พฤติกรรมการตัดสินใจเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรี ของนักศึกษา คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

ผู้แต่ง

  • ธัญพร ฟุ้งเฟื่อง -
  • ณัฐกิตติ์ เฮงตระกูล
  • เฉลิมชัย คำแสน
  • ศุภนิดา เรืองศิริ

คำสำคัญ:

พฤติกรรม, ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจ, นักศึกษาคณะวิทยาการจัดการ

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องพฤติกรรมการตัดสินใจเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรี คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ของนักศึกษา คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจเข้าศึกษาต่อ และเพื่อศึกษาเปรียบเทียบปัจจัยแต่ละด้านที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีของนักศึกษาฯ ประชากรที่ใช้ในการศึกษาวิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ นักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ปีการศึกษา 2564  กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีการทางหลักสถิติพรรณนา เพื่อคำนวณหาค่าความถี่ (Frequency) ค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ยเลขคณิต (Mean) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) โดยผลการวิจัยพบว่า

                ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรี ในคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ในภาพรวมพบว่า ปัจจัยด้านสถานศึกษาหรือภาพลักษณ์ของคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ สถานที่ตั้งของคณะฯ/มหาวิทยาลัยสะดวกต่อการเดินทาง ปัจจัยด้าน
การประชาสัมพันธ์ของคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ คณะฯมี page facebook ที่แสดงให้เห็นถึงกิจกรรมต่างๆ ของคณะฯ และการเรียนการสอน  ปัจจัยด้านหลักสูตรและการจัดการเรียนการสอนของ
คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ คณะฯมีบุคลากรด้านผู้สอนที่เก่ง มีความรู้ความเชี่ยวชาญในสาขาที่สอน ปัจจัยด้านการเงิน/สภาพคล่องทางการเงินของครอบครัว ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ ครอบครัวสนับสนุนทุกๆ ด้านของการเข้าศึกษาต่อ ปัจจัยด้านบุคลากรของ
คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ คณาจารย์มีความรู้ ความสามารถตรงกับสายวิชาที่สอน ปัจจัยด้านเหตุผลส่วนตัวของนักศึกษา ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ มีสาขาวิชาที่ตรงกับความต้องการ และเหตุผลที่เลือกศึกษาต่อในสาขาวิชาที่เรียนอยู่ในขณะนี้ ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ มีสาขาวิชาที่ตรงกับความต้องการ

ประวัติผู้แต่ง

ธัญพร ฟุ้งเฟื่อง, -

อาจารย์ ประจำโปรแกรมวิชาบริหารธุรกิจ (การตลาด) คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

ณัฐกิตติ์ เฮงตระกูล

รองศาสตราจารย์ ประจำโปรแกรมวิชาบริหารธุรกิจ (การตลาด) คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

เฉลิมชัย คำแสน

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ประจำโปรแกรมวิชาบริหารธุรกิจ (การตลาด) คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

ศุภนิดา เรืองศิริ

อาจารย์ ประจำโปรแกรมวิชาบริหารธุรกิจ (การตลาด) คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

เอกสารอ้างอิง

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2554). สถิติสาหรับงานวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ:ธรรมสาร.

เกษรา โพธิ์เย็น. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ไกรสิงห์ สุดสงวน. (2560). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศิลปากร. Veridian E-Journal (ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ). 10 (1), (2560), 201-207.

คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ, สำนักงาน. (2556). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2545 แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 3 พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ:เดอะบุคส์.

จุฑามาศ ชูจินดา. (2555). แรงจูงใจในการศึกษาต่อระดับอุดมศึกษาของนักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 6 และประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 3 ในเขตจังหวัดนนทบุรี. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ. 9 (2), (2558), 66-77.

ฉัตยาพร เสมอใจ. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ : เอ็กซเปอร์เน็ท.

ณัชชา สุวรรณวงศ์. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน นครราชสีมา (ระบบโควตา) ประจำปีการศึกษา 2560. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2551). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร : บริษัท วี.พริ้นท์.

มีสิทธิ ชัยมณี. (2559). การเลือกศึกษาต่อระดับปริญญาตรีของนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยปทุมธานี. ว.มทรส. (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์). 1(1), (2559), 97-107.

รังสรรค์ ประเสริฐศรี. (2548). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ : ธรรมสารจำกัด.

เลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร, สำนักงาน. (2561). TCAS ระบบการคัดเลือกบุคคลเข้าศึกษาในสถาบันอุดมศึกษารูปแบบใหม่. กรุงเทพฯ; สภาผู้แทนราษฎร.

สภามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย. (2546). พระราชบัญญัติสถาบันอุดมศึกษาเอกชน พ.ศ. 2546. กรุงเทพฯ.

สมาน อัศวภูมิ. (2551). การบริหารการศึกษาแนวใหม่: แนวคิด ทฤษฎี และการปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 4). อุบลราชธานี : อุบลกิจออฟเซทการพิมพ์.

Barnard, Chester I. (1938). The Function of Executive. Cambridge, Massachusetts : University Press.

Cubillo, J. M., Sanchez, J., and Cervino, J. (2006). International Student’s Decision-Making Process. International Journal of Educational Management 20(2):101-115.

Oppenheim, A. N. (1966), Questionnaire design and attitude measurement. (2nd ed.). New York : Basic Book.

Pfiffner, John M. and Robert V. Presthus. (1960). Public Administration . (4 th ed.). New York : The Ronald Press Company

Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. (1994). Consumer behavior. (5th ed.). Englewood Cliffs, N. J. : Prentice-Hall.

Simon, H. A. (1960). Administrative Behavior. (3rd ed.). New York: The free Press.

Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed). Newyork : Harper and Row Publication.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-04-30

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย