การศึกษานโยบายการใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้ของนักเรียน ในสถานศึกษาจังหวัดภาคใต้ตอนบน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการนำนโยบายการใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้ของนักเรียนในสถานศึกษา เปรียบเทียบผลการเรียนรู้การอ่านออก เขียนได้ คิดเลขเป็นของนักเรียน ก่อนและหลังการนำนโยบายการใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้และเสนอแนวทางการนำนโยบายการใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้ของนักเรียนสู่การปฏิบัติ ในสถานศึกษาจังหวัดภาคใต้ตอนบน มีวิธีดำเนินการวิจัย 3 ขั้นตอน ดังนี้ 1) ศึกษาการนำนโยบายการใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้ของนักเรียนในสถานศึกษา 7 จังหวัดภาคใต้ตอนบน จังหวัดละ 1 สถานศึกษา เป็นการเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบบันทึก การสังเกตสภาพทั่วไป แบบวิเคราะห์เอกสาร และแบบสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ตีความ สังเคราะห์ และตรวจสอบข้อมูลแบบสามเส้า 2) เปรียบเทียบผลการเรียนรู้การอ่านออก เขียนได้ คิดเลขเป็น ของนักเรียน โดยการเปรียบเทียบผลการประเมินจุดเน้นการอ่านออก เขียนได้ คิดเลขเป็น และ 3) เสนอแนวทางการนำนโยบายการใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้ของนักเรียนในสถานศึกษาจังหวัดภาคใต้ตอนบน พร้อมตรวจสอบและประเมินโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 7 ท่าน
ผลการวิจัยพบว่า สถานศึกษาทุกแห่งมีการนำนโยบายการใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้ ของนักเรียน เป็นไปในทิศทางเดียวกัน ดังนี้ ด้านความชัดเจนของนโยบาย สถานศึกษามีความเข้าใจวัตถุประสงค์และเป้าหมายของนโยบาย แต่ไม่ชัดเจนในเรื่องวิธีการหรือแนวทางที่จะนำไปปฏิบัติให้เกิดความสำเร็จตามวัตถุประสงค์ ด้านการสื่อสารนโยบาย ผู้บริหารได้มีการประชุม ชี้แจงทำความเข้าใจนโยบายแก่ครูและบุคลากรที่เกี่ยวข้อง การกำหนดภารกิจและการมอบหมายงาน ส่วนใหญ่มอบหมายให้เป็นหน้าที่ของครูประจำชั้น ครูผู้สอนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 และครูคอมพิวเตอร์เป็นผู้รับผิดชอบ สำหรับการนิเทศ กำกับ ติดตามการดำเนินงานตามนโยบายนั้น มีการนิเทศภายในโดยผู้บริหารสถานศึกษา หัวหน้างานวิชาการ นิเทศภายนอกโดยศึกษานิเทศก์ประจำเขตพื้นที่การศึกษา ประเด็นที่มีสภาพ การปฏิบัติที่แตกต่างกัน คือ สมรรถนะองค์การ ศักยภาพและความพร้อมของแต่ละสถานศึกษา โดยเฉพาะในเรื่องทักษะความสามารถในการใช้แท็บเล็ตและการใช้เทคโนโลยีของครูผู้สอน งบประมาณ สถานที่ วัสดุอุปกรณ์ ทรัพยากรที่ใช้ในการดำเนินการและเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้อง ส่วนการเปรียบเทียบผลการเรียนรู้ การอ่านออก เขียนได้ คิดเลขเป็นของนักเรียน ก่อนและหลังการนำนโยบายการใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้ของนักเรียนสู่การปฏิบัติในสถานศึกษา ปรากฏว่า ผลการประเมินการอ่านออก เขียนได้ คิดเลขเป็น ของนักเรียนในปีการศึกษา 2556 ของทุกสถานศึกษาเป็นไปในแนวทางเดียวกัน คือ ไม่ได้สูงกว่าของนักเรียนในปีการศึกษา 2555 จึงไม่สามารถสรุปได้ว่า การใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้ของนักเรียนส่งผลให้นักเรียนอ่านออก เขียนได้ คิดเลขเป็น ได้ดีกว่าการไม่ได้ใช้แท็บเล็ตในการเรียนรู้ แต่การใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้ มีผลในเรื่องการที่ครูและนักเรียนมีโอกาสเข้าถึงเทคโนโลยี ได้ใช้เทคโนโลยีในการเรียนรู้ สำหรับการวิจัยครั้งนี้ ได้นำเสนอแนวทางการนำนโยบายการใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้ของนักเรียนสู่การปฏิบัติในสถานศึกษาซึ่งประกอบด้วย แนวทางการสร้างความชัดเจนของนโยบาย การสื่อสารนโยบาย การกำหนดภารกิจและการมอบหมายงาน การพัฒนาสมรรถนะองค์การ และการกำกับติดตามการดำเนินงานตามนโยบายอีกทั้งได้กำหนดแนวทางการปฏิบัติให้ผู้บริหารสถานศึกษา ครูผู้สอน และผู้ปกครองนักเรียน พร้อมทั้งเงื่อนไขความสำเร็จในการนำนโยบายการใช้แท็บเล็ตเพื่อการเรียนรู้ไปสู่การปฏิบัติได้อย่างแท้จริง
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ดิลกะ ลัทธพิพัฒน์. (2555). การศึกษาประเมินผลกระทบโครงการหนึ่งคอมพิวเตอร์แท็บเล็ตต่อหนึ่งนักเรียน. กรุงเทพฯ : สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.
ธีระภัทร ประสมสุขและคณะ. (2555). รูปแบบการใช้แท็บเล็ตพีซีเพื่อยกระดับคุณภาพนักเรียน ในโรงเรียนขนาดเล็ก. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
แผนการบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ. 2555 - 2558. (2554). กรุงเทพฯ : คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.
พูลย์ชัย ยาวิราช. (2550). การพัฒนารูปแบบการนำนโยบายไปสู่การปฏิบัติสำหรับสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. (2555). รายงานผลการศึกษาฉบับสมบูรณ์ โครงการนำร่องการประยุกต์และบูรณาการคอมพิวเตอร์แท็บเล็ตเพื่อการเรียนการสอน ในระดับชั้นประถมศึกษาตามแนวนโยบายของรัฐบาล ระยะที่ 1. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วรเดช จันทรศร. (2548). ทฤษฎีการนำนโยบายสาธารณะไปปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : สหายบล็อก.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : ตถาตา.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2553). นโยบายสาธารณะ: แนวความคิด การวิเคราะห์ และกระบวนการ (พิมพ์ครั้งที่ 21). กรุงเทพฯ : คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2555). แผนปฏิบัติราชการสี่ปี (พ.ศ. 2555 -2558). (Online) สืบค้นได้จาก : www.obec.go.th/node/13751 [2556, มิถุนายน 26].
สำนักติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2556). สรุปรายงานผลและความคิดเห็นการใช้คอมพิวเตอร์พกพา (แท็บเล็ต) ตามโครงการ One Tablet per Child : OTPC ปีการศึกษา 2555. กรุงเทพฯ : ผู้แต่ง.
สำนักเทคโนโลยีเพื่อการเรียนการสอน สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2555). คู่มืออบรมปฏิบัติการบูรณาการใช้คอมพิวเตอร์พกพา(Tablet) เพื่อยกระดับการเรียน การสอน. กรุงเทพฯ : สำนักเทคโนโลยีเพื่อการเรียนการสอน.
สุริยา หมาดทิ้ง. (2557). สมรรถนะสำคัญด้าน ICT ของผู้บริหารโรงเรียนในศตวรรษที่ 21.วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 25(2), 1 - 11.
Becta ICT Research. (2005). Research report: Tablet PCs in schools: Case study report. (Online) Retrieved from : http:www.oro.open.ac.uk [2013, October 13].
Bienkowski ,et al. (2005). Singapore Tablet PC Program Study : Executive Summary. (Online) Retrieved from : http : ww.ctl.sri.com/ publications/downloads/TabletPC.pdf [2013, May 28].
Mantgem, M.V. (2008). Tablet PC in K-12 Education. (Online) Retrieved from : http: www.iste.org.pdf. [2013, February 18].