รูปแบบการจัดการทวิศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ใน ศตวรรษที่ 21 ที่เน้นสมรรถนะทางสาขาวิชาชีพของผู้เรียนศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยอำเภอ ในเขตภาคใต้ของประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ คณะกรรมการสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย ใน 3 จังหวัดนำร่อง ได้แก่ จังหวัดระนอง จังหวัดสุราษฎร์ธานี และจังหวัดสงขลา รวมทั้งหมด 408 คน โดยมีเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับการจัดการทวิศึกษาที่ส่งผลต่อการพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ที่เน้นสมรรถนะทางสาขาวิชาชีพของผู้เรียนศูนย์การศึกษานอกระบบ และการศึกษาตามอัธยาศัยอำเภอ ในเขตภาคใต้ของประเทศไทย แบบสัมภาษณ์เชิงลึก และแบบประเมินรูปแบบ สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ และมีการใช้การวิเคราะห์เนื้อหาด้วย ผลการวิจัยพบว่า การจัดการทวิศึกษาด้านการกำหนดสมรรถนะ X1 และด้านการพัฒนาหลักสูตร X2 สามารถร่วมกันทำนายการพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ที่เน้นสมรรถนะทางสาขาวิชาชีพของผู้เรียนศูนย์การศึกษานอกระบบ และการศึกษาตามอัธยาศัยอำเภอในเขตภาคใต้ของประเทศไทย ได้ร้อยละ 80.5 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ดังสมการ = 2.747 + .791X1 +.469X2 นอกจากนั้น ยังสามารถกำหนดรูปแบบการจัดการทวิศึกษา ที่เป็นชุดของเนื้อหา วัตถุประสงค์ กระบวนการ วิธีการ และการประเมินผล ในการจัดการศึกษาเรียนร่วมหลักสูตรอาชีวศึกษาและมัธยมศึกษาตอนปลาย (ทวิศึกษา) ของกระทรวงศึกษาธิการ เพื่อพัฒนาผู้เรียนศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยอำเภอ ในเขตภาคใต้ของประเทศไทย ให้มีขีดความสามารถของการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ในระดับฝีมือที่สามารถปฏิบัติงานอาชีพได้จริง อันเป็นคุณลักษณะของผู้สำเร็จการศึกษาที่ตลาดแรงงานในศตวรรษที่ 21 ต้องการ ที่มีความถูกต้อง ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2558). แนวทางการจัดการศึกษาเรียนร่วมกับอาชีวศึกษาและมัธยมศึกษาตอนปลาย (ทวิศึกษา). กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). กรอบทิศทางแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2574. สำนักงาน เลขาธิการสภาการศึกษา.
พรทิพย์ ศิริภัทราชัย. (2556). STEM Education กับการพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21.วารสารนักบริหาร, 33(2). 49-56
พัทยา จันโทกุล. (2555). รูปแบบการบริหารหลักสูตรฐานสมรรถนะที่ตอบสนองกำลังคนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงประเภทวิชาศิลปกรรมของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. [ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.
พูนภัทรา พูลผล. (2554). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อเตรียมผู้เรียนสู่ความเป็นพลเมืองโลก. โรงเรียนเพลินพัฒนา.
รัตนา จันทร์รวม. (2560). นวัตกรรมการบริหารโรงเรียนระบบทวิศึกษาตามแนวคิดหลักสูตรการศึกษาเชื่อมโยงสู่อาชีพ. [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. ฝ่ายโรงพิมพ์ บริษัท ตถาตา พับลิเคชั่น จำกัด.
สมชัย วงษ์นายะ และทวนทอง เชาวกีรติพงศ์. (2558). กลยุทธ์การขับเคลื่อนการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สองในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชรและตาก. วารสารสักทอง, 21(3). 107-123
Donnelly, J. F., and Jenkins, E. W. (2001). Science education: policy, professionalism and change. Sage Publication.
Trilling, B. and Fadel, C. (2009). 21st Century Skills: Learning for Life in Our Times. John Wiley & Sons.
