ปัญหาและแนวทางส่งเสริมทางการตลาดของกลุ่มผู้เลี้ยงแพะเนื้อ บ้านทุ่งปราณ หมู่ที่ 4 ต.บ้านตูล อ.ชะอวด จ.นครศรีธรรมราช
คำสำคัญ:
การพัฒนาทางการตลาด, แพะเนื้อบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้เพื่อศึกษาสภาพปัญหาทางด้านการตลาดของกลุ่มผู้เลี้ยงแพะเนื้อบ้านทุ่งปราณ และแนวทางการพัฒนาทางด้านการตลาดของกลุ่มผู้เลี้ยงแพะเนื้อ บ้านทุ่งปราณ หมู่ที่ 4 ตำบลบ้านตูล อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ สัมภาษณ์กลุ่มผู้เลี้ยงแพะ จำนวน 10 คน และกลุ่มผู้ให้การส่งเสริมสนับสนุน จำนวน 3 คน ผลการวิจัยพบว่า
1. สภาพปัญหาทางด้านการตลาดของกลุ่มผู้เลี้ยงแพะเนื้อบ้านทุ่งปราณ หมู่ที่ 4 ตำบลบ้านตูล อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช 1.1) ด้านเงินทุนหมุนเวียน การเลี้ยงแพะมีค่าใช้จ่ายในการดำเนินงาน ที่ต้องจ่ายเพื่อให้การดำเนินการเลี้ยงแพะเป็นไปอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดปัญหาการขาดสภาพคล่องในการหมุนเวียนทางการเงิน 1.2) ด้านการไม่ระบุกลุ่มลูกค้าให้ชัดเจน เนื่องจากเนื้อแพะไม่เป็นที่นิยมบริโภคเหมือนเนื้อสัตว์ทั่วไป 1.3) ด้านการไม่รู้จักตลาดแบบบอกต่อ โดยกลุ่มผู้เลี้ยงแพะเนื้อยังไม่รู้จักตลาดแบบบอกต่อ เนื่องจากผู้บริโภคส่วนใหญ่จะไม่ใช่คนในชุมชน แต่จะเป็นกลุ่มบริโภคจากภายนอก ทำให้ผู้บริโภคอาจไม่ทราบว่าเนื้อแพะมาจากแหล่งใด 1.4) ด้านไม่มีการวางแผนในระยะยาว มีปัญหาด้านการผลิตแพะเนื้อ ในด้านพันธุ์แพะ เกษตรกรผู้เลี้ยงแพะส่วนใหญ่ขาดการวางแผนปรับปรุงพันธุ์แพะที่ชัดเจน ทำให้แพะคุณภาพดีเหมาะสำหรับเป็นพ่อแม่พันธุ์ลดลงเรื่อย ๆ ขาดการวางแผนในด้านอาหารแพะ โดยเฉพาะในช่วงฤดูแล้ง นอกจากนี้แล้วกลุ่มผู้เลี้ยงยังขาดการวางแผนระยะยาวเกี่ยวกับด้านสุขภาพของแพะ และการวางแผนระยะยาวเกี่ยวกับด้านการตลาดในการจำหน่ายเนื้อแพะ ยังขาดตลาดที่แน่นอน และราคาที่เหมาะสม 1.5) ด้านใช้งบประมาณมากเกินไป การเริ่มต้นเลี้ยงแพะนั้นจะมีการใช้งบประมาณในการลงทุนที่สูง และกลุ่มผู้เลี้ยงแพะยังขาดการวางแผนในการใช้งบประมาณในแต่ละด้าน ไม่มีการทำบัญชีรายรับ-รายจ่ายในการซื้อเครื่องมือและอุปกรณ์ต่าง ๆ ทำให้เกิดการใช้งบประมาณเกินไป
2. แนวทางการพัฒนาทางด้านการตลาดของกลุ่มผู้เลี้ยงแพะเนื้อ บ้านทุ่งปราณ หมู่ที่ 4 ตำบลบ้านตูล อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช 2.1) การโฆษณา ควรมีการโฆษณาทางสื่อต่าง ๆ เช่น วิทยุออนไลน์ บนสื่อออนไลน์ต่าง ๆ เพื่อให้ผู้บริโภคทราบถึงแหล่งเพาะเลี้ยงแพะเนื้อ 2.2) การส่งเสริมการขาย โดยกลยุทธ์การสร้างเครือข่าย ผู้ผลิตและผู้ที่เกี่ยวข้องควรสร้างเครือข่ายทางการตลาดของแพะเนื้อให้เกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรม ได้ส่งเสริมและสนับสนุนให้มีการรวมกลุ่มกันทั้งในรูปแบบของชมรมวิสาหกิจชุมชน และเครือข่ายในรูปแบบต่าง ๆ เพื่อสนับสนุนให้มีผู้เลี้ยงแพะมากขึ้น 2.3) การประชาสัมพันธ์ นำเสนอให้ผู้บริโภคเห็นประโยชน์และหันมานิยมการบริโภคผลิตภัณฑ์จากเนื้อแพะมากขึ้น โดยการสื่อสารเพื่อให้ผู้บริโภคเข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับแพะ 2.4) การตลาดภายชุมชน การที่ผู้ผลิตแพะสามารถจำหน่ายผลิตภัณฑ์ เนื้อแพะให้แก่ผู้ซื้อ โดยไม่ผ่านตัวแทนหรือคนกลาง อาจจะสามารถทำกำไรได้มากกว่าการจำหน่ายผ่านพ่อค้า
เอกสารอ้างอิง
กาญจนรัตน์ รัตนสนธิ. (2544). การส่งเสริมการตลาดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศสำหรับเยาวชนไทย : กรณีศึกษา นักศึกษาระดับปริญญาตรี 4 ปี สถาบันราชภัฏเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชูตา แก้วละเอียด. (2558). การพัฒนาการตลาดแพะเพื่อเพิ่มมูลค้าทางเศรษฐกิจของเกษตรกรผู้เลี้ยงแพะในจังหวัดสงขลา. คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.
นิสากร กล้าณรงค์. (2549). ศึกษาปัจจัยที่เป็นอุปสรรคในการส่งเสริมการเลี้ยงแพะเพื่อการค้าในภาคใต้ : กรณีศึกษาอำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา. มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2552). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร : บริษัทธรรมสาร จำกัด.
สํานักวิจัยเศรษฐกิจการเกษตร. (2557). การศึกษาการตลาดแพะเนื้อ. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงเกษตร และสหกรณ์.
สำนักงานปศุสัตว์จังหวัดนครศรีธรรมราช. (2559). สภาพการเลี้ยงและวิถีการตลาดแพะเนื้อ. (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก http://pvlo-nst.dld.go.th/newnst/index.php?name=research&file=readresearc h&id=5.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารครุศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.