A Comparative Study of Learning Achievement on Civil Law Regarding Families Using the Jurisprudential Model for Grade 8 Students at the KhainaraiSuksaArmy Sponsor School
Keywords:
Learning Achievement, Jurisprudential Model, Satisfaction, Civil Law on Family MattersAbstract
This research aimed to 1) develop instructional plans utilizing the Jurisprudential Model 2) compare students' learning achievement before and after using the Jurisprudential Model and 3) examine students' satisfaction with the Jurisprudential Model. The sample consisted of 41 Grade 8 students enrolled in a civics course during the first semester of the 2024 academic year at the KhainaraiSuksaArmy Sponsor School. These students were purposively selected from the class with the lowest average academic achievement in the topic of civil law regarding families. Research instruments included 15 instructional plans, a 20-item multiple-choice test on civil law regarding families, and a 15-item satisfaction questionnaire. Data were analyzed using mean, standard deviation, and dependent t-tests.
The research results showed that 1) the development of instructional plans using the Jurisprudential Model resulted in 15 plans, The overall suitability assessment results were at the highest level (𝑥̅ = 4.88, S.D. = 0.17). 2) the comparison of learning achievement showed that post-test scores (𝑥̅= 17.65, S.D. = 0.62) were significantly higher than pre-test scores at the 0.05 significance level and 3) students’ overall satisfaction with the Jurisprudential Model was at a high level (𝑥̅ = 4.39, S.D. = 0.64).
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุม สหกรการเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
คมสันต์ หลาวเหล็ก. (2557). การพัฒนาความสามารถในการคิดเชิงอนาคตและคุณลักษณะนักคิดเชิงอนาคต ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้รูปแบบการสอนซักค้านร่วมกับเทคนิคการพยากรณ์ (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ฉวีวรรณ เกษทองมา, ชาติชาย ม่วงปฐม และรุ่งทิวา จันทน์วัฒนวงษ์. (2563). ผลของกิจกรรมการเรียนการสอนโดยใช้รูปแบบซักค้านต่อความสามารถในการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรมและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องสิทธิมนุษยชนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 8(1), 89-104.
ธนภูมิ พุ่มจันทร์. (2555). การพัฒนาทักษะการคิด อย่างมีวิจารณญาณ เรื่อง ประเด็นทางสังคมของนักเรียนชั้น
มัธยมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบซักค้าน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พิทักษ์ชัย บรรณาลัย, และจินตนา สรายุทธพิทักษ์. (2564). ผลการใช้รูปแบบการเรียนการสอนแบบซักค้านที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง อิทธิพลของสื่อและการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 49,(4), 1-12.
สุรางค์ โค้วตระกูล. (2541). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Bruce R., Joyce, Marsha Weil, & Emily Calhoun. (2007). Model of Teaching (8th ed.). Boston: Allyn Bacon/Person.
Kuder, Frederic G., & M.W. Richardson. (1973). The Theory of the Estimation of Test Reliability. Psychometrika, 2(September), 151-160.
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of Psychological Test (5th ed.). New York: Harper Collins.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Journal of Education Academic Chiang Rai Rajabhat University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
