การเปรียบเทียบชั้นปีที่ศึกษา คะแนนเฉลี่ยสะสมกับการพัฒนาศักยภาพตนเองของนักศึกษาสาขาการตลาดในเขตกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

การวิจัยจัดทำขึ้นเพื่อเปรียบเทียบปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา (ชั้นปีที่ศึกษาและคะแนนเฉลี่ยสะสม) กับการพัฒนาศักยภาพตนเองของนักศึกษาสาขาการตลาดในเขตกรุงเทพมหานคร และเพื่อนำเสนอข้อเสนอเชิงนโยบายสำหรับการพัฒนาหลักสูตรและการจัดการเรียนการสอนสาขาการตลาด กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาสาขาการตลาดในมหาวิทยาลัยที่ตั้งอยู่ในเขตกรุงเทพมหานคร ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบเครือข่ายและการบอกต่อได้รับแบบสอบถามออนไลน์ตอบกลับที่สมบูรณ์จำนวน 409 ชุด นำมาใช้สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวและการเปรียบเทียบแบบรายคู่ ผลการศึกษา พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นปีที่แตกต่างกันมีการพัฒนาศักยภาพตนเองในภาพรวมของการพัฒนาศักยภาพตนเอง และรายด้าน ได้แก่ การพัฒนาความสามารถ และการพัฒนาจากความเป็นตัวของตัวเองไปสู่การพึ่งพาอาศัยกัน และการพัฒนาเป้าหมายแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผู้ที่มีเกรดเฉลี่ยสะสมแตกต่างกันมีการพัฒนาศักยภาพตนเองในภาพรวมของ     การพัฒนาศักยภาพตนเอง และรายด้าน ได้แก่ การพัฒนาความสามารถ การพัฒนาจากความเป็นตัวของตัวเองไปสู่การพึ่งพาอาศัยกัน การพัฒนาสัมพันธภาพกับผู้อื่นอย่างมีวุฒิภาวะ การสร้างเอกลักษณ์เฉพาะตน และการพัฒนาความมีคุณธรรม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการศึกษาสนับสนุนหลักสูตรการศึกษาในรูปแบบดั้งเดิม แต่อาจยังไม่สอดรับกับระบบการศึกษาในโลกปัจจุบันที่เปลี่ยนไป จึงนำไปสู่ข้อเสนอแนะเชิงนโยบายสำหรับสถาบันการศึกษาในประเทศไทยโดยเฉพาะสาขาวิชาการตลาดที่เป็นสาขาวิชาที่เน้นการลงมือปฏิบัติจำเป็นต้องพิจารณาการพัฒนา 1) แนวทางการเรียนการสอนที่เหมาะสม ในการส่งเสริมและสนับสนุนให้มีการเรียนรู้นอกห้องเรียน การเรียนรู้ตลอดชีวิต 2) ระบบคลังหน่วยกิตสะสม และ 3) หลักสูตรที่สามารถส่งเสริมให้นิสิตนักศึกษาการตลาดไทยให้ได้รับประสบการณ์ทั้งด้านวิชาการและวิชาชีพเพื่อก้าวสู่การเป็นนักการตลาดยุคใหม่