การวิเคราะห์องค์ประกอบการบริหารโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน
คำสำคัญ:
การวิเคราะห์องค์ประกอบ , การบริหารโรงเรียนเอกชน , ยุคดิจิทัลบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบการบริหารโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน โดยมีกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จำนวน 400 คน โดยกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างตามแนวคิดของ Hair (Hair, 2010) โดยใช้เทคนิคการสุ่มอย่างง่าย ผู้ให้ข้อมูลสัมภาษณ์ จำนวน 9 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเป็นแบบสอบถามกึ่งโครงสร้าง มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.97 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์เอกสาร และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจโดยการหมุนแกนด้วยวิธีแวริแมกซ์
ผลการศึกษาพบว่า
องค์ประกอบการบริหารโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน มีค่าร้อยละของความแปรปรวนสะสม 75.796 มีจำนวน 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) การมีวิสัยทัศน์ดิจิทัลมีค่าน้ำหนักอยู่ระหว่าง 0.550-0.764 2) การจัดการทรัพยากรในยุคดิจิทัล มีค่าน้ำหนักอยู่ระหว่าง 0.507-0.750
3) การพัฒนาบุคลากรในยุคดิจิทัล มีค่าน้ำหนักอยู่ระหว่าง 0.515-0.687 4) การพัฒนาเทคโนโลยีดิจิทัล มีค่าน้ำหนักอยู่ระหว่าง 0.583-0.674 5) การมีภาวะผู้นำดิจิทัล มีค่าน้ำหนักอยู่ระหว่าง 0.550-0.656 6) การติดตามและประเมินผลมีค่าน้ำหนักอยู่ระหว่าง 0.515-0.759
เอกสารอ้างอิง
ขจรวรรณ ภู่ขจร. (2564). รูปแบบเครือข่ายความร่วมมือระหว่างองค์กรเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียน การสอนภาษาจีนในโรงเรียนเอกชน (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
จิติมา วรรณศรี. (2564). การบริหารจัดการศึกษายุคดิจิทัล (พิมพ์ครั้งที่ 1). พิษณุโลก: สํานักพิมพ์รัตนสุวรรณการพิมพ์ 3.
จิราภรณ์ ปกรณ์. (2564). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชูชาติ พุทธลา. (2561). องค์ประกอบของภาวะผู้นำทางดิจิทัลสำหรับผู้บริหารโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นทีการศึกษาประถมศึกษาจังหวัดหนองบัวลำภู (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ทิพวรรณ ถาวรโชติ. (2564). รูปแบบการนิเทศด้วยเครือข่ายความร่วมมือเพื่อส่งเสริมประสิทธิผล ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ธัญญาภรณ์ นาจำปา. (2564). การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษา ในเขตภาคกลาง สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ธันยพร สะสมผลสวัสดิ์. (2567). สมรรถนะการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาศรีสะเกษ ยโสธร. วารสารมหาจุฬาคชสาร, 15(1), 198-211.
ธีรศักดิ์ อุปไมยอธิชัย. (2563). การบริหารและการจัดการศึกษาสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. พิษณุโลก: สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุรีวิยาสาส์น.
ปพนสรรค์ โพธิพิทักษ์. (2560). แนวคิดสู่การปฏิบัติการบริหารสถานศึกษา. นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
ปัญจาภา ส่งเสริม. (2566). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการ อาชีวศึกษาภาคตะวันออก. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 3(1), 387-400.
พรวิภา เชยกลิ่น. (2566). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษณีบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พิกุล นามฮุง. (2565). การบริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารนวัตกรรมการบริหารการศึกษา, 1(2), 30-43.ไพชยนต์ อ่อนช้อน. (2563). คุณลักษณะผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลตามความคิดเห็นของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 1 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ศรีสะเกษ: มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.
เรวัต สมบูรณ์. (2565). รูปแบบการบริหารทรัพยากรบุคคลยุคดิจิทัลในโรงเรียนเอกชน. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 12(2), 262-275.
วชิรพงศ์ พูลเกษร. (2565). แนวทางการส่งเสริมคุณลักษณะของผู้บริหารในยุคดิจิทัลสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพิษณุโลก อุตรดิตถ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วรวลัญช์ ภัทรเรืองอนันต์. (2565). กลยุทธ์การบริหารเพื่อสร้างขีดความสามารถทางการแข่งขันสู่มาตรฐานสากลของโรงเรียนเอกชน (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยทักษิณ.
สงบ อินทรมณี. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยกาจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น,16(1), 353-360.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2557). แนวทางการพัฒนาการศึกษาไทยกับการเตรียม ความพร้อมสู่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล (SCHOOL MANAGEMENT IN DIGITAL ERA). กรุงเทพมหานคร: สํานักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุชญา โกมลวานิช. (2563). ภาวะผู้นําดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อสมรรถนะครูในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23 (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อภิสิทธิ์ กองแก้ว. (2566). การวิเคราะห์องค์ประกอบคุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
อารียา ประพัศรางค์. (2566). การศึกษาองค์ประกอบการบริหารทรัพยากรทางการศึกษาในโรงเรียน. วารสารมจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 7(4), 17-31.
Cronbach, Lee J. (1984). Essentials of Psychological Test, 4 ed (New York: Harper and Row), 126.
Schrum, L. & Levin, B., B. (2009). Leading 21st century schools: Harnessing technology for engagement and achievement. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
Spillane, J. P., & Kenney, A.W. (2012). School administration in a changing education sector: The US experience. Journal of Educational Administration, 50(5), 541-561.
Yoo, S. J., & Huang, W. D. (2016). Engaging online learners: The impact of web-based learning technology on learner motivation. Educational Technology Research and Development, 64(6), 131-145.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารครุศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
