การจัดบริการสาธารณะด้านการศึกษาของเทศบาลในกลุ่มจังหวัดสามเหลี่ยมอันดามันกับความเสมอภาคทางการศึกษาของผู้สูงอายุ The Equity of Public Service in Aging Education of Andaman Triangle’ s Local Administrative Organizations

Main Article Content

ลภัสรดา จิตวารินทร์ Lapasrada Jitwarin
ธวัชชัย จิตวารินทร์ Tawatchai Jitwarin
ภัทรวรรต ศรีบุญจิต Pattrawat Sriboonjit

Abstract

           This research aims to study the factors in educational public service for the aging in the Andaman Triangle cluster’s municipalities that affect educational equity and the guidelines for increasing the educational equity of the aging in the Andaman Triangle cluster’s municipalities. This research was collected through a questionnaire, an in-depth interview, and a focus group discussion. The research sample size was obtained from the table of Krejcie and Morgan. There were 419 samples that consisted of 42 staff and 377 elderlies in the Andaman Triangle cluster’s municipalities. The statistics used in the research were mean (), standard deviation (S.D.), stepwise multiple regression analysis, and qualitative data were analyzed by content analysis.


           The results of this research showed that: 1) the public service provision of education to the aging in the Andaman Triangle cluster’s municipalities was at a moderate level (gif.latex?\bar{x}=3.12, SD= 0.53), the equity in the provision of educational public services for the aging was at a moderate level (gif.latex?\bar{x}=3.34, S.D.= 1.00), 2) the opinion of the municipal staff found the needs of the aging (X1) can predict the equity  of the provision of public services in education for the aging (Y) and was statistically significant at the .05 level. The opinion of the aging found the needs of the aging (X1) and the implementation of education (X2) can predict the equity of the provision of public services in education for the aging (Y) and was statistically significant at the .05 level, and 3) guidelines for the provision of educational public services that would increase the equity in education for the aging could be established by clearly formulating policies and plans for the management of education for the aging. Study the needs of the aging and provide opportunities for all elders to participate thoroughly by providing educational public services for the aging in the community, as well as providing opportunities for various sectors to take part in the management of the education of the aging. In this regard, the administrators should formulate a human resource development plan for the provision of educational public services for the aging. That includes both the amount of personnel that must be sufficient for operations and the quality of personnel that must have sufficient knowledge and understanding in the management of the education of the aging population.

Article Details

How to Cite
Lapasrada Jitwarin ล. . จ., Tawatchai Jitwarin ธ. . จ., & Pattrawat Sriboonjit ภ. . ศ. (2023). การจัดบริการสาธารณะด้านการศึกษาของเทศบาลในกลุ่มจังหวัดสามเหลี่ยมอันดามันกับความเสมอภาคทางการศึกษาของผู้สูงอายุ: The Equity of Public Service in Aging Education of Andaman Triangle’ s Local Administrative Organizations. SOCIAL SCIENCES RESEARCH AND ACADEMIC JOURNAL, 18(3), 79–92. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/JSSRA/article/view/264373
Section
Research Articles

References

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2562). แผนความเชื่อมโยงบูรณาการสร้างความเสมอภาคเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุ ปีงบประมาณ 2562. สืบค้นเมื่อ 14 มกราคม 2566, จาก https:// www.dop.go.th/download/implementation/th1615191820-1317_0.pdf

กลุ่มงานบริหารยุทธศาสตร์ภาคใต้ฝั่งอันดามัน. (2564). แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอันดามัน (2566-2570). สืบค้นเมื่อ 4 มกราคม 2566, จาก http://www.osmsouth-w.moi.go.th/main/page/28

ชมพูนุช หุ่นนาค. (2560). การบริการสาธารณะใหม่เพื่อรับใช้พลเมือง. วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์, 19(1), 125-140.

บุญศรี พรหมมาพันธุ์. (2557). การวิจัยทางสังคมศาสตร์: การประยุกต์ทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

พระครูวิรัติธรรมโชติ สมบูรณ์ บุญฤทธิ์ และพีระพล สงสาป. (2562). โรงเรียนผู้สูงอายุ: การจัดการ ระบบสุขภาวะและสวัสดิการผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุในภาคใต้. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(3), 1339-1362.

เพ็ชรี รูปะวิเชตร์ และพลอยไพลิน รูปะวิเชตร์. (2561). กลยุทธ์การจัดการศึกษาสำหรับผู้สูงอายุเพื่อพัฒนาภาวะพฤฒิพลังในผู้สูงอายุ. ศึกษาศาสตร์สาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 2(3), 17-30.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2561). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2561. กรุงเทพฯ: กรมกิจการผู้สูงอายุ.

รพีพรรณ สารสมัคร. (2561). การพยาบาลผู้สูงอายุที่มีความว้าเหว่. แพทย์นาวี, 45(3), 645-654.

ลภัสรดา เวียงคำ. (2559). การจัดการศึกษาตลอดชีวิตเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้สูงอายุในเมือง. ใน เอกสารการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 8 วันที่ 31 มีนาคม 2559, (น. 1005-1112). นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.

ศิริวรรณ อรุณทิพย์ไพฑูรย์. (2563). สังคมสูงวัย ความท้าทายประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 14 มกราคม 2566, จาก: http://www.dop.go.th/th/know/3/276.

สุเชาวน์ มีหนองหว้า อำนวย บุญรัตนไมตรี หควณ ชูเพ็ญ และ ปธาน สุวรรณมงคล. (2563). การบริการสาธารณะด้านการจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภายใต้บริบทการกระจายอำนาจในรอบสองทศวรรษ. วารสารการเมืองการปกครอง, 10(3), 288 – 303.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2564). จำนวนผู้สูงอายุจากการสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทยจำแนกตามเพศ ภาค จังหวัด และเขตการปกครอง พ.ศ. 2564. สืบค้นเมื่อ 11 มกราคม 2566, จาก: http://statbbi.nso.go.th/staticreport/Page/sector/TH/report/sector_01_11470_TH_.xlsx

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564). สภาพการจัดการศึกษาผู้สูงอายุในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

สหประชาชาติประเทศไทย. (2564). เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน 4 การศึกษาที่มีคุณภาพ. สืบค้นเมื่อ 11 มกราคม 2566, จาก: https://thailand.un.org/th/sdgs/4

CMGF Secretariat Thailand. (2563). รายงานวิเคราะห์ข้อมูลสถิติประชากรศาสตร์ 14 จังหวัด และกลุ่มจังหวัดภาคใต้ พ.ศ.2563. สืบค้นเมื่อ 11 มกราคม 2566, จาก: https://app.powerbi.comview?r=eyJrIjoiMDY3ZjNhMDMtODY0OC00OTZhLWJiOGItYTQ1ZDdlMGU4NDdjIiwidCI6IjhlNjM0ZTY3LTlkNjYtNDZkMi1hNTI5LWUxYjcwOGM1ZDhiYyIsImMiOjEwfQ%3D%3D

Dalziel, H. L. (2011). The New Zealand: Positive aging Strategy. New Zealand: Ministry of Senior Citizens.

Krejcie, V. R. & Morgan, W. D. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

Lee, Y. (2015). Older adult education: new public pedagogy in 21st century Taiwan. Australian Journal of Adult Learning, 55(3), 460-476.

Taziev, S.F. (2015). Active Life of the Senior Citizens through Education. International Education Studies, 8(4), 134-142.

Turner, J., Toft, C. & Witte, H. (2008). Lifelong Learning for an Aging Population: Lessons from Scandinavia. Columbia: AARP Office of International Affairs.

Uekawa, K. (2000). Making Equity in 40 National Education Systems. Chicago: University of Chicago.

Ward, N. (2015). Aging and learning disability: Putting older people with learning disabilities on the map. British Journal of Learning Disabilities, 43(4), 243-245.