ข้อเสนอเชิงนโยบายการอนุรักษ์และส่งเสริมประเพณีลงเล โดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นพื้นที่พหุวัฒธรรม อำเภอไม้แก่น จังหวัดปัตตานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความคิดเห็นของประชาชนต่อบทบาทการอนุรักษ์และส่งเสริมประเพณีลงเล โดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นและเพื่อวิเคราะห์จุดยืนทางยุทธศาสตร์ที่สอดคล้องกับการพัฒนาข้อเสนอเชิงนโยบายการอนุรักษ์และส่งเสริมประเพณีลงเล แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่พหุวัฒนธรรม ซึ่งใช้รูปแบบการวิจัยแบบผสานวิธี โดยคัดเลือกผู้ให้ข้อมูลจาก 2 กลุ่มตัวอย่าง คือ 1) ประชาชน จำนวน 538 คน ซึ่งได้มาด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย โดยใช้แบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน กลุ่ม 2) ตัวแทนผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ผู้นำชุมชนและปราชญ์ชาวบ้าน จากการคัดเลือกแบบเจาะจง จำนวน 9 คน โดยดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่มและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการตีความสร้างข้อสรุป
ผลการวิจัย พบว่า ความคิดเห็นของประชาชนต่อบทบาทการอนุรักษ์และส่งเสริมประเพณีลงเล โดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อยู่ในระดับมาก ( =3.57, S.D.=0.93) จุดยืนทางยุทธศาสตร์ 4 ประการ ประกอบด้วย 1) สร้างกลไกการมีส่วนร่วมอนุรักษ์ประเพณีลงเล อันเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมเฉพาะถิ่นที่ปรากฏในพื้นที่พหุลักษณ์ 2) กระจายความรับผิดชอบตามบทบาทหน้าที่ของภาคส่วนต่างๆ ในการอนุรักษ์และส่งเสริมประเพณีลงเล อย่างสมดุล 3) สร้างสังคมสมานฉันท์และสันติสุขด้วยการพัฒนาเครือข่ายการอนุรักษ์และส่งเสริมประเพณีลงเล 4) กำหนดแนวทางดำเนินการอนุรักษ์และส่งเสริมประเพณีลงเลด้วยหลักธรรมมาภิบาลได้ตามมาตรฐานสากล จะเชื่อมร้อยกับข้อเสนอเชิงนโยบายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นว่าด้วย “การอนุรักษ์ประเพณีลงเล ด้วยกลไกความร่วมมือของชุมชนไม้แก่น ผ่านกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์เฉพาะถิ่นที่สอดคล้องกับความเป็นพหุสังคมจังหวัดชายแดนภาคใต้ เพื่อเป็นฐานการพัฒนามรดกทางวัฒนธรรมของชาติให้ยั่งยืน” ในพื้นที่พหุวัฒนธรรม อำเภอไม้แก่น จังหวัดปัตตานี
Article Details
เอกสารอ้างอิง
โกวิทย์ พวงงาม. (2549). องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทย ปรับวิธีคิดเพิ่มความสามารถและพลังสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: เอกสารเผยแพร่ศูนย์ศึกษาการพัฒนาประชาธิปไตย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
คณึงภรณ์ วงเวียนและคณะ. (2555). การพัฒนายุทธศาสตร์การท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืนที่เกาะเสม็ด จังหวัดระยอง. วารสารการบริการและการท่องเที่ยว, 7 (2), 86-103.
ชานนท์ วิทสุทธิชานนท์. (2558). การมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์ภูมิปัญญาชาวบ้านใน ตำบลคลองแดน อำเภอระโนด จังหวัดสงขลา. สารนิพนธ์ปริญญารัฐ ประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
ณัฏฐินี ปิยะศิริพนธ์. (2561). ชุมชนพหุวัฒนธรรมท่ามกลางวาทกรรมชาตินิยมในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทย. รัฏฐาภิรักษ์, 60(2), 58-72.
ณัฐปภัสร์ วรธันย์ผาสุขและชนิตา รักษ์พลเมือง. (2557). การนำเสนอกระบวนการเสริม พลังชุมชนในการเสริมสร้างสันติสุขและความสมานฉันท์สำหรับองค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่น. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 9(2), 282-294.
พระราชบัญญัติกําหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอํานาจให้แก่องค์กรปกครองส่วน ท้องถิ่น พ.ศ.2542 (17 พฤศจิกายน 2542). ราชกิจจานุเบกษาฉบับ กฤษฎีกา. เล่ม 116 ตอนที่ 114 ก, 48-66.
พัทธนันท์ โอษฐ์เจษฎา. (2557). ประเพณีลงเล. วัฒนธรรม, 53(1), 50-55.
พิรุฬห์ ศิริทองคำและคณะ. (2561). รูปแบบการพัฒนานโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพ ระดับท้องถิ่นในพื้นที่ภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์ วิชาการ, 53(1), 215-231.
เรวัต สิงห์เรือง. (2553). การพัฒนารูปแบบการจัดการทุนทางสังคมในท้องถิ่นสู่ คุณภาพ. กรุงเทพฯ: ที.พี.พริ้น.
วันจรัตน์ เดชวิลัย และทวนธง ครุฑจ้อน. (2556). บทบาทองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในการส่งเสริมสืบทอดอัตลักษณ์ชาวไทยเชื้อสายจีนฮกเกี้ยน จังหวัดภูเก็ต. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม.
สถาบันวัฒนธรรมศึกษา.(2558). คู่มือการจัดทำข้อเสนอโครงการในการรวบรวมและ จัดเก็บข้อมูลมรดก ภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม ประจำปีพุทธศักราช 2558. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมวัฒนธรรม.
สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย. (2561). โครงสร้างข้อมูลทำเนียบท้องที่ (ออนไลน์). สืบค้นได้จาก http://stat.bora.dopa.go. th/stat/statMenu/newStat/ccaa.php.[ 20 กุมภาพันธ์ 2561]
สำนักเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2547). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๔๐. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
อัศว์ศิริ ลาปีอีและคณะ .(2559). การเก็บรวบรวมและสังเคราะห์ข้อมูลปฏิบัติการทาง สังคมของการเสริมสร้างและฟื้นฟูประเพณีลงเล อำเภอไม้แก่น จังหวัด ปัตตานี. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม.
Appadurai, A. (1996). Modernity at Large: Cultural Dimensions of Globalization. (9th ed). Minneapolis: University of Minnesota Press.
Bartol, K & Martin, D. (1998). Management. Boston USA. : McGraw-Hill.
Best, J. W. (1977). Research in Education. (3rd ed). New Jersey: Prentice hall Inc.
Yamane, T. (1976). Statistics: An introductory analysis (2nd ed). New York: Harper and Row.
