เพศภาวะ : ความสัมพันธ์เชิงอำนาจในวรรณกรรมท้องถิ่นภาคใต้ เรื่อง เมืองสิด (ขุนแกล้ว) แหมะเว

Main Article Content

ปาริชาต เซียะคง
วรเวช ว่องศิริ

บทคัดย่อ

บทความนี้มุ่งศึกษาประเด็นเพศภาวะที่ปรากฏในวรรณกรรมท้องถิ่นภาคใต้ ประเภทหนังสือบุด เรื่อง เมืองสิด (ขุนแกล้ว) แหมะเว เพื่อชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างหญิงชายว่าปรากฏในลักษณะใดบ้าง การศึกษาแบ่งออกเป็น 2 ประเด็น ได้แก่ การวิเคราะห์บทบาทหญิงชายตามเพศภาวะ และการวิเคราะห์เพศภาวะในระบบปิตาธิปไตย ผลการศึกษา พบว่า บทบาทของหญิงตามเพศภาวะ คือ สุภาพเรียบร้อย     รักนวลสงวนตัว ไม่มีความสามารถในการตัดสินใจอย่างเด็ดขาด เก็บความรู้สึกโดยไม่แสดงออก และไม่มีอำนาจต่อรองในการมีเพศสัมพันธ์ ส่วนบทบาทของชายตามเพศภาวะ คือ มีวิชาความรู้ความสามารถ มีความหนักแน่น ใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ มีอำนาจมีความสามารถในการตัดสินใจอย่างเด็ดขาด พูดจาตรงไปตรงมา กล้าได้กล้าเสีย และมีอำนาจต่อรองในการมีเพศสัมพันธ์ ส่วนการวิเคราะห์ประเด็นเพศภาวะในระบบ    ปิตาธิปไตย พบว่า ผู้ชายใช้อำนาจกดขี่ผู้หญิงโดยตรงผ่านทุกมิติทางสังคม ผู้ชายควบคุมการผลิตซ้ำของผู้หญิง ผู้ชายเป็นฝ่ายรุกและผู้หญิงเป็นฝ่ายรับในเรื่องเพศ การวิเคราะห์เพศภาวะได้แสดงให้เห็นถึงการจัดระเบียบทางสังคม ภายใต้เงื่อนไขของความแตกต่างทางเพศ แนวคิดระบบอำนาจปิตาธิปไตย และวัฒนธรรมหนึ่งสู่อีกวัฒนธรรมหนึ่งตามบริบทของสังคม

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กฤตยา อาชวนิจกุล. (2554). เพศวิถีที่กำลังเปลี่ยนแปลงไปในสังคมไทย. วารสารประชากรและสังคม, 15 (1), 43-65.
ก้องสกล กวินรวีกุล. (2545). การสร้างร่างกายพลเมืองไทยในสมัยจอมพล
ป. พิบูลสงคราม พ.ศ.2481-2487. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์].
จงจิตต์ โศกนคณาภรณ์. (2549). สังคมวิทยาสตรี. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
จงรักษ์ ศรีจันทร์งาม. (2557). บทบาทหญิงชายมุสลิมกับการจัดการทรัพยากรประมงบ้านปากบางตาวา อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์].
ฉลาดชาย รมิตานนท์. (2555). เล่าเรื่องเบื้องต้น สตรีศึกษา สตรีนิยม. วนิดาการพิมพ์.
ณรงค์กรรณ รอดทรัพย์. (2555). ปิตาธิปไตย : ภาพสะท้อนแห่งความไม่เสมอภาคระหว่างชายหญิงในสังคมเอเชีย. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 4(2), 29-46.
เทวัญ ประจักษ์พนา. (2551). เพศภาวะและความสัมพันธ์เชิงอำนาจผ่านวัฒนธรรมการดื่มกิน. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ธีรยุทธ บุญมี. (2551). มิเชล ฟูโกต์. วิภาษา.
นงเยาว์ เนาวรัตน์. (2561). การศึกษาของผู้หญิงตัวตนและพื้นที่ความรู้ (พิมพ์ครั้งที่ 3). วนิดาการพิมพ์.
เนตรดาว แพทย์กุล. (2544). รายงานการวิจัยเรื่องบทบาทของผู้หญิงชาวบ้านใน การพัฒนา : กรณีศึกษาบทบาทของผู้หญิงในเครือข่ายชุมชนเมือง. ศูนย์สตรีศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปราณี วงษ์เทศ. (2549). เพศสภาวะในสุวรรณภูมิ (อุษาคเนย์). มติชน.
ปราณี สุรสิทธิ์. (2527). คำสอนสตรีไทยจากวรรณกรรมช่วงก่อนได้รับอิทธิพลตะวันตก. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร].
พิทยา บุษรารัตน์. (2549). การปริวรรตวรรณกรรมท้องถิ่นภาคใต้ประเภทหนังสือบุด เรื่อง เมืองสิด (ขุนแกล้ว) แหมะเว. สถาบันทักษิณคดีศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554.
(พิมพ์ครั้งที่ 2). ราชบัณฑิตยสถาน.
วิมล ดำศรี. (2554). วรรณกรรมท้องถิ่น : สาระความรู้และแนวทางการศึกษา กรณีศึกษา การศึกษาวรรณกรรมท้องถิ่นนครศรีธรรมราช. ไทม์พริ้นติ้ง.
วิระดา สมสวัสดิ์. (2548). เพศภาวะและเอดส์. วนิดาเพรส.
สรยา รอดเพชร. (2561). ผู้หญิงกับปิตาธิปไตยในนวนิยายของอุทิศ เหมะมูล. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา,
14 (1), 53-79.
สุชาดา ทวีสิทธิ์ (บรรณาธิการ). (2547). เพศภาวะ : การท้าทายร่าง การค้นหาตัวตน.
บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
อดิศักดิ์ นุชมี. (2561). การยกเลิกอาญาประหารชีวิตกับแนวคิดอิสลาม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต, 13(2), 53-67.
อุมมีสาลาม อุมาร. (2558). “เรื่องเล่ากับอัตลักษณ์ที่เลื่อนไหล”: ผู้หญิงมุสลิมชายแดนใต้ ในเรื่องเล่าประสบการณ์ชีวิต. วารสารรูสมิแล, 36(1), 6-20.