แนวทางการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการพัฒนา บทเรียนร่วมกันของครูโรงเรียนบ้านสวนดอกท่าขันทองสามัคคี
คำสำคัญ:
การพัฒนาสมรรถนะ, การจัดการเรียนรู้, กระบวนการพัฒนาบทเรียนร่วมกันบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินและศึกษาแนวทางการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการพัฒนาบทเรียนร่วมกันของครูโรงเรียนบ้านสวนดอกท่าขันทองสามัคคี แหล่งข้อมูลได้แก่ ผู้บริหาร คณะกรรมการสถานศึกษาผู้ปกครองและคณะครูโรงเรียนบ้านสวนดอกท่าขันทองสามัคคี จำนวน 21 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วย แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ประกอบไปด้วย
การวิเคราะห์ค่า Priority Need Index : PNI วิเคราะห์ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและเนื้อหาสำคัญ นำเสนอในรูปแบบตารางและความเรียง ซึ่งสามารถสรุปผลการศึกษา อภิปรายผลและข้อเสนอแนะ ผลการวิจัย พบว่า
1. ความต้องการจำเป็นในทางการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการพัฒนาบทเรียนร่วมกันของครูโรงเรียนบ้านสวนดอกท่าขันทองสามัคคี โดยภาพรวม ดัชนีความต้องการจำเป็นสูงสุด คือ ด้านการดำเนินการ (PNI = 0.22)
2. แนวทางการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการพัฒนาบทเรียนร่วมกันของครูโรงเรียนบ้านสวนดอกท่าขันทองสามัคคี นำเสนอ 4 ด้าน ได้แก่ 1.ขั้นวางแผนการสอนร่วมกัน (LS1) ร่วมกันอภิปรายสภาพปัญหาที่พบในชั้นเรียนปัจจุบันพร้อมแนวทางแก้ปัญหา2.ขั้นจัดทำแผนการจัดการเรียนรู้ (LS2) ร่วมกันออกแบบวิธีการสอน กิจกรรม
การเรียนรู้ การประเมินผลการเรียน 3.ขั้นสังเกตการสอน (LS3) บันทึกในแบบบันทึก การสังเกตและบันทึกวีดิโอเพื่อเป็นข้อมูลในการศึกษา 4.ขั้นสะท้อนบทเรียน (LS4) วิเคราะห์และประเมินแผนการจัดการเรียนรู้เพื่อร่วมกันหาแนวทางการแก้ปัญหาและพัฒนาบทเรียน
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. 2546. พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ.(2558). นโยบายรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ(พลเอก ดาว์พงษ์รัตนสุวรรณ). กรุงเทพฯ: สำนักปลัดกระทรวง กระทรวงศึกษาธิการ.
กุลิสรา จิตรชญาวณิช. 2562. การจัดการเรียนรู้. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชาริณี ตรีวรัญญู. (2557, มีนาคม –มิถุนายน). การพัฒนาบทเรียน(Lesson Study) ทางเลือกใหม่เพื่อพัฒนาการเรียนการสอน. วารสารครุศาสตร์ 37(3) : 130-149
ชาริณี ตรีวรัญญู. (2558). การพัฒนาบทเรียนร่วมกัน.ในบังอร เสรีรัตน์ ชาริณี ตรีวรัญญู และเรวณี ชัยเชาวรัตน์ (บรรณาธิการ),9 วิถีสร้างครูสู่ศิษย์ เอกสารประมวลแนวคิดและแนวทางพัฒนาวิชาชีพครู. กรุงเทพฯ: โครงการพัฒนาระบบกลไกและแนวทางการหนุนเสริมชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อพัฒนาผู้เรียน สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และพัฒนาคุณภาพเยาวชน.
ชนกานต์ สุวรรณทรัพย์. (2555). การเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.
นฤมล อินทร์ประสิทธิ์. (2552). การศึกษาชั้นเรียน (Lesson Study): นวัตกรรมเพื่อพัฒนาครูและนักเรียน. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอนบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2559). เทคนิคการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: ส านักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิณสุดา สิริธรังศรี. (2557). ครูในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
เยาวดี รางชัยกุล วิบูลย์ศรี. (2556). การประเมินโครงการ: แนวคิดและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์.
ลัดดา ศิลาน้อย, และอังคณา ตุงคะสมิต. (2553). เอกสารประกอบการอบรมเรื่องการพัฒนาการเรียนการสอนด้วยโครงงาน. ขอนแก่น: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ลัดดา ศิลาน้อยและคณะ. (2554). รูปแบบการบริหารจัดการเพื่อพัฒนาวิชาชีพครูในภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน, วารสารมหาวิทยาลัยขอนแก่น, 16(3) : 281-291.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
ศุภวรรณ สัจจพิบูล. (2560). การพัฒนารูปแบบการนิเทศการฝึกประบการณ์วิชาชีพครูเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของนิสิตครู. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สถาพร พฤฑฒิกุล. (2558). การบริหารการศึกษากับการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 28(2)
สุจิตรา ธนานันท์. (2554). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ Human Resources Development. พิมพ์ครั้งที่ 6.กรุงเทพฯ: ทีพีเอ็น เพรส.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. 2553 . พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไข. เพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2553.กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการนิเทศเพื่อพัฒนาคุณภาพการจัดการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิก
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2557). รายงานการวิจัยแนวทางการพัฒนาการศึกษาไทยกับการเตรียมความพร้อมศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และพัฒนาคุณภาพเยาวชน. (2557). การยกระดับคุณภาพครูไทยในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และพัฒนาคุณภาพเยาวชน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579.กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
อภินันท์ สิริรัตนจิตต์. (2560). การจัดการเรียนเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
Chalofsky, N. (1992). A unifying definition for the human resource development professional. Human resource development. Quaterly 3,2.
Ellen Ernst Kossek & Richard N. Block. (2002). Managing human resources in the 21'st century: From core concepts to strategic choice. South-Western College Publishing.
Heneman, H.G., Schwab, D.P., Fossum, J.A., & Dyer, L.D. (1983). Personnel human resource management. Illinois: Irwin.
Hammond and Baratz Snowden. (2548). A Good Teacher in Every Classroom. New York: The National Education.
Stacy Zeiger. (2558). English Education. Miami State: Miami University.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารครุศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
