แนวทางการบริหารงานวิชาการโรงเรียนพื้นที่สูง สังกัดสำนักงานงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3
คำสำคัญ:
แนวทางการบริหารโรงเรียน, การบริหารงานวิชาการ, โรงเรียนพื้นที่สูงบทคัดย่อ
การศึกษาอิสระครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาสภาพปัจจุบันการบริหารงานวิชาการโรงเรียนพื้นที่สูง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 (2) ศึกษาปัญหาการบริหารงานวิชาการโรงเรียนพื้นที่สูง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 (3) เพื่อหาแนวทางการบริหารงานวิชาการโรงเรียนพื้นที่สูง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 ประชากรที่ศึกษาได้แก่ ผู้อำนวยการโรงเรียน จำนวน 33 คน และ รองผู้อำนวยการโรงเรียนฝ่ายวิชาการหรือหัวหน้าฝ่ายวิชาการ จำนวน 33 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แบบสอบถามโดยวิเคราะห์ค่าเฉลี่ยร้อยละและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานนำเสนอในรูปแบบตาราง และแบบสัมภาษณ์โดยนำข้อมูลการสัมภาษณ์มาใช้ในการวิเคราะห์นำเสนอในรูปแบบความเรียง ผลการศึกษาพบว่า 1. สภาพปัจจุบันการบริหารงานวิชาการโรงเรียนพื้นที่สูง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 พบว่า ภาพรวมอยู่ในระดับมาก หากพิจารณาเป็นรายด้าน ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ ด้านการพัฒนากระบวนการเรียนรู้อยู่ในระดับมาก รองลงมา คือ ด้านการวัดผล ประเมินผล และดำเนินการเทียบโอนผลการเรียน ด้านการนิเทศการศึกษา ด้านการพัฒนาหลักสูตรในสถานศึกษา ด้านการพัฒนาและใช้สื่อเทคโนโลยีทางการศึกษาอยู่ในระดับมาก และด้านการวิจัยเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาในสถานศึกษาอยู่ในระดับปานกลาง 2. ปัญหาการบริหารงานวิชาการโรงเรียนพื้นที่สูง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 พบว่า ภาพรวมอยู่ในระดับน้อย หากพิจารณาเป็นรายด้าน ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการพัฒนาและใช้สื่อเทคโนโลยีทางการศึกษาอยู่ในระดับปานกลาง รองลงมา คือ ด้านการพัฒนาหลักสูตรในสถานศึกษา ด้านการวัดผล ประเมินผล และดำเนินการเทียบโอนผลการเรียน ด้านการพัฒนากระบวนการเรียนรู้ ด้านการวิจัยเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาในสถานศึกษา และด้านการนิเทศการศึกษาอยู่ในระดับน้อย 3. แนวทางการบริหารงานวิชาการโรงเรียนพื้นที่สูง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 พบว่า 1) ด้านการพัฒนาหลักสูตรในสถานศึกษา ควรมีการวางแผนการจัดทำหลักสูตร บูรณาการเนื้อหาสาระการเรียนรู้ นำหลักสูตรไปใช้จริง นิเทศการใช้หลักสูตร ติดตาม และประเมินผลการใช้หลักสูตร และนำผลที่ได้จากการประเมินมาปรับปรุงและพัฒนาหลักสูตรในปีการศึกษาต่อไป 2) ด้านการพัฒนากระบวนการเรียนรู้ ควรมีการจัดทำโครงสร้างหลักสูตร แผนการจัดการเรียนรู้ โดยเน้นผู้เรียนเป็นสาคัญ จัดกระบวนการเรียนรู้ตามขั้นตอนการจัดกิจกรรมในแผนการจัดการเรียนรู้ให้สอดคล้องกับความสนใจ ความถนัดของผู้เรียน นิเทศการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนในชั้นเรียน และนำผลการประเมินที่ได้รับมาปรับปรุงและพัฒนากระบวนการจัดการเรียนรู้ในครั้งต่อไป 3) ด้านการวัดผล ประเมินผล และดำเนินการเทียบโอนผลการเรียน ควรมีการกำหนดแนวปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการวัดผลและประเมินผลของสถานศึกษาและกลุ่มสาระการเรียนรู้ไว้อย่างชัดเจน ดำเนินการใช้แผนการวัดผลและประเมินผลในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน โดยเน้นการประเมินตามสภาพจริง ติดตาม ตรวจสอบวิธีการดำเนินการวัดผลและประเมินผลการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนอย่างต่อเนื่อง และมีการปรับปรุง พัฒนา เครื่องมือในการวัดผลและประเมินผลให้ได้มาตรฐาน 4) ด้านการวิจัยเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาในสถานศึกษา ควรร่วมกันวางแผนโดยผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดทำงานวิจัย นำผลงานการวิจัยเผยแพร่ ติดตาม ตรวจสอบ วิธีการดำนินการวิจัย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ตลอดจนการประเมินผลการวิจัย และนำผลที่ได้รับจากการวิจัยมาใช้เพื่อการพัฒนาคุณภาพการเรียนการสอนและงานวิชาการในสถานศึกษาต่อไป 5) ด้านการนิเทศการศึกษา ควรร่วมกันวางแผนการจัดระบบการนิเทศ ดำเนินการนิเทศให้หลากหลายรูปแบบ ประเมินผลการจัดระบบ กระบวนการนิเทศการศึกษา ติดตาม ประสานงาน และแลกเปลี่ยน เรียนรู้ เพื่อการพัฒนาระบบการนิเทศต่อไป 6) ด้านการพัฒนาและใช้สื่อเทคโนโลยีทางการศึกษา ควรมีการประสานความร่วมมือในการผลิต จัดหา พัฒนาการใช้สื่อนวัตกรรมและเทคโนโลยี ดำเนินการผลิตสื่อนวัตกรรมการเรียนการสอน นาไปใช้จริงในกระบวนการจัดการเรียนรู้ตามกลุ่มสาระการเรียนรู้ ประเมินผลหลังการใช้ และนำผลการประเมินมาปรับปรุง พัฒนา ครั้งต่อไป
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545 พร้อมกฎกระทรวงที่เกี่ยวข้องและพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ.2545. กรุงเทพมหานคร: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
ธวัชชัย สิงห์จันทร์. (2551). แนวทางการบริหารงานวิชาการในโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาพะเยา เขต 1. (การศึกษาอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. เชียงราย.
นฤมล มะยอง. (2557). แนวทางการบริหารงานวิชาการเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนโรงเรียนในกลุ่มเครือข่ายบ้านวาวี อ.แม่สรวย จ.เชียงราย โดยใช้เทคนิคการเทียบสมรรถนะ (Benchmarking). (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. เชียงราย.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
วราภรณ์ อริยธนพล. (2552). การศึกษาสภาพ ปัญหา และแนวทางการบริหารงานวิชาการโรงเรียนเอกชนในจังหวัดนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา. นครราชสีมา.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3. (2559). แผนปฏิบัติการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 ปีการศึกษา 2559. เชียงราย.
สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ. (2546). แนวดำเนินการของสถานศึกษาเพื่อจัดกิจกรรมเสริมประสบการณ์พัฒนาคุณภาพภายในสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). คู่มือการปฏิบัติงานข้าราชการครู. กรุงเทพมหานคร: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
สุริยัณห์ ชานาญ. (2557). แนวทางการบริหารงานวิชาการเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของโรงเรียนในพื้นที่พิเศษระดับประถมศึกษา จังหวัดเชียงราย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. เชียงราย.
แสงเดือน เงินสร้อย. (2559). กลยุทธ์การยกระดับการจัดการเรียนการสอนเทียบเคียงมาตรฐานสากลโรงเรียนรังษีวิทยา จังหวัดเชียงใหม่. (การศึกษาอิสระครุศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. เชียงราย.
W. Edward Deming. (2541). Out of The Crisis. USA: The Massachusetts Institute of Technology Center for Advanced. Engineering Study.