คุณภาพชีวิตของพนักงานเก็บขยะ เขตพื้นที่อุตสาหกรรมแห่งหนึ่งในจังหวัดนครศรีธรรมราช

ผู้แต่ง

  • ณัฐชา แป้นสุข คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
  • จิตติมา ดำรงวัฒนะ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
  • เดโช แขน้ำแก้ว คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
  • อุดมศักดิ์ เดโชชัย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

คำสำคัญ:

คุณภาพชีวิต, พนักงานเก็บขยะ

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตของพนักงานเก็บขยะ เพื่อศึกษาสภาพปัญหาคุณภาพชีวิตของพนักงานเก็บขยะ และเพื่อศึกษาแนวทางพัฒนาคุณภาพชีวิตของพนักงานเก็บขยะ เขตพื้นที่อุตสาหกรรมแห่งหนึ่งในจังหวัดนครศรีธรรมราช โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า

  1. คุณภาพชีวิตของพนักงานเก็บขยะ เขตพื้นที่อุตสาหกรรมแห่งหนึ่งในจังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่า มีคุณภาพชีวิตแต่ละด้าน ดังนี้ 1) ด้านสุขภาพร่างกาย เช่น หมั่นดูแลร่างกายให้แข็งแรงอยู่เสมอ สวมอุปกรณ์ป้องกันทุกครั้งลงที่ปฎิบัติงาน เป็นต้น 2) ด้านสภาวะจิตใจ เช่น การมีน้ำใจ ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ไม่เห็นแก่ตัว และการมีความสามัคคีในการทำงาน เป็นต้น 3) ด้านความสัมพันธ์ทางสังคม เช่น การให้เกียรติเพื่อนร่วมงาน ให้ความเคารพซึ่งกันและกัน และมีอัธยาศัยที่ดีต่อคนรอบข้าง เป็นต้น 4) ด้านสิ่งแวดล้อมอนามัย เช่น การอาศัยอยู่ในพื้นที่ปราศจากมลพิษ มีอากาศที่สดชื่น เป็นต้น
  2. สภาพปัญหาคุณภาพชีวิตของพนักงานเก็บขยะ เขตพื้นที่อุตสาหกรรมแห่งหนึ่งในจังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่า มีปัญหาคุณภาพชีวิตแต่ละด้าน ดังนี้ 1) ปัญหาด้านสุขภาพอนามัย เช่น อันตรายจากอุบัติเหตุ อันตรายจากเชื้อโรค และอันตรายจาการเคมี 2) ปัญหาด้านสุขภาพจิต สังคม จิตวิญญาณ พบว่า เป็นอาชีพที่น่ารังเกียจ สำหรับบุคคลทั่วไป ไม่น่าภาคภูมิใจ 3) ปัญหาด้านมลพิษสิ่งแวดล้อม พบว่า ฝุ่นละออง และขยะมูลฝอยก่อให้เกิดมลพิษที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพ 4) ปัญหาด้านเศรษฐกิจ และสังคม พบว่า อาชีพการเก็บขยะยังมีรายได้ไม่เพียงพอต่อการเลี้ยงชีพ
  3. แนวทางพัฒนาคุณภาพชีวิตของพนักงานเก็บขยะ เขตพื้นที่อุตสาหกรรมแห่งหนึ่งในจังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่า มีแนวทางพัฒนาคุณภาพชีวิตแต่ละด้าน ดังนี้ 1) แนวทางพัฒนาวิธีการปฏิบัติงาน กล่าวคือ เน้นให้พนักงานปฏิบัติตามกฎของความปลอดภัยอย่างเคร่งครัด 2) แนวทางพัฒนาการใช้อุปกรณ์ป้องกันอันตรายส่วนบุคคล ได้แก่ ถุงมือยาง ผ้ายางกันเปื้อน ผ้าปิดปากปิดจมูก รองเท้าบู๊ต เป็นต้น 3) แนวทางพัฒนาการดูแลตนเอง เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอุบัติเหตุ เช่น การนอนหลับพักผ่อนที่เพียงพอ ไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ในขณะที่กำลังปฏิบัติงาน เป็นต้น

ประวัติผู้แต่ง

ณัฐชา แป้นสุข, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

นักศึกษาสาขาวิชาการพัฒนาชุมชน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช (2563)

จิตติมา ดำรงวัฒนะ, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

อาจารย์สาขาวิชาการพัฒนาชุมชน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

เดโช แขน้ำแก้ว, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

อาจารย์ประจำสาขาวิชาการพัฒนาชุมชน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

อุดมศักดิ์ เดโชชัย, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

อาจารย์ประจำสาขาวิชาการพัฒนาชุมชน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

เอกสารอ้างอิง

กิตติ ประพิตรไพศาล. (2550). การศึกษาคุณภาพชีวิตของกำลังพลนายทหารชั้นประทวนกองพลทหารราบที่ 2 รักษาพระองค์ จังหวัดปราจีนบุรี. (ปัญหาพิเศษรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานโยบายสาธารณะ, วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา).

ณรงค์ ณ เชียงใหม่. (2537). อาชีวอนามัย และเทคนิคการจัดการความปลอดภัย. กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์.

ณรงค์ศักดิ์ ตะละภัฎ. (2535). ยุทธศาสตร์การพัฒนาคุณภาพชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพมหานคร : พรศิวาการพิมพ์.

นิศารัตน์ ศิลปเดช. (2540). ประชากรกับการพัฒนาคุณภาพชีวิต (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : พิศิษฐ์การพิมพ์.

พนิดา อร่ามจรัส. (2552). ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตในการทำงานกับพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การของพนักงานในกลุ่มบริษัทโทรีเซนไทย เอเยนต์ซีส์ จำกัด (มหาชน). ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ภัทรทิยา กิจจิว. (2551). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุจากการทำงานของพนักงานฝ่ายผลิตใน โรงงานอุตสาหกรรมผลิตอาหาร และเครื่องดื่มเขต อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาชุมชน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาศิลปากร).

วิฑูรย์ สิมะโชคดี และวีรพงษ์ เฉลิมจิระรัตน์. (2545). วิศวกรรม และการบริหารความปลอดภัยในโรงงาน (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพมหานคร : สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).

วิราภรณ์ ทองยัง. (2552). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันโรคและการบาดเจ็บจากการทำงานของพนักงานเก็บขยะ. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลสาธารณสุขบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล).

ศิริโชค ประทุมพิทักษ. (2561). ผลกระทบต่อชุมชนที่เกิดจากการตั้งนิคมอุตสาหกรรมมาบตาพุดในโครงการพัฒนา พื้นที่ชายฝั่งทะเลภาคตะวันออก : กรณีของเทศบาลเมืองมาบตาพุด อำเภอเมือง จังหวัดระยอง. วารสารวิชาการปทุมธานี, 10(2), 82-89.

อัสนียา สุวรรณศิริกุล. (2547). การบริการฅน. กรุงเทพมหานคร : วิญญูชน.

WHOQOL Group. (1996). WHO QOL – BREF Introduction, Administration, Scoring and Generic Version of the Assessment. Geneva: WHO.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-12-17

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย