การพัฒนาผลิตภัณฑ์ดอกไม้ประดิษฐ์จากเศษผ้าเหลือใช้ด้วยเทคนิคการเคลือบผิวผ้าของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนเย็บผ้าและศิลปะประดิษฐ์ ตำบลเขาแก้วศรีสมบูรณ์ อำเภอทุ่งเสลี่ยม จังหวัดสุโขทัย

บทคัดย่อ

งานวิจัย เรื่อง การพัฒนาผลิตภัณฑ์ดอกไม้ประดิษฐ์จากเศษผ้าเหลือใช้ด้วยเทคนิคการเคลือบผิวผ้าของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนเย็บผ้าและศิลปะประดิษฐ์ ตำบลเขาแก้วศรีสมบูรณ์ อำเภอทุ่งเสลี่ยม จังหวัดสุโขทัยมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาเทคนิคการเคลือบผิวเศษผ้าเหลือใช้จากกระบวนการตัดเย็บ 2) เพื่อการทดสอบความต้านทานของสารเคลือบผิวบนเศษผ้าเหลือใช้เพื่อพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ดอกไม้ประดิษฐ์ 3) เพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์ดอกไม้ประดิษฐ์จากเศษผ้าเหลือใช้ด้วยเทคนิคการเคลือบผิวผ้า

ผลการศึกษาพบว่า การศึกษาวิธีการเคลือบผิวผ้าของสูตรสารเคลือบผ้าด้วยเจลาติน พบว่า สูตรที่ 3 มีความเหมาะสมมากที่สุด (ร้อยละ 60)  จึงได้นำสูตรที่ 3 ซึ่งเป็นสารเคลือบที่สามารถหาได้ทั่วไป  และมีความเหมาะสมกับผลิตภัณฑ์ดอกไม้ประดิษฐ์ ช่วยในการเพิ่มความทนทาน ขึ้นรูปผลิตภัณฑ์และเพิ่มอายุการใช้งานของดอกไม้ประดิษฐ์ จากการศึกษาเทคนิควิธีการเคลือบผิวผ้า พบว่าวิธีการฉีดสเปรย์พ่น มีความเหมาะสมมากที่สุด (ร้อยละ 60 จึงได้นำวิธีการฉีดสเปรย์พ่น มาใช้กับผลิตภัณฑ์ดอกไม้ประดิษฐ์ เนื่องจากสะดวกต่อการใช้งานเพื่อป้องกันมลภาวะต่างๆ นอกจากนี้สารเคลือบผิวยังช่วยให้ผลิตภัณฑ์มีความแข็งแรงขึ้น ทนทาน  และอายุการใช้งานที่ยาวนานขึ้น ซึ่งตรงกับการทดสอบวิเคราะห์ความสะท้อนน้ำผ้า พบว่าการเคลือบโดยวิธีการฉีดสเปรย์พ่น มีผลการทดสอบอยู่ในระดับ 3 คือผิวผ้าด้านหน้า เปียกเฉพาะบริเวณที่ถูกน้ำพ่น จากนั้นให้ผู้เชี่ยวชาญเลือกดอกไม้ที่เหมาะสมของ ผ้าฝ้าย ผ้าหม้อฮ่อม และผ้าจกสุโขทัยสำหรับนำมาพัฒนาผลิตภัณฑ์ดอกไม้ประดิษฐ์จากเศษผ้าเหลือใช้ด้วยเทคนิคการเคลือบผิวผ้า พบว่า ลักษณะดอกที่เหมาะสมมากที่สุด ได้แก่ ดอกไฮเดรนเยีย ดอกทิวลิป และดอกกล้วยไม้ฟาแลน (ร้อยละ 80 เท่ากัน) รองลงมา ได้แก่ ดอกกล้วยไม้แวนด้า และดอกบัวหลวง (ร้อยละ 60 เท่ากัน)