Development of Remedial Teaching Model Based on Polya’s Concept for the Subject 23101 Basic Science.of MatayomSuksa 3 Thachana School Surat Thani
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were 1) to developa model for the subject 23101 basic Science MatayomSuksa 3using the criteria E1 / E2 Tech to a 80/80 cost-effectiveness (E.I.) and the coefficient of variation (C.V.); 2) to compare the achievement of students before, during and after the trial of the control group and the experimental group ; 3) to compare achievement between the control group and the experimental group; and 4) study the satisfaction of the students toward the model based on the Polya’s concept. The samples of this research were divided into two groups: a control group of 32 people and the experimental group of 31 students usingpurposive sampling. The study was carried out in 3 steps: Step 1 to develop a model, Step 2 to compare student achievement of control groups and experimental groups before and after using a model and remedial class, step 3 to compare student achievement of control groups and experimental groups after using a model and remedial class, and Step 4to study the satisfaction of students toward the model based on Polya’s concept. Data were analyzed by determining the effectiveness of training using 80/80 the effectiveness (E.I.) and the coefficient of variation (C.V), andusing mean (), standard deviation (S.D.), and t-test (t-test Independent for samples).
The results showed that the appropriateness of a developed model in 23101 Basic Science MatayomSuksa 3 based on Polya’s conceptwas at a high level. The model based on Poly concept included9 volumes namely: Vol 1 Problems of distance and displacement with 2 modules, Vol 2 Problem the net force problems with 1 module,Vol 3 Problems of speed and velocity with 2 modules, Vol 4 Training problems of friction with 1 modules, Vol 5 Problems in buoyancy with 1 module, Vol 6 Problems of the momentwith 1 module, Vol7 Problem and Training with 1 module, Vol 8 The initial power problems with 6 modules, and Vol 9 Problem in reading the resistor value with 1 module.The modelmet the efficiency criteria at the high level (80.39 /80.93) with effective coefficient at 0.859 and distributionat 11.36.
The study also illustrated that a comparison of students’ achievement pretest of the experimental group (=12.71) and control group (=11.59) differed significantly at .01 level. The average score of students’ achievement after remedial classes was higher (=18.94) than the previous (=11.59) at .01 level. The average score of students before andafter using a model and remedial classes was significantly higher (=22.97) than the previous(=12.71) at .01 level. The average score of students after using a model and remedial classes was significantly higher (=22.97) than the previous (=18.94) at .01 level. Students’ satisfaction towards the model was at a high level (=4.02).
Article Details
References
เกริก ท่วมกลางและดร.จินตนา ท่วมกลาง. (2555).การพัฒนาสื่อ/นวัตกรรมทางการศึกษาเพื่อเลื่อนวิทยฐานะ. กรุงเทพมหานคร : เยลโลการพิมพ์(1988)จำกัด.
กัญญารัตน สรองสิงห. (2549). การพัฒนาชุดฝกทักษะวิชาคณิตศาสตรสําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปที่ 4. วิทยานิพนธกศ.ม.ปริญญามหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ขันทนา จันทร์ศรี. (2541). การสอนซ่อมเสริมวิชาคณิตศาสตร์ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้ชุดการเรียน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิตบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ไพรัช ศีลาเจริญ. (2550). การเปรียบเทียบผลการจัดการเรียนรู เรื่องโจทยปัญหากลุ่มสาระการเรียนรู คณิตศาสตร ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปที่ 4 ที่เรียนโดยใชวิธีสอนตามขั้นตอนการสอนของโพลยากับวิธีสอนตามคูมือการจักการเรียนรู. วิทยานิพนธ ค.ม. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ(องค์การมหาชน). (2553). รายงานผลการทดสอบระดับชาติขั้นพื้นฐาน(O-NET)ช่วงชั้นที่ 3 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. กรุงเทพมหานคร: เอกสารอัดสำเนา.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ(องค์การมหาชน). (2554). รายงานผลการทดสอบระดับชาติ ขั้นพื้นฐาน(O-NET)ช่วงชั้นที่ 3 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. กรุงเทพมหานคร: เอกสารอัดสำเนา.
สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี. (2546 ก). การจัดสาระการเรียนรูกลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร ชวงชั้นที่ 3-4 หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร:กราฟฟค.
สุพัตรา แสงเอี่ยม. (2555). การพัฒนาแบบฝกทักษะการแกโจทยปญหาคณิตศาสตรตามแนวคิดของโพลยาและเทคนิคการวาดรูป บารโ มเดล โมเดลเรื่องการบวก ลบ คูณ และหารกลุมสาระการเรียนรูคณิตศาสตร สําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปที่ 4.วิทยานิพนธ์ กศ.ม. บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยนเรศวร.
อุษณีย เสือจันทร. (2553). การพัฒนาแบบฝกทักษะแกปญหาทางคณิตศาสตรเรื่องวิธีเรียงสับเปลี่ยนและวิธีจัดหมูกลุ่มสาระการเรียนรูคณิตศาสตรสําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปที่ 5. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
Leblance, John F. (1997). You Can Teach Problem Solving. Arithmetic Teacher. 25(2) : 16-20.
Otto, W, R.A.McMenemy and R.J. Smith.(1963). Corrective and Remedial Teaching.Boston :Hanghton Mifflin.
Polya George. (1957). How to Solve It; a New aspect of Mathematic Method. New York : Double Day.