ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาวิชาจิตวิทยาเพื่อความสำเร็จในการดำเนินชีวิต โดยการเรียนรู้ผ่านการผลิตสื่ออินโฟกราฟิก
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาจิตวิทยาเพื่อความสำเร็จในการดำเนินชีวิตของนักศึกษาระหว่างกลุ่มที่เรียนรู้ผ่านการผลิตสื่ออินโฟกราฟิก และกลุ่มเรียนรู้แบบปกติ และ 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาจิตวิทยาเพื่อความสำเร็จในการดำเนินชีวิตของนักศึกษาที่เรียนรู้ผ่านการผลิตสื่ออินโฟกราฟิก กับเกณฑ์ร้อยละ 75 การวิจัยครั้งนี้ใช้การทดลองแบบ Posttest-Only Control Group Design โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากนักศึกษาระดับปริญญาตรี สถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน ที่ลงทะเบียนเรียนวิชา 1111005 จิตวิทยาเพื่อความสำเร็จในการดำเนินชีวิต ในภาคการศึกษาที่ 2/2561 จำนวน 2 กลุ่มเรียน ซึ่งเลือกมาแบบเจาะจงโดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง (กลุ่มที่เรียนรู้ผ่านการผลิตสื่ออินโฟกราฟิก) จำนวน 1 กลุ่มเรียน (38 คน) และกลุ่มควบคุม (กลุ่มที่เรียนรู้แบบปกติ) จำนวน 1 กลุ่มเรียน (30 คน) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ สถิติ Independent t-test และ One sample t-test ผลการวิจัยพบว่า 1) กลุ่มที่เรียนรู้ผ่านการผลิตสื่ออินโฟกราฟิก มีค่าเฉลี่ยของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่ากลุ่มที่เรียนรู้แบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (t = 2.249, p = .014) และ 2) กลุ่มที่เรียนรู้ผ่านการผลิตสื่ออินโฟกราฟิก มีค่าเฉลี่ยของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 75 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (t= 2.672, p = .005)
Article Details
References
จิราภรณ์ ตั้งกิตติภาภรณ์. (2557). จิตวิทยาทั่วไป. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 16). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ธัญธัช วิภัติภูมิประเทศ. (2560). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาวิชาประชาคมอาเซียนโดยการเรียนรู้จากการผลิตสื่อ Infographic. วารสารรังสิตสารสนเทศ, 23(2), 7-20.
ธัญธัช วิภัติภูมิประเทศ. (2562). สังคมวิทยาดิจิทัล: แนวคิดและการนำไปใช้. วารสารราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 6(1), 43-55.
นพมาศ ธีรเวคิน. (2555). จิตวิทยาสังคม. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). สุวีริยาสาส์น.
ผ่องพรรณ ตรัยมงคลกูล และสุภาพ ฉัตราภรณ์. (2555). การออกแบบการวิจัย. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และ พเยาว์ ยินดีสุข .(2554). สร้างนวัตกรรมการเรียนรู้ด้วยการวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศุภลักษณ์ จุเครือ. (2561). การสร้างสื่อประชาสัมพันธ์ในรูปแบบ Giographic. Thai Journal Online. https://www.tcithaijo.org/index.php/srj/article/view /187968 /131959.
สายใจ คุณบัวลา, มณเทียร ชมดอกไม้ และนพดล พรามณี. (2558). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคอมพิวเตอร์แอนนิเมชั่นเบื้องต้นและความสามารถในการใช้เทคโนโลยีของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่สอนโดยใช้ทฤษฎีการสร้างความรู้ด้วยตนเองโดยการสร้างสรรค์ชิ้นงาน. วารสารจันทรเกษม, 21(40), 99-108.
สำนักมาตรฐานและประเมินผลอุดมศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2561). แนวทางการส่งเสริมคุณภาพการจัดการเรียนการสอนของอาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษา. ภาพพิมพ์.
เอมอร จารุรังษี และคณะ. (2559ก). เอกสารการสอนชุดวิชาจิตวิทยาเพื่อการดำรงชีวิต หน่วยที่ 1-7. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
เอมอร จารุรังษี และคณะ. (2559ข). เอกสารการสอนชุดวิชาจิตวิทยาเพื่อการดำรงชีวิต หน่วยที่ 8-15. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Bada, S. O. (2015). Constructivism Learning Theory: A Paradigm for Teaching and Learning. IOSR Journal of Research & Method in Education, 5(6), 66-70.
Colaiacovo, K. (2017). An Interesting Timeline of the Evolution of Social Media. Paperitmarketing. https://www.p Thai Journal Online epperitmarketing.com/facebook/evolution-social media.
Johnson, B. & Christensen, L. (2004). Educational Research: Quantitative, Qualitative and Mixed Approaches. Pearson Education.
Lupton, D. (2013). Introducing Digital Sociology. Researchgate. https:// www. researchgate.net/publication/248381396_Introducing_digital_ sociology.