กลยุทธ์การบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนบ้านดู่ (สหราษฎร์พัฒนาคาร) สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 1
คำสำคัญ:
กลยุทธ์, การบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนบทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความต้องการจำเป็นของการบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนบ้านดู่(สหราษฎร์พัฒนาคาร) เพื่อศึกษาปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน และนำเสนอกลยุทธ์การบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ผู้ให้ข้อมูล ผู้บริหาร ครู และตัวแทน ผู้ปกครอง 62 คน ศึกษาปัจจัยสำคัญ ผู้บริหาร ครู 51 คน การกำหนดกลยุทธ์ 10 คน
กลุ่มนโยบาย 2 คน นักวิชาการ 2 คน ผู้ปฏิบัติการ 6 คน เครื่องมือ ได้แก่ แบบสอบถาม แบบบันทึกการระดมสมอง และแบบบันทึกการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูล ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์เนื้อหา และค่าดัชนี
ผลการศึกษา สภาพปัจจุบันอยู่ในระดับมาก สภาพที่พึงประสงค์อยู่ในระดับมากที่สุด ความต้องการจำเป็นสูงสุด คือ ด้านการป้องกันและแก้ไขปัญหา ครูที่ปรึกษาหรือครูแนะแนวบันทึกการแก้ไขปัญหา และติดตามนักเรียนอย่างต่อเนื่อง เพื่อนำผลมาวางแผนปรับปรุงพัฒนา
ปัจจัยสำคัญที่ส่งผล พบว่าปัจจัยที่ส่งเสริม คือ ด้านบุคลากร และด้านการบริหารจัดการ ปัจจัยที่เป็นอุปสรรค คือ ด้านประสิทธิภาพทางการเงิน และด้านวัสดุทรัพยากร
กลยุทธ์การบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ประกอบด้วย 4 กลยุทธ์ คือ กลยุทธ์ที่ 1 การส่งเสริมการดำเนินงานด้านการป้องกันและการแก้ไขปัญหานักเรียนอย่างมีประสิทธิผล มี 1 แผนงาน1โครงการ 6 กิจกรรม กลยุทธ์ที่ 2 การส่งเสริมการคัดกรองนักเรียนให้มีคุณภาพเพื่อการจัดกลุ่มและพัฒนานักเรียนอย่างเหมาะสม มี 1 แผนงาน 1 โครงการ 4 กิจกรรม กลยุทธ์ที่3 การส่งเสริมและพัฒนานักเรียนให้มีคุณภาพ มี 1 แผนงาน 3 โครงการ 5 กิจกรรม กลยุทธ์ที่ 4 การพัฒนาการนิเทศ ติดตาม และประเมินผลการดำเนินงานที่เป็นระบบและต่อเนื่อง มี 1 แผนงาน 1 โครงการ 2 กิจกรรม
เอกสารอ้างอิง
กรรณสพร ผ่องมาศ. (2561). การศึกษาการบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษา สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดตราด จันทบุรี และระยอง. (วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี. จันทบุรี.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2547). คู่มือครูระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตและแก้วิกฤตสังคมเส้นทางสู่มืออาชีพ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชวนพิมพ์.
จันทรานี สงวนนาม. (2545). ทฤษฎีและแนวปฏิบัติในการบริหารสถานศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 3). นนทบุรี: บริษัทไทยร่มเกล้าจำกัด.
แดนไพร สีมาคาม. (2564). กลยุทธ์การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนอย่างมีประสิทธิผลสำหรับโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. สกลนคร.
เทิดศักดิ์ ยะยอง. (2562). การบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนบ้านดอยคำ อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่. (การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. เชียงใหม่.
นพเกล้า ทองธรรมมา. (2563). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 3. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. มหาสารคาม.
นภาพร แสงนิล. (2561). กลยุทธ์การเสริมสร้างคุณลักษณะความเป็นพลโลกให้กับผู้เรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดน่าน.(วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
บัญญัติ ยานะ. (2558). ข้อเสนอเชิงยุทธศาสตร์ในการบริหารจัดการโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 15 (เวียงเก่าแสนภูวิทยาประสาท) ตามมาตรฐานการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (การศึกษาอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. เชียงราย.
บุญทรัพย์ นามเกษม. (2558). การศึกษาปัญหาและแนวทางแก้ปัญหาการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนขาดโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 1-7. สิกขาวารสารศึกษาศาสตร์.นครราชสีมา
บุญยิ่ง พรมจารีย์. (2560). การบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร.วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฎธนบุรี.
ประทีป ทับโทน. (2563). กลยุทธ์การบริหารสถานศึกษาด้วยความรับผิดชอบต่อสังคมของโรงเรียนสังกเทศบาล. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ปทุมธานี.
ประภาวรินทร์ วิเชียรสรรค์. (2565). แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนของกลุ่มโรงเรียนเจดีย์หลวง - ท่าก๊อ อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย. (การศึกษาอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. เชียงราย.
ปริทรรศน์ พันธุบรรยงก์. (2545). TQM ภาคปฏิบัติ: เทคนิคการแก้ปัญหาแบบ “สึยาม่า”. กรุงเทพมหานคร: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย- ญี่ปุ่น).
โรงเรียนบ้านดู่ (สหราษฎร์พัฒนาคาร). (2564). โครงสร้างการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนบ้านดู่ (สหราษฎร์พัฒนาคาร). เชียงราย: โรงเรียนฯ.
ฤทธิ์ธิชัย ภู่สำอางค์. (2563). แนวทางพัฒนาการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของ โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 3 จังหวัดพระนครศรีอยุธยา.(วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
วิรากานต์ บุตรพรม. (2560). แนวทางการพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 24. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคามหาสารคาม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). เอกสารการนิเทศการใช้แหล่งเรียนรู้ในโรงเรียนและชุมชน. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จํากัด.
Deming, W.E. (1986). Out of Crisis. Boston: The Massachusetts Institute of Technology Center for Advance Engineering Study.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารครุศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
