ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายด้วยกายบริหารและเต้นรำเต้าเต๋อซิ่นซี ที่มีต่อสมรรถภาพทางกายและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในเขตเทศบาลตำบลวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท The Effects of Physical Exercise and Dance Movements Program According to Dao De Xin Xi Exercise on Physical Fitness and Quality of Life of the Elderly in Wat-sing Sub-district Municipality, Chai Nat Province

Main Article Content

ภูริช ตุ่นทอง Phurich Toonthong
อนุชิตร แท้สูงเนิน Anuchid Taesoongnorn

Abstract

The objectives of this study were to compare: 1) the physical fitness of the elderly in Wat-sing Sub-district Municipality, Chai Nat Province before and after attending the physical exercise and dance movements program according to Dao De Xin Xi exercise for 4, 6 and 8 weeks; and 2) the quality of life of the elderly before and after attending the physical exercise and dance movements program according to Dao De Xin Xi exercise. The sample, chosen by purposive sampling, included 30 elderly who volunteered to participate in the study.  The research instruments comprised 1) a physical exercise and dance movements program according to Dao De Xin Xi exercise, 2) an evaluation form on physical fitness according to Thai Health Promotion Foundation, and 3) a measurement form on quality of life according to World Health Organization (abridged edition).  Data were analyzed in terms of frequency, percentage, mean, standard deviation and one-way repeated measures ANOVA and t-test dependent.  Findings indicated that: 1) After the elderly attended the program, the analysis of their physical fitness in each aspect,  using one-way repeated measures ANOVA, revealed that: regarding their body composition, there was no statistically significant difference in their blood pressures and heartbeats; but regarding their body balance and agility, respiratory and vascular systems, muscular strength, and muscular and joint flexibility, there was a statistically significant difference (p<.05); and 2) Overall, there was a statistically significant difference in the quality of life of the elderly after attending the program (p<.05), and when considered individually, there was also a statistically significant difference in each aspect (p<.05)

Article Details

How to Cite
Phurich Toonthong ภ. ต., & Anuchid Taesoongnorn อ. . แ. (2021). ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายด้วยกายบริหารและเต้นรำเต้าเต๋อซิ่นซี ที่มีต่อสมรรถภาพทางกายและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในเขตเทศบาลตำบลวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท: The Effects of Physical Exercise and Dance Movements Program According to Dao De Xin Xi Exercise on Physical Fitness and Quality of Life of the Elderly in Wat-sing Sub-district Municipality, Chai Nat Province. SOCIAL SCIENCES RESEARCH AND ACADEMIC JOURNAL, 16(2), 117–130. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/JSSRA/article/view/250546
Section
Dissertations

References

กรุณา เตยหอม, ผู้อำนวยการกองสาธารณสุข. (2563, 20 พฤษภาคม). สัมภาษณ์. ผู้สูงอายุที่มารักษาตัวที่กองสาธารณสุข.

การกีฬาแห่งประเทศไทย. (2563). ข้อมูลการทดสอบสมรรถภาพทางกายสำหรับผู้สูงอายุ (อายุมากกว่า 50 ปีขึ้นไป. สืบค้นเมื่อ 5 มิถุนายน 2563. จาก http://sportscience.dpe.go.th/

กานต์ธิดา แก้วอาษา. (2551). ผลการประยุกต์ใช้เทคนิคเต้าเต๋อซิ่นซี ร่วมกับการสอนต่อพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพและระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยสูงอายุโรคเบาหวาน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

จ้าวเมี่ยวกว่อ. (2547). วิถีทางสู่การฟื้นฟูสุขภาพตามธรรมชาติของมนุษยชาติ. แปลโดยกลิ่นสุคนธ์อริยฉัตรกุล. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เอมี่ เทรดดิ้ง.

จ้าวเมี่ยวกว่อ. (2550). คัมภีร์เต้าเต๋อจิงฉบับรากฐานการก่อเกิดสิ่งปฏิหาริย์. แปลโดยกลิ่นสุคนธ์วงศ์ อริยฉัตรกุล. พิพม์ครั้งที่1. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์โฟโต้ช็อป โปรดิจิตอล.

วรวรรณ ชาญด้วยวิทย์. (2553, ตุลาคม). ทางเลือกของสวัสดิการสังคมของคนไทย. รายงานทีดีอาร์ไอ. (87): 6.

วิชชุดา โอทกานนท์. (2551). เต้าซิ่นวิชาการ. สืบค้นเมื่อ 29 เมษายน 2563. จาก http://aodexinxi.org/ Academic_001_1P1.php.

บรรลุ ศิริพานิช. (2542). ผู้สูงอายุไทย: ผู้สูงอายุเป็นทรัพยากรของสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน.

ปาลีรัตน์ พรทวีกัณทาและคณะ. (2550). การพยาบาลผู้สูงอายุ. นนทบุรี: โรงพิมพ์ยุทธรินทร์การพิมพ์.

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2558). การประเมินสมรรถภาพการทำหน้าที่ทางกายผู้สูงอายุ. สืบค้นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2563. จาก http:// resource. thaihealth.or.th/library/hot/16266

สนธยา สีละมาด. (2557). กิจกรรมทางกายเพื่อสุขภาวะ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์.

Corbin, Charles; et al. (2003). Concepts of Physical Fitness: Active Lifestyles for Wellness.

Helpler; & Kapke. (1996). Effect of Music or cardiovascular performance during treadmill Walking. 29(2), 240-252.

Patrawut Intarakamhang and Pantipa Chintanaprawasee. (2012). Effects of Dao De Xin Xi Exercise on Balance and Quality of Life in Thai Elderly Women. Global Journal of Health Science. 4(1).

Abstract.Song and Rhayun. (2003). Effect of Tai Chi Exercise on Pain, Balance, Muscle Strength, and Perceived Difficulties in Physical Functioning in Older Woman with Osteoarthritis: A Randomized Clinical Trial. (Online). Available: www.biomedexperts.com/Profile.bme/ 1780700/Rhayun Song. Retrieved December 22, 2014.

Van Hevellian et al. (2000). Physical Fitness Related to Disability in Older Persons. Behavioral Science Section. 4(6): 333.