Factors Analysis of Private School Management in the Digital Era Under the Office of the Private Education Commission
Keywords:
Factors Analysis, Private School Management, Digital EraAbstract
The purposes of this research was to analyze the factors of private school management in the digital era under the Office of the Private Education Commission. The sample group consisted of 400 private school administrators under the Office of the Private Education Commission. The sample size was determined based on Hair's (2010) guideline. A simple random sampling technique was employed and interview 9 experts. The research instrument was a questionnaire semi-structured interview with a reliability at 0.97. The statistics used were content analysis, mean, standard deviation and exploratory factor analysis (EFA) was calculated with varimax. The research findings were as follows:
The components of private school management in the digital era under the Office of the Private Education Commission was Cumulative Percentage of Variance 75.796 consist 6 components 1) Digital vision had a factor loading between 0.550-0.764 2) Resource management in the digital era had factor loading between 0.507-0.750 3) Personnel development in the digital era had factor loading between 0.515-0.687 4) Digital technology development had factor loading between 0.583 - 0.674 5) Digital leadership had factor loading between 0.550-0.656 and 6) Monitoring and evaluation had factor loading between 0.515-0.759.
References
ขจรวรรณ ภู่ขจร. (2564). รูปแบบเครือข่ายความร่วมมือระหว่างองค์กรเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียน การสอนภาษาจีนในโรงเรียนเอกชน (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
จิติมา วรรณศรี. (2564). การบริหารจัดการศึกษายุคดิจิทัล (พิมพ์ครั้งที่ 1). พิษณุโลก: สํานักพิมพ์รัตนสุวรรณการพิมพ์ 3.
จิราภรณ์ ปกรณ์. (2564). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชูชาติ พุทธลา. (2561). องค์ประกอบของภาวะผู้นำทางดิจิทัลสำหรับผู้บริหารโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นทีการศึกษาประถมศึกษาจังหวัดหนองบัวลำภู (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ทิพวรรณ ถาวรโชติ. (2564). รูปแบบการนิเทศด้วยเครือข่ายความร่วมมือเพื่อส่งเสริมประสิทธิผล ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ธัญญาภรณ์ นาจำปา. (2564). การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษา ในเขตภาคกลาง สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ธันยพร สะสมผลสวัสดิ์. (2567). สมรรถนะการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาศรีสะเกษ ยโสธร. วารสารมหาจุฬาคชสาร, 15(1), 198-211.
ธีรศักดิ์ อุปไมยอธิชัย. (2563). การบริหารและการจัดการศึกษาสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. พิษณุโลก: สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุรีวิยาสาส์น.
ปพนสรรค์ โพธิพิทักษ์. (2560). แนวคิดสู่การปฏิบัติการบริหารสถานศึกษา. นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
ปัญจาภา ส่งเสริม. (2566). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการ อาชีวศึกษาภาคตะวันออก. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 3(1), 387-400.
พรวิภา เชยกลิ่น. (2566). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษณีบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พิกุล นามฮุง. (2565). การบริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารนวัตกรรมการบริหารการศึกษา, 1(2), 30-43.ไพชยนต์ อ่อนช้อน. (2563). คุณลักษณะผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลตามความคิดเห็นของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 1 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ศรีสะเกษ: มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.
เรวัต สมบูรณ์. (2565). รูปแบบการบริหารทรัพยากรบุคคลยุคดิจิทัลในโรงเรียนเอกชน. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 12(2), 262-275.
วชิรพงศ์ พูลเกษร. (2565). แนวทางการส่งเสริมคุณลักษณะของผู้บริหารในยุคดิจิทัลสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพิษณุโลก อุตรดิตถ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วรวลัญช์ ภัทรเรืองอนันต์. (2565). กลยุทธ์การบริหารเพื่อสร้างขีดความสามารถทางการแข่งขันสู่มาตรฐานสากลของโรงเรียนเอกชน (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยทักษิณ.
สงบ อินทรมณี. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยกาจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น,16(1), 353-360.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2557). แนวทางการพัฒนาการศึกษาไทยกับการเตรียม ความพร้อมสู่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล (SCHOOL MANAGEMENT IN DIGITAL ERA). กรุงเทพมหานคร: สํานักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุชญา โกมลวานิช. (2563). ภาวะผู้นําดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อสมรรถนะครูในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23 (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อภิสิทธิ์ กองแก้ว. (2566). การวิเคราะห์องค์ประกอบคุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
อารียา ประพัศรางค์. (2566). การศึกษาองค์ประกอบการบริหารทรัพยากรทางการศึกษาในโรงเรียน. วารสารมจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 7(4), 17-31.
Cronbach, Lee J. (1984). Essentials of Psychological Test, 4 ed (New York: Harper and Row), 126.
Schrum, L. & Levin, B., B. (2009). Leading 21st century schools: Harnessing technology for engagement and achievement. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
Spillane, J. P., & Kenney, A.W. (2012). School administration in a changing education sector: The US experience. Journal of Educational Administration, 50(5), 541-561.
Yoo, S. J., & Huang, W. D. (2016). Engaging online learners: The impact of web-based learning technology on learner motivation. Educational Technology Research and Development, 64(6), 131-145.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Journal of Education Academic Chiang Rai Rajabhat University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
