Factors Predicting Self Directed Learning in Anatomy Subject of Nursing Students’ Eastern Asia University

Main Article Content

Suphamon Chansakul
Pol.Lt.Col Angtana Julsukon
Thittaya Sitthisopasakul

Abstract

 


            The purposes of this research were: 1) to study the relationship between achievement motive, teaching quality and self-directed learning in the subject anatomy of nursing students at Eastern Asia University, 2) to predict self-directed learning in the subject anatomy of nursing students at Eastern Asia University from variables including achievement motive and teaching quality. The samples were selected using purposive sampling. There were 152 participants who had previously enrolled, studied and received an anatomy grade in the Bachelor of Nursing (Revised year 2016) at Eastern Asia University and voluntarily participated in this research. The research instruments were five-level rating scale questionnaires consisting of achievement motive questionnaire, teaching quality questionnaire and self-directed learning questionnaire developed by the researcher. The quality of research instruments had content validity, with whole items consisting of IOC greater than 0.6 and the coefficient alpha were 0.950, 0.981 and 0.942 respectively. The statistical analysis included descriptive statistics, Pearson's correlation and multiple regression analysis. The research findings were as follows:


            Achievement motive and teaching quality was significantly positively correlated with self-directed learning on the anatomy subject. Self-directed learning on the anatomy subject was significantly predicted by achievement motive and teaching quality. The coefficient estimates with unbiased prediction was 72.4% as in the following prediction equation:


 



= .734 Ach.mo. ** + .153 Teach*



Article Details

Section
Research Article

References

กมลทิพย์ ขลังธรรมเนียม, วนิดา ดุรงค์ฤทธิชัย และ หทัยชนก บัวเจริญ, (2560). ประสิทธิผลของการจัดการเรียนการสอนแบบนำตนเอง เพื่อสร้างการเรียนรู้รอบด้านรายวิชาปฏิบัติการพยาบาล อนามัยชุมชน : กรณีคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. วารสาร มฉก.วิชาการ, 20(40), 41-52.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2555). การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล.
คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย


กาญจนา เลิศถาวรธรรม, กรรณิการ์ กิจนพเกียรติ และ อรพิน สว่างวัฒนเศรษฐ์. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาพยาบาลศาสตร์บัณฑิต วิทยาลัยบรมราชชนนี ราชบุรี. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 7(4), 13-24.
ชุติพร จริตงาม และ จิราจันทร์ คณฑา. (2553). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาพยาบาลระหว่างกลุ่มที่ เรียนแบบบรรยาย เรียนบนเว็บและเรียนแบบบรรยายร่วมกับเรียนบนเว็บ. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 4(2), 29-35.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2555). วิธีการที่ถูกต้องและทันสมัยในการกำหนดขนาดตัวอย่าง [เอกสารไม่ได้ตีพิมพ์]. สำนักงานวิจัยแห่งชาติ.
บังอร ฉางทรัพย์, สุภาภรณ์ วรรณภิญโญชีพ, ภาสินี สงวนสิทธิ์ และ อมรรัตน์ โตทองหล่อ. (2560). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชากายวิภาคศาสตร์และปัจจัยที่เกี่ยวข้องระหว่างนักศึกษาที่เรียนโดยวิธีการประยุกต์ใช้เทคนิคเอไอซีและวิธีเรียนแบบปกติ. วารสาร มฉก. วิชาการ, 20(40), 29-39.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). สุรีวิทยาสาส์น.
พงษ์ศักดิ์ ซิมมอนด์ส. (2560). การทดสอบขอตกลงเบื้องตนของการวิเคราะหการถดถอยเชิงเสนตรง Linear Regression Analysis Primary Agreement’s Test. วารสารวิจัยและพัฒนาหลักสูตร, 7(2), 20-37.
พิสิฐ แสงอนันตการ, มัลลิกา กลิ่นมิ่ง, เขมิสา ศรีเสน และ รัชนี ชนะสงค์. (2558). ผลของการจัดการเรียนรู้โดยการดัดแปลงวิธีใช้เพื่อนช่วยสอน (Peer Tutoring) ต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตหลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาพยาธิวิทยาชั้นปีที่ 2. นเรศวรวิจัย ครั้งที่ 12: วิจัยและนวัตกรรมกับการพัฒนาประเทศ.nu.ac.th/nrc12/downloadPro.php?pID=329&file=329.pdf
มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย. (2559). หลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต ฉบับปรับปรุง พ.ศ. ๒๕๕๙.https://www.eau. ac.th.
มหาวิทยาลัยศรีปทุม.(2561).ตัวบ่งชี้คุณภาพการสอนของอาจารย์. https://www.spu. ac.th.
มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.(2561).ตัวบ่งชี้คุณภาพการสอนของอาจารย์. https://www.eau.ac.th.
วัลภา ศรีบุญพิมพ์สวย. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเรียนรู้ด้วยการนำตนเอง ของนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุดรธานี. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 7(4), 78-91.
วิภาดา คุณาวิกติกุล.(2558). การเรียนการสอนสาขาพยาบาลศาสตร์ ในยุคศตวรรษที่ 21. พยาบาลสาร, 42(2), 152-156.
วีรพันธุ์ ศิริฤทธิ์, ไพทูรย์ ยศกาศ และ กัณฑรัตน์ เหล็กแก้ว.(2560).การทำนายผลสัมฤทธิ์ในการเรียนวิชากายวิภาคศาสตร์ของนักศึกษาปริญญาตรีวิทยาลัยเชียงราย ด้วยการวิเคราะห์การจำแนกและโครงข่ายประสาทเทียม. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(2), 938-949.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2556). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม(พิมพ์ครั้งที่ 7). โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิวะพร ภู่พันธ์. (2548). ปัจจัยที่เป็นสาเหตุและผลของความพร้อมในการเรียนรู้แบบนำตนเองของนักเรียนชั้นมัธยม. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย].
อัญชลี ชุ่มบัวทอง, เมตตา โพธิ์กลิ่น, รังสิมา ใช้เทียมวงศ์, จันเพ็ญ บางสำรวจ และ บังอร ฉางทรัพย์. (2556). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชากายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยา 1 ของนักศึกษาเภสัชศาสตร์ชั้นปีที่ 1 ระหว่างการสอนปกติและการสอนปกติร่วมกับการทำสรุปย่อและแผนที่ความคิด. วารสาร มฉก. วิชาการ, 17(33), 67-82.
ฤทัยรัตน์ ชิดมงคล และ เปรมฤดี บริบาล. (2555). ปัจจัยที่มีผลต่อแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ของนักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุดรธานี. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 22(1), 98-108.
Ayyildiz, Y & Tarhan, L. (2015). Development of the self-directed learning skills scale. International Journal of Lifelong Education, 34(6), 663-679.
Guglielmino, L.M. (1997). Reliability and validity of the Self-Directed Learning Readiness Scale and the Learning Preference Assessment. Public Managers Center, College of Education, University of Oklahoma.
Hinkle, D.E. (1998). Applied Statistics for the Behavioral Sciences. Houghton Mifflin.
Moore, L.L. , Grabsch, D. K., Rotter C. (2010). Using Achievement Motivation Theory to Explain Student Participation in a Residential Leadership Learning Community. Journal of Leadership Education, 9(2), 22-34.