แนวทางปฏิบัติที่เป็นเลิศในการบริหารห้องเรียนพิเศษ โรงเรียนสามัคคีวิทยาคม จังหวัดเชียงราย

ผู้แต่ง

  • กบินทร์ เตชวงศ์ นักศึกษาปริญญาโท หลักสูตรครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการการบริหารการศึกษา
  • ดร.สุวดี อุปปินใจ อาจารย์ประจำสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
  • ดร.ไพรภ รัตนชูวงศ์ อาจารย์ประจาสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

คำสำคัญ:

แนวทางปฏิบัติที่เป็นเลิศ, การบริหารห้องเรียนพิเศษ

บทคัดย่อ

การศึกษาอิสระครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันในการบริหารห้องเรียนพิเศษ โรงเรียนสามัคคีวิทยาคม จังหวัดเชียงราย 2) เพื่อศึกษาแนวทางปฏิบัติที่เป็นเลิศในการบริหารห้องเรียนพิเศษ โรงเรียนสามัคคีวิทยาคม จังหวัดเชียงราย ประชากร ได้แก่ ผู้อานวยการ รองผู้อำนวยการหัวหน้าฝ่ายวิชาการ หัวหน้างานยกระดับคุณภาพผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หัวหน้างานโครงการหลักสูตรพิเศษ ครูผู้สอน ตัวแทนผู้ปกครองห้องเรียนพิเศษด้านวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และด้านภาษาอังกฤษ รวมจำนวน 276 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมครั้งนี้ คือแบบสอบถามความคิดเห็นและแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้วิเคราะห์ ประกอบด้วย การแจกแจงความถี่ ค่าเฉลี่ยร้อยละ และค่าฐานนิยม นำเสนอรูปแบบตาราง วิเคราะห์เนื้อหา และนำเสนอรูปแบบความเรียง ผลการศึกษาพบว่า 1. สภาพปัจจุบันในการบริหารห้องเรียนพิเศษ โรงเรียนสามัคคีวิทยาคม จังหวัดเชียงราย พบว่า การประเมินผลการศึกษา โดยภาพรวมมาตรฐานด้านบุคลากรมีผลการประเมินมากที่สุดอยู่ในระดับดี มาตรฐานด้านการรับนักเรียนมีผลการประเมินมากที่สุดอยู่ในระดับดี มาตรฐานด้านการระดมทรัพยากรเพื่อการศึกษามีผลการประเมินมากที่สุดอยู่ในระดับพอใช้ มาตรฐานด้านแผนการจัดการเรียนการสอนมีผลการประเมินมากที่สุดอยู่ในระดับดี มาตรฐานด้านอาคารสถานที่มีผลการประเมินมากที่สุดอยู่ในระดับดี และมาตรฐานด้านการบริหารจัดการมีผลการประเมินมากที่สุดอยู่ในระดับดี 2. แนวทางปฏิบัติที่เป็นเลิศในการบริหารห้องเรียนพิเศษ โรงเรียนสามัคคีวิทยาคม จังหวัดเชียงราย พบว่า 1) ด้านบุคลากร ประชาสัมพันธ์ ประชุมวางแผน สร้างความเข้าใจและเผยแพร่ให้บุคลากรของโรงเรียนและบุคคลที่มีส่วนเกี่ยวข้อง รวมถึงส่งเสริมสนับสนุนนักเรียนที่มีความสามารถพิเศษ เพื่อให้มีการพัฒนาที่สมบูรณ์รอบด้าน 2) ด้านการรับนักเรียน ประชุมวางแผนการรับสมัคร ประชาสัมพันธ์โดยสื่อต่างๆ บริการแนะแนวให้กับโรงเรียนต่างๆ ได้รับทราบ และคัดนักเรียนที่มีความสามารถและมีความพร้อมในการศึกษา 3) ด้านการระดมทรัพยากรเพื่อการศึกษา ควรมีการระดมทรัพยากรไว้อย่างเพียงพอ จัดกิจกรรมปรับพื้นฐานด้านวิชาการและพัฒนา ส่งเสริมกิจกรรมทางวิชาการเพิ่มพิเศษ และเสนองบประมานให้ครูในการจัดทาสื่อและนวัตกรรม 4) ด้านแผนการจัดการเรียนการสอน ศึกษาและวิเคราะห์หลักสูตรปรับระบบให้เหมาะสมกับการจัดการเรียนการสอน วิเคราะห์นักเรียนรายบุคคล จัดเตรียมเอกสารการเรียนการสอน ประเมินผลตามศักยภาพและรายงานผลให้ผู้ปกครองทราบเป็นระยะๆ อย่างต่อเนื่อง ซ่อมเสริมพัฒนานักเรียนตามศักยภาพ เพิ่มพูนประสบการณ์ สรุปและรายงานผลการจัดการเรียนการสอนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน 5) ด้านอาคารสถานที่ โดยออกแบบห้องเรียน ปรับปรุงห้องเรียน ห้องปฏิบัติการ จัดบรรยากาศที่เอื้อต่อการเรียนรู้ จัดวัสดุ ครุภัณฑ์ สื่อและอุปกรณ์การเรียนการสอนให้พร้อม และส่งเสริมการนาเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในการเพิ่มประสิทธิภาพการเรียนรู้ สอบถามเกี่ยวกับความพร้อมต่างๆของห้องเรียนและสื่อวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ เพื่อพัฒนาและปรับปรุงเสมอ 6) ด้านการบริหารจัดการ โดยพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาให้ได้ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน และหลักสูตรมาตรฐานสากล พัฒนาครูให้มีความรู้ความสามารถในการจัดการเรียนรู้ ส่งเสริมสนับสนุนให้ครูใช้กระบวนการวิจัย สื่อ นวัตกรรมและนาเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ ในการเพิ่มประสิทธิภาพการเรียนรู้ เพื่อพัฒนานักเรียนอย่างต่อเนื่อง ส่งเสริมการสร้างนวัตกรรม เพื่อเพิ่มพูนศักยภาพการปฏิบัติงานให้เป็นองค์กร ชั้นนาแห่งการเรียนรู้ สร้างกระบวนการติดตามตรวจสอบและรายงาน สร้างความเชื่อมั่นและให้การสนับสนุนอย่างสม่ำเสมอ

ประวัติผู้แต่ง

กบินทร์ เตชวงศ์, นักศึกษาปริญญาโท หลักสูตรครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการการบริหารการศึกษา

นักศึกษาปริญญาโท หลักสูตรครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการการบริหารการศึกษา

ดร.สุวดี อุปปินใจ, อาจารย์ประจำสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

อาจารย์ประจำสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

ดร.ไพรภ รัตนชูวงศ์, อาจารย์ประจาสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

อาจารย์ประจาสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

เอกสารอ้างอิง

จินรีย์ ตอทองหลาง. (2558). การศึกษาสภาพและปัญหาการใช้หลักสูตรห้องเรียนพิเศษวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ในโรงเรียนโยธินบูรณะ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร.

สุรศักดิ์ สว่างแสง. (2552). การพัฒนารูปแบบการบริหารโรงเรียนในโครงการการจัดการเรียนการสอนเป็นภาษาอังกฤษตามหลักสูตรกระทรวงศึกษาธิการ. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย. ปทุมธานี.

สำนักนโยบายและแผนการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). แนวทางการเปิดห้องเรียนพิเศษในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-07-12

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย