A การพัฒนาโปรแกรมและกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ บ้านห้วยทรัพย์ ตำบลลีเล็ด อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพทางการท่องเที่ยวและเพื่อพัฒนาโปรแกรมและกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ บ้านห้วยทรัพย์ ตำบลลีเล็ด อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้นำชุมชน ประชาชน เจ้าหน้าที่ประจำศูนย์การท่องเที่ยว และผู้ประกอบการร้านค้า จำนวน 14 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก การสังเกตแบบมีส่วนร่วมและการประชุมกลุ่มย่อย วิเคราะห์ผลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) ผลการวิจัยพบว่า ศักยภาพทางการท่องเที่ยว 1) ด้านสิ่งดึงดูดใจ ประเภทธรรมชาติ มีความโดดเด่นทางธรรมชาติและมีทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์ ประเภทมนุษย์สร้างขึ้น มีหอดูนก ลานทำกิจกรรม ประเภทประเพณีและวัฒนธรรม มีภูมิปัญญาที่เป็นเอกลักษณ์ตลอดจนผลิตภัณฑ์ของชุมชน (2) ด้านที่พัก มีโฮมสเตย์พร้อมให้บริการและรองรับนักท่องเที่ยว (3) ด้านการเข้าถึง การเข้าถึงจากภายนอกชุมชนยังไม่สะดวกเท่าที่ควร ยานพาหนะทุกชนิดสามารถเข้าถึงได้ มีป้ายสัญลักษณ์ที่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน (4) ด้านสิ่งอำนวยความสะดวก มีการบริการร้านอาหาร ร้านค้าชุมชน ร้านขายของฝากของที่ระลึก ศูนย์บริการข้อมูลนักท่องเที่ยว การบริการห้องน้ำที่สะอาดแต่ยังไม่เพียงพอต่อนักท่องเที่ยว สถานที่จอดรถที่เพียงพอ (5) ด้านกิจกรรม มีกิจกรรมที่รองรับนักท่องเที่ยวแบ่งเป็น 3 เส้นทาง ได้แก่ เส้นทางศึกษาธรรมชาติ เส้นทางการสาธิตให้ความรู้ และเส้นทางกิจกรรมทางน้ำ การพัฒนาโปรแกรมและกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ ผลการวิจัยพบว่า กิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ที่พัฒนาใหม่จำนวน 3 กิจกรรม ได้แก่ กิจกรรมมวยทะเล กิจกรรมการแข่งขันพายเรือแคนู และกิจกรรมกระดานถีบ โปรแกรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ จำนวน 5 โปรแกรม ได้แก่ โปรแกรม 1 วัน 4 โปรแกรม และโปรแกรม 2 วัน 1 คืน 1 โปรแกรม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Bhotisita, C. (2009). The science and art of qualitative research. Institute for Population and Social Research, Mahidol University, Thailand.
Bunyapak, W. (2007). Sustainable management of Thai tourism resources. Sukhothai Thammathirat Open University, Thailand.
Chinachot, P. & Chantuk, T. (2016). Modelof Creative Tourism Management in Suan Phueng. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(1), 250 – 268.https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/52759/43803.
Community Based Tourism Institute. (2013). Community-Based Tourism Standards Guide. Wanida Karnpim.
Community Development Department, Ministry of Interior. (2018). OTOP Nawatwithi. https://cep.cdd.go.th/otop-นวัตวิถี/otop-น%25E
Designated Areas for Sustainable Tourism Administration. (2013). Creative Tourism Model Project. http://www3.dasta.or.th/en/.
Dickman, S. (1996). Tourism : An introductory text (2nd ed.). Hodder Education.
Gaffar, V., Wetprasit, P. H. P., & Setiyorini, D. (2011). Comparative study of tourist characteristics on cultural heritage tourism sites: survey of tourist in Indonesia and Thailand heritage sites. Journal of Tourism, Hospitality & Culinary Arts, 3(3), 53 - 68. https://ir.uitm.edu.my/id/eprint/44428/1/44428.pdf.
I-sichaikul, R. (2003). Introduction to tourism and tourism industry.Sukhothai Thammathirat Open University, Thailand, 409 – 437.
Khongthong, P. & Namwong, S. (2016). Factors Affecting the Success of Cultural Tourism Destination Development of Nakhon Si Thammarat Province Journal of Intemationd and Thai Tourism, 12(2), 1-32. https://so02.tcithaijo.org/index.php/jitt/article/view/103582/82806.
Khongthong, P., Yenchaiyapruek, R. & Meesawatdikul, W. (2019). The Potential of Cultural Tourism of Wat Phra MahathatWoramahawihan, Nakhon Si Thammarat : The Foreign Tourists’ Perspective. Suratthani Rajabhat Journal, 5(2), 249-272. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/srj/article/view/149618/109806.
Lacher, R. G., Oh, C. O., Jodice, L. W., & Norman, W. C. (2013). The role of heritage and cultural elements in coastal tourism destination preferences a choice modeling–based analysis. Journal of Travel Research, 52(4), 534 - 546. https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0047287512475215.
Lee Led Subdistrict Administrative Organization. (2017). Ban Huay Sap. http://www.leeled.go.th/general1.php.
Likitsarun, N. (2019). The Potentials of Tourism Attraction in Phichit Province. Journal of Thai Hospitality & Tourism, 14(1), 28-41. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/tourismtaat/article/view/175024/125239.
Noo-urai, N. (2016). A Study of Creative Tourism Potentiality in Area of KhlongPa Payom-Khlong Ta Nae Basin Community, Pattalung Province. Journal of Southern Technology, 12(2), 53-65. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/journal_sct/article/view/139313/153981.
Praneetham, C., Charusirichai, N. & Mouepraman, A. (2019). Behavior of Thai Tourists in Selecting Accommodation in Muag District, Surat Thani Province. Journal of Kanchanaburi Rajabhat University, 8(1), 91-106. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/KRUjournal/article/view/144924/143887.
Prideaux, B. (2002). Building visitor attractions in peripheral areas—Can uniqueness overcome isolation to produce viability?. International Journal of Tourism Research, 4(5), 379-389. https://doi.org/10.1002/jtr.387.
Richards, G. (2011). Creativity and tourism: The state of the art. Annals of Tourism Research, 38(4), 1225–1253.https://www.researchgate.net/publication/241854896_Creativity_and_Tourism_The_State_of_the_Art.
Richards, G. (2015). Recipes for sustainable creative tourism. In Proceedings of the Third Business Management International Conference, Pattaya, Thailand, 5–6 November 2015.
Richard, G., & Wilson, J. (2006). Developing creativity in tourist experience: A solution to the serial reproduction of culture. Tourism management, 27(6), 1209-1223. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0261517705000749.
Sheng, J., & Lo, A. (2010). Evaluate the tourism potential of public museums in Hangzhou: A supply-side perspective. Journal of Travel & Tourism Marketing, 27(3), 287 - 305. https://doi.org/10.1080/10548401003744719.
Somkeatkun, W., Ruengdet, K. & Boonkong, B. (2019). The Creating Approach of an Application for Creative Tourism Route in Chaiya district, Suratthani province The journal of social communication innovation ,7(1), 144-155. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jcosci/article/view/199958/139755.
Srithong, C & Wongmontha, S. (2017). A Study of tourism Potential in Kanchanaburi Province as a Special Economic Zone.Rajapark Journal, 11(24),115-134. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RJPJ/article/view/120624/92067.
Srijongsang, S. (2018). Creative Tourism Activities Development in Bakchum Communiy, Nonkor Subdistrict, Sirinthorn District, Ubon Ratchathani Province. Journal of Liberal Art, Ubon Ratchathani University, 14(2), 189-208.https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jla_ubu/article/view/242340/164379.
UNESCO. (2006). Towards sustainable strategies for creative tourism: discussion report of the planning meeting for the 2008. International Conference on Creative Tourism; UNESCO: Santa Fe, NM, USA, 2006.
Wisutthiluck, S. (2015). Knowledge of Creative Tourism: A Guide and Guidelines. https://socanth.tu.ac.th/outreach/publication/suddan-2558/.
