อัตลักษณ์ตราสินค้าแฟชั่นสาหรับกลุ่มแมสทีจ โดยใช้ทุนทางวัฒนธรรมกลุ่มชนไทยทรงดำ จังหวัดเพชรบุรี
คำสำคัญ:
กลุ่มชนไทยทรงดำ, ทุนวัฒนธรรม, อัตลักษณ์ ร้าสินค้าแฟชั่น, กลุ่มแมสทีจบทคัดย่อ
การวิจัยคร้ังนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อค๎นหาแนวทางการสร๎างอัตลักษณ์ตราสินค๎าแฟช่ันสาหรับกลุํมแมสทีจ โดยใช๎ทุนทางวัฒนธรรมกลุํมชนไทยทรงดา จังหวัดเพชรบุรี โดยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณซึ่งมีการสารวจความ ต๎องการของกลุํมเป้าหมายแมสทีจจานวน 400 ราย โดยวิธีการสุํมเลือก ใช๎เครื่องมือท่ีเกิดข้ึนจากการศึกษา วัฒนธรรมไทยทรงดาในเร่ืองความเชื่อ วัฒนธรรมเคร่ืองแตํงกายและลวดลายผ๎า นามาตีความอยํางเป็นรูปธรรม โดยใช๎ทฤษฎี Image Scale ของชิเกโนบุ โคบายาชิ (Shigenobu Kobayashi) เพื่อให๎เกิดการตีความจากสีของ ลวดลายผ๎าสูํบุคลกิ ภาพทางแฟชั่นในกลํุมรูปแบบคาสาคัญ (Keyword) จากนั้นจึงเชื่อมโยงกับทฤษฎีอัตลักษณ์ตรา สินค๎าของ
อัตลักษณ์ตราสินค๎าจากวัฒนธรรมไทยทรงดา เป็นตราสินค๎าท่ีนาเสนอความงามที่ได๎รับการออกแบบโดยเน๎นเอกลักษณ์เฉพาะของวัตถุดิบซ่ึงผํานการปรุงแตํง น๎อย แตํให๎ความร๎ูสึกถํอมตน เป็นธรรมชาติ และบริสุทธิ์ นาเสนอสินค๎าแฟช่ันท่ีมีรูปแบบเรียบงําย มีรายละเอียด
ในตัว สีสันสบายตาไมํฉูดฉาด โดยได๎รับคะแนนเกินร๎อยละ 40
References
Bureau of Creative Economy. (2009). Creative Economy. Bangkok: BC Press (Boon Chin).
jean noel kapferer, (1992). Strategic Brand Management. New York:The Free Press 1992.
Chantala, J. and et. all (2011). The development of Thai Song Dam fabric product to create more value. E-Journal, Silpakorn University (Social Sciences and arts). Vol 9 No2 (2016).
Kobayashi, S. (1991). Color Image Scale. 2nd ed. Japan:Kodansha International.
Positioning. (2013). Decoding new customers “Masstige”, power to buy, middle class (Part
1). Retrieved : https://sites.google.com/site/phasathaionline/hnwy-kar-reiyn-ru9 [April
18,2018].
Thai Industrial Development Strategy 4.0, 20 years (2017-2036). Ministry of industry, October
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว