การพัฒนากลยุทธ์การบริหารและการจัดการงานวิชาการโดยใช้นวัตกรรมทางการศึกษาในภาวะวิกฤตโรคระบาดของ โรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์

ผู้แต่ง

  • วัลลภ เตชะปิตุ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
  • ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ประเวศ เวชชะ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
  • ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.สุวดี อุปปินใจ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

คำสำคัญ:

การพัฒนากลยุทธ์การบริหารและการจัดการงานวิชาการโดยใช้นวัตกรรมทางการศึกษา, ภาวะวิกฤตโรคระบาด, โรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง การพัฒนากลยุทธ์การบริหารและการจัดการงานวิชาการโดยใช้นวัตกรรมทางการศึกษาในภาวะวิกฤตโรคระบาดของโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนา กลยุทธ์การบริหารงานวิชาการโดยใช้นวัตกรรมทางการศึกษาในภาวะวิกฤตโรคระบาด ของโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์ ศึกษาสภาพการบริหารและการจัดการงานวิชาการ ใช้การวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม เก็บข้อมูลจาก ผู้อำนวยการโรงเรียน รองผู้อำนวยการโรงเรียน ครู และบุคลากรทางการศึกษา วิเคราะห์ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน นำเสนอในรูปแบบตารางประกอบคำบรรยาย ศึกษาเหตุปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อคุณภาพการบริหารและการจัดการงานวิชาการ ศึกษาภาพอนาคตที่พึงประสงค์ และศึกษาการพัฒนากลยุทธ์การบริหารและการจัดการงานวิชาการด้วยการประชุม ผู้บริหาร หัวหน้าฝ่ายวิชาการ หัวหน้ากลุ่มสาระ ครูผู้สอน คณะกรรมการบริหารหลักสูตร คณะกรรมการสถานศึกษาและ ตัวแทนชุมชน นำข้อมูลมาวิเคราะห์เนื้อหา นำเสนอผลเป็นแผนภูมิก้างปลา และสรุปเนื้อหาเป็นความเรียง

                   ผลการศึกษาพบว่า การพัฒนากลยุทธ์การบริหารและการจัดการงานวิชาการโดยใช้นวัตกรรมทางการศึกษาในภาวะวิกฤตโรคระบาดของโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์ ดังนี้

  1. 1. สภาพการบริหารและการจัดการงานวิชาการ โดยภาพรวมมีคุณภาพการปฏิบัติอยู่ในระดับดีมาก ส่วนด้านที่มีคุณภาพการปฏิบัติงานอยู่ในระดับดี ลงมา มี 5 ด้านได้แก่
    1) ด้านการวัดผลประเมินผล และ ดำเนินการเทียบโอนผลการเรียน 2) ด้านการจัดการเรียน
    การสอนในสถานศึกษา 3) ด้านการพัฒนาหลักสูตรของสถานศึกษา 4) ด้านการพัฒนากระบวนการเรียนรู้ และ 5) ด้านการพัฒนาและใช้สื่อเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา
  2. 2. เหตุปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อคุณภาพการบริหารงานวิชาการในภาวะวิกฤตโรคระบาดของโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์ ได้แก่ 1) เหตุปัจจัยสำคัญที่สนับสนุน และ 2) เหตุปัจจัยหลักเกิดจาก บุคลากร งบประมาณ วัสดุอุปกรณ์ และกระบวนการบริหารจัดการ
  3. 3. ภาพอนาคตที่พึงประสงค์แบ่งเป็น 5 ด้าน ดังนี้ 1) ด้านการสร้างความตระหนักและเจตคติในการจัดการเรียนรู้ภายใต้สถานการณ์ที่ได้เอื้ออำนวย 2) ด้านการปรับเปลี่ยน
    การจัดการเรียนรู้ 3) ด้านการปรับเปลี่ยนรูปแบบการวัดผล ประเมินผลการศึกษา 4) ด้านการพัฒนาหลักสูตร 5) ด้านการพัฒนาและใช้สื่อเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา
  4. 4. กลยุทธ์การบริหารและการจัดการงานวิชาการโดยใช้นวัตกรรมทางการศึกษาในภาวะวิกฤตโรคระบาด ของโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์ มีการกำหนดวิสัยทัศน์ พันธกิจ เป้าประสงค์ และจัดทำแผนที่กลยุทธ์ กำหนดประเด็นกลยุทธ์การบริหารและ
    การจัดการงานวิชาการโดยใช้นวัตกรรมทางการศึกษา ในภาวะวิกฤตโรคระบาดของโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์ มีประเด็นกลยุทธ์และกลยุทธ์ ดังนี้

                   ประเด็นกลยุทธ์ที่ 1   การส่งเสริมการมีส่วนร่วมการบริหารงานวิชาการ  กลยุทธ์ที่ 1 การสร้างความตระหนักและเจตคติในการจัดการเรียนรู้ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวย

                   ประเด็นกลยุทธ์ที่ 2   การพัฒนาหลักสูตรและการพัฒนาและใช้สื่อเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา  กลยุทธ์ที่ 2 การพัฒนาหลักสูตร            กลยุทธ์ที่ 3 การพัฒนาและสื่อและเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา

                ประเด็นกลยุทธ์ที่ 3 การปรับเปลี่ยนการจัดการเรียนรู้และรูปแบบการวัดผล
กลยุทธ์ที่ 4              การปรับเปลี่ยนการจัดการเรียนรู้  กลยุทธ์ที่ 5 ปรับเปลี่ยนรูปแบบการวัดและ
การประเมินผลเพื่อการเรียนรู้

ประวัติผู้แต่ง

วัลลภ เตชะปิตุ, คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

นักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย (2563)

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ประเวศ เวชชะ, คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ประจำหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัย
ราชภัฏเชียงราย (อาจารย์ที่ปรึกษาหลัก)

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.สุวดี อุปปินใจ, คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ประจำหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย (อาจารย์ที่ปรึกษาร่วม)

เอกสารอ้างอิง

กัญญ์ภัคพิมพ์ นามเงิน. (2558). ยุทธศาสตร์การบริหารจัดการงานวิชาการโครงการห้องเรียนพิเศษด้านวิชาการ หลักสูตรภาษาอังกฤษแบบเข้ม (Intensive English Course: IEC) ของโรงเรียนอนุบาลแม่สาย (สายศิลปศาสตร์) ในศตวรรษที่ 21 (การศึกษาอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. เชียงราย.

จิณณวัตร ปะโคทัง. (2559). ยุทธศาสตร์การจัดการศึกษาปฐมวัยที่มีประสิทธิผล ในสถานศึกษาเอกเอกชน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. อุบลราชธานี.

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้นฉบับปรับปรุงใหม่. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

พงศ์ทัศ วนิชานันท์. (2563). การศึกษาพื้นฐานในยุค โควิด-19: จะเปิด-ปิดโรงเรียนอย่างไร?. สืบค้นวันที่ 15 ตุลาคม 2563, จาก https://tdri.or.th/2020/05/basic-education-in-covid-19-crisis-reopening-school-after-lockdown/

รุ่ง แก้วแดง. (2550). ประกันคุณภาพการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: วัฒนาพานิช.

โสภณา เศวตคชกุล. (2562). กลยุทธ์การบริหารงานวิชาการโรงเรียนสองภาษา หลักสูตรไทย-อังกฤษ สังกัดกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

Best, J. W. (1977). Research in Education. (3 rd ed). New Jersey: Prentice hall Inc.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-08-30

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย