กลยุทธ์การบริหารจัดการหลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม เพื่อพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21 ของผู้เรียน กรณีศึกษาโรงเรียนบ้านควรดง จังหวัดพะเยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพะเยา เขต 2

ผู้แต่ง

  • รัชนาท ยะมงคล -
  • วิชิต เทพประสิทธิ์ สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
  • ประเวศ เวชชะ สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

คำสำคัญ:

กลยุทธ์การบริหารจัดการ, ทักษะในศตวรรษที่ 21 ของผู้เรียน, หลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนากลยุทธ์การบริหารจัดการหลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษาฯเพื่อพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21 ของผู้เรียน โดยใช้การประชุมเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม ผู้ร่วมวิจัย ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา ครูผู้สอน กรรมการบริหารหลักสูตร และหัวหน้าวิชาการ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาสำคัญ และสรุปเนื้อหาบรรยาย ผลการศึกษา พบว่า กลยุทธ์การบริหารจัดการหลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษาฯ ต้องมีการประเมินสภาวการณ์ กำหนดวิสัยทัศน์ พันธกิจ จุดมุ่งหมาย ประเด็นกลยุทธ์ และกำหนดแผนงาน ซึ่งได้กำหนดประเด็นกลยุทธ์ไว้ 3 ด้าน คือ 1. ด้านคุณภาพผู้เรียน 2. ด้านกระบวนการบริหารจัดการหลักสูตร  3. ด้านการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ นำไปสู่การกำหนดแผนงานทั้ง 14 กลยุทธ์ ได้แก่ 1. พัฒนาผู้เรียนให้มีผลสัมฤทธิ์วิชาสังคมศึกษาตามเป้าหมายที่กำหนด 2. ส่งเสริมผู้เรียนให้มีสมรรถนะในศตวรรษที่ 21 3. ปรับปรุงการสื่อสารและส่งเสริมความร่วมมือ  4. พัฒนาการจัดการเรียนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ 5.  พัฒนาการจัดการในการมีส่วนร่วมจัดการศึกษาทุกภาคส่วน  6. พัฒนาสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้  7.  ปรับปรุงหลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษาฯ ให้มีประสิทธิภาพเน้นพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21  8. พัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในอย่างต่อเนื่อง  9. ส่งเสริมครูและบุคลากรให้ได้รับการพัฒนาด้านหลักสูตร 10. ส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีในการจัดการเรียน ตรวจสอบและประเมินอย่างมีประสิทธิภาพ 11. ส่งเสริมครูและบุคลากรให้รับการพัฒนาด้านหลักสูตร 12.พัฒนาคุณภาพครูให้มีความสามารถจัดการเรียนที่สร้างสมรรถนะหลักให้กับผู้เรียน 13.  ปรับปรุงวัฒนธรรมองค์กร และ 14.พัฒนาคุณภาพครูให้จัดการเรียนการสอนเพื่อสร้างสมรรถนะหลักให้กับผู้เรียน

ประวัติผู้แต่ง

รัชนาท ยะมงคล, -

นักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย (2565)

วิชิต เทพประสิทธิ์, สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

อาจารย์ ประจำหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย (อาจารย์ที่ปรึกษาหลัก)

ประเวศ เวชชะ, สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

รองศาสตราจารย์ ประจำหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย (อาจารย์ที่ปรึกษร่วม)

เอกสารอ้างอิง

กฎกระทรวงว่าด้วยการประกันคุณภาพการศึกษา พ.ศ. 2561. (2561). ราชกิจจาณุเบกษา.

เล่มที่ 135 ตอนที่11 ก, น. 3 - 4.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพุทธศักราช 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พุทธศักราช 2545. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงฯ.

. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงฯ.

จิรารัตน์ กระจ่างดี. (2562). การศึกษากลยุทธ์การบริหารงานวิชาการของโรงเรียนขยายโอกาสในอำเภอขุนยวมจังหวัดแม่ฮ่องสอน. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์. (2561). การศึกษาไทย 4.0 ในบริบทการจัดการศึกษา เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ประชุมวายุภักษ์ โรงแรมเซ็นทรา ศูนย์ราชการและคอนเวนชันเซ็น เตอร์แจ้งวัฒนะ.

ประเวศ เวชชะ. (2559). การบริหารหลักสูตร การสอน การวัดและประเมินผลการเรียนรู้. เชียงราย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

. (2562). การบริหารหลักสูตร การสอน การวัดและประเมินผลการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 5). เชียงราย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

.(2563). เอกสารคำสอน การบริหารหลักสูตร การสอน การวัดและประเมินผลการเรียนรู้. เชียงราย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

ปรีดี นุกุลสมปรารถนา. (2563). รู้จักประเภทของกิจกรรมเพื่อสังคม (CSR). สืบค้นเมื่อ

ธันวาคม 2565. เข้าถึงได้จาก https://www.popticles.com/branding/types-of-csr/.

โรงเรียนบ้านควรดง (2563). รายงานการประเมินตนเอง (SAR) , แผนพัฒนาตนเองของโรงเรียนบ้านควรดง. จังหวัดพะเยา. โรงเรียนบ้านควรดง.

สงกรานต์ เรืองประทีป. (2559). การบริหารหลักสูตรสถานศึกษาโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. ปทุมธานี.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 2560. สืบค้นเมื่อ

ธันวาคม 2565. เข้าถึงได้จาก https://drive.google.com/file/d/1F4_wAe-ZF13-WhvnEAupXNiWchvpcQKW/view

สำนักวิชาการและมาตรฐาน สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานฯ.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ. (2553). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตรตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2550. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานฯ.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2561). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 และมาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัดฯ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานฯ.

สุวิธิดา จรุงเกียรติกุล. (2561). แนวโน้มการเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21,

การเรียนรู้ของผู้ใหญ่. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศุภวิชญ์ ไชยมงคล. (2562). การพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารและการจัดการหลักสูตร กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ที่สอดคล้องกับการศึกษาไทย 4.0 ของโรงเรียนผ่านศึกสงเคราะห์ 2. (การศึกษาอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. เชียงราย.

Parsons, W.. (1996). Crisis Management. Career Development International, 1, 26-28.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-12-15

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย