงได้จาก https://www.kasikornresearch.com/th/analysis/k-social-media/Pages/ FoodDelivery- FB-05-01-2023.
สํานักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2565). รายงานผลสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเตอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2565 (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: สํานักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์.
สามารถ สิทธิมณี. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านทางช่องทาง Online : กรณีศึกษาจังหวัดน่าน และกรุงเทพมหานคร. (สารนิพนธ์ศิลปะศาสตร์ มหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยเกริก.
สุณิสา ตั้งตรงจิตร์. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าออนไลน์ผ่านช่องทางตลาดกลางพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ (E-Marketplace). (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.
สุภารดี เชิดเพชรัตน์. (2565). ส่วนประสมทางการตลาดและการยอมรับเทคโนโลยีที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าของผู้บริโภคภายใต้โครงการช่วยเหลือของรัฐบาลจังหวัดนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.
เสรีวงษ์มณฑา. (2542). การวิเคราะห์พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ : ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
เสาวลักษณ์ พูนทรัพย์. (2562). การยอมรับเทคโนโลยีที่มีผลต่อความตั้งใจใช้บริการชำระเงินสมทบ กองทุนประกันสังคม ผ่านระบบอิเล็กทรอนิกส์ (e-Payment) ของสำนักงานประกันสังคม. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
อดุลย์ จาตุรงคกุล. (2549). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อรรถวิทย์ โตวรรณ. (2560). การวิเคราะห์พฤติกรรมผู้บริโภคและปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อนมอินทรีย์ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์เศรษฐศาตร์มหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
อรอนงค์ ทองกระจ่าง. (2560). การศึกษาส่วนประสมทางการตลาด การยอมรับเทคโนโลยีและการสื่อสารแบบบอกต่อที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านทางแอปพลิเคชั่น Shopee. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
อัคริยา รณศิริ, พุฒิธร จิรายุส, และอรชร อิงคานุวัฒน์. (2564). ปัจจัยส่วนประสมการตลาดออนไลน์ (6Ps) ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องประดับเงินของผู้บริโภคบนช่องทางเฟซบุ๊ก (Facebook) ในกรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์. 5(2), 99-110.
Ajzen, I., & Fishbein, M. (1980). Understanding attitudes and predicting social behavior. New Jersey : Prentice-Hall.
Davis, F. D., Bagozzi, R. P., & Warshaw, P. R. (1989). User acceptance of computer technology: A comparison of two theoretical models. Management Science. 35(8), 982-1003.
Davis, F.D. (1989). Perceived usefulness perceived ease of use and user acceptance of information technology. Management Information Systems Quarterly. 13(3), 319-339.
Kotler Philip, Keller and Kevin Lane. (2016). Marketing Management. 15th Edition, EdinburghGate: Pearson Education Limited.
Kotler Philip. (1997). Marketing Management, analysis, planning, implementation and control. (7thEd). EnglewoodCliffs: PranticeHall.
Kotler, P., & Armstrong, G. (2018). Principles of marketing. (17th ed.). Harlow England: Pearson.
Likert. (1970). New Partterns of Management. New York : McGraw-Hill.
Sam, K. M., & Chatwin, C. R. (2013). Measuring E-Marketing Mix Elements for Online Business. International Journal of E-Enterperneurship and Innovation. 3(3), 13-26.
Schiffman, L. & Kanuk, L. (2010). Consumer Behavior. 10th ed. Upper Saddle River, N.J.: PrenticeHall.
Taro Yamane. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: New York: Harper & Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารครุศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
